این دو کشور اروپایی ارتش خود را ادغام می کنند

به این ترتیب آلمان و هلند نیرو‌های مسلح خود را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک می‌کنند. روز گذشته در یک فراخوان تشریفاتی در جنوب آلمان یک تیپ هلندی تحت فرماندهی یک لشکر زرهی آلمانی قرار گرفت. طبق گفته وزارت دفاع فدرال آلمان، به این ترتیب کل ارتش میدانی هلند اکنون تحت فرماندهی ارتش آلمان است.

بازگشت آمریکایی ها به خاورمیانه/ برجام هنوز نمرده!

بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع فدرال آلمان، از یک "نقطه عطف" در مسیر مشترک صحبت کرد. وی تاکید کرد: به خصوص با توجه به جنگ روسیه علیه اوکراین، این حرکت مشترک مهمتر از حد معمول است. پیستوریوس و همتای هلندی او در مراسمی که در مقابل کاخ مسکونی Veithöchheim در جنوب آلمان برگزار شد، قرارداد همکاری مربوطه را امضا کردند. اولاف شولتز، صدراعظم آلمان هم در جریان سفر اخیر به هلند، همکاری دفاعی بین دو کشور را در اروپا منحصر به فرد توصیف کرد. وی تاکید کرد: ادغام کامل هر سه تیپ ارتش هلند در ساختار‌های ارتش آلمان یک "نقطه عطف" است.

به گفته وزارت دفاع آلمان، تیپ ۱۳ نور هلند از اویرشوت که تحت فرماندهی آلمان قرار گرفت، یکی از سه تیپ رزمی نیرو‌های مسلح هلند است. این تیپ مجهز به خودرو‌های زرهی چرخدار باکسر و خودروی شناسایی فنک است که هر دو در ارتش آلمان نیز استفاده می‌شوند. این وزارتخانه توضیح داد که ادغام بیشتر اثرات هم افزایی ایجاد می‌کند و به معنای افزایش قابلیت‌ها است.

این حرکت، فصلی از ادغام نظامی را نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. در آن زمان، تیپ ۱۱ هوایی هلند در بخش نیرو‌های سریع آلمان (DSK) ادغام شد. دو سال بعد، تیپ مکانیزه ۴۳ هلندی در لشکر ۱ زرهی ارتش آلمان ادغام شد. البته این روند یک خیابان یک طرفه نیست: در سال ۲۰۱۸، گروه موشکی ضد هوایی آلمان ۶۱ به فرماندهی پدافند هوایی زمینی هلند منصوب شد.

برای ارتش آلمان این تقویت‌ها از طرف هلند با سازماندهی مجدد سه لشکر ارتش آلمان همزمان شد. این سازماندهی مجدد به منظور همسویی گسترده نیرو‌های زمینی با دفاع ملی و اتحادی و ارائه راه حلی موقت برای کمبود تسلیحات و تجهیزاتی است که سال هاست ادامه دارد و از آمادگی کامل عملیاتی جلوگیری می‌کند

تلاش آلمان و هلند در مسیر گسترش همکاری‌های نظامی بی‌سابقه نیست. در سال ۲۰۱۶ آلمان تصمیم گرفت قدم به قدم در مسیر ادغام یک گردان نیروی دریایی ارتش خود در نیروی دریایی هلند گام بردارد. این گردان از محافظان نیروی دریایی، مین‌یابان و ملوانان تشکیل شده است.

در چارچوب این توافق جدید بین دو کشور چندین تیپ و گردان دیگر ارتش هلند، از جمله تیپ سوم آن به ارتش آلمان می‌پیوندد. دو دولت در پایان نشست اخیر روتردام از این اقدام به عنوان روندی سازنده و سنگ بنای دیگری در راه همکاری نظامی متقابل نام بردند. اولاف شولتز، صدراعظم آلمان در این زمینه گفت که این ادغام نیرو‌های نظامی دو کشور در سطح اروپا بی‌همتاست.

بوریس پیستوریوس، وزیر دفاع آلمان و همتای هلندی او، کایسا اولوگرین این توافقنامه گسترش همکاری‌های نظامی را روز پنجشنبه ۳۰ مارس در جنوب آلمان امضا کردند.

دو کشور همسایه بر این عقیده‌اند که همکاری متقابل و ادغام برخی واحد‌های نظامی بزرگ در یکدیگر بر قدرت رزمی و دفاعی آن‌ها افزوده و می‌تواند الگویی برای همکاری‌های نظامی سایر کشور‌های اروپایی باشد.

این همکاری‌ها به ویژه در شرایطی اهمیت یافته است که روسیه قصد دارد بخشی از سلاح‌های اتمی خود را در خاک بلاروس مستقر کند. مسئله‌ای که امنیت اروپا و به ویژه آلمان را به شدت تهدید می‌کند، زیرا از نظر مسکو، آلمان پس از آمریکا مهم‌ترین پشتیبان اوکراین است.

با تکمیل شدن ادغام این نیروها، واحد‌های نظامی مشترکی شکل می‌گیرند که تحت ساختار‌های فرماندهی واحد در مواقع ضروری وارد عمل می‌شوند. مسائل فنی مربوط به این ادغام باید حتی المقدور به صورت واحد در آیند.

در سال ۲۰۱۴ میلادی هم تقریبا همزمان با الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه، گردان یازدهم متحرک هلند به تیپ واکنش سریع ارتش آلمان پیوست. بریگاد مکانیزه ۴۳ ارتش هلند با ۳ سه هزار سرباز زن و مرد نیز تحت فرماندهی آلمان قرار گرفت.

در اتحادیه اروپا، بار‌ها بر سر تشکیل یک نیروی دفاعی مشترک با حضور نیرو‌هایی از تمام کشور‌های عضو گفتگو شده است، اما هنوز به استثنای همکاری‌هایی میان چند کشور، این طرح پیشرفت چندانی نداشته است.

با حمله روسیه به اوکراین این بحث‌ها بار دیگر زنده شد. در نوامبر سال ۲۰۲۱ جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا متن پیش‌نویسی را با عنوان «قطب‌نمای استراتژیک» تسلیم دیپلمات‌های اروپائی کرد که به معنای دکترین نظامی و دفاعی جدید اتحادیه اروپا ارزیابی شد.

امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه یکی از مهم‌ترین مدافعان تشکیل نیروی دفاعی مستقل اتحادیه اروپاست. وی در ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ میلادی گفت که با توجه به تغییر توازن قوا میان اروپا، آمریکا، چین و روسیه، اتحادیه اروپا به یک نیروی دفاعی مشترک و مستقل نیاز دارد.