پایان یک قهر سیاسی /اثر آشتی ایران و عربستان بر از سرگیری رابطه ایران و مصر
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از اکوایران، روابط ایران و مصر در مسیر تنش‌زدایی قرار گرفته است؛ علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت روز سه‌شنبه نهم خرداد ماه درباره امکان برقراری ارتباط سیاسی با مصر گفت که دولت آماده توسعه روابط با مصر است.
پس از فرمایش رهبری، رییس‌جمهور به وزارت خارجه دستور داده‌اند که اقدامات لازم در این زمینه انجام شود.
عبدالامیر نبوی، کارشناس مسائل مصر در رابطه با چشم‌انداز بهبود روابط به «اکوایران» گفت:« با توجه به مجموعه تحولات ماه‌های اخیر و با نظر به شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی می‌توان گفت روابط تهران و قاهره این بار در مسیر درست پیش می‌رود و نسبت به بهبود و ارتقای مناسبات دو طرف و از سرگیری روابط رسمی می‌توان امیدوار بود.»
نبوی در پاسخ به اینکه اکنون روابط ایران و مصر در چه سطحی است، توضیح داد:« در پایتخت دو کشور، نمایندگی‌هایی که قبلا در قالب دفتر حفاظت منافع بود همچنان فعال است و کاردار‌هایی از ایران و مصر در این دفاتر مشغول به کار هستند. اما چنانچه روابط دو کشور رسما بعد از سال‌ها برقرار شود و سفرا مبادله شوند روابط به صورت سیاسی و رسمی وارد یک مرحله جدید خواهد شد.»
این کارشناس درباره فرازونشیب‌های مناسبات دو طرف در دهه‌های اخیر نیز گفت:« روابط تهران و قاهره از دهه 70 شمسی با افتتاح دفتر حفاظت منافع طرفین وارد یک مرحله جدید شد و طی سال‌های بعد نیز مذاکرات و دیدارهای رسمی چه از سمت قاهره و چه تهران صورت می‌گرفت که مهمترین آنها دیدار بین آقای خاتمی و حسنی مبارک رئیس جمهور وقت مصر در ژنو بود.»
همچنین نبوی در خصوص تاثیر آشتی ایران و عربستان سعودی بر ازسرگیری روابط ایران و مصر گفت:« بهبود روابط تهران و ریاض در اواخر سال گذشته یک مرحله مهم و یک نقطه عطف بود که زمینه را برای ارتقای روابط ایران و مصر نیز هموار کرده است.»
کارشناس مسائل مصر تبیین کرد که ما از نباید شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی نیز غافل شویم؛ نگرانی‌های مشترک کشورها در خصوص مسائل و پرونده‌های گوناگون باعث شده تا طرفین ترجیح دهند با گفتگو، حساسیت‌ها و نگرانی‌های همدیگر را درک کرده و برای چاره‌جویی راهکارهایی بیاندیشند که به نظر می‌رسد در این مرحله مسئله ارتقای روابط مورد توجه طرف‌ها قرار گرفته است.
نبوی درباره پرونده‌هایی که محل دغدغه و نگرانی ایران و مصر است نیز گفت:« شرایط متحول منطقه‌ای و جهانی، نگرانی از تروریسم، سیاست‌های ایالات متحده در قبال منطقه، بحران انرژی، بحران آب، نگرانی از بحث مهاجرت‌ها و پرونده‌های مختلف دیگر در این برهه طرفین را به چاره‌اندیشی واداشته است.»
