نقشه واگنرها برای تسخیر چند انبار سلاح هسته‌ای روسیه!

به گزارش اقتصادنیوز ، در حالی که نیروهای شورشی واگنر در 24 ژوئن به سمت شمال به سمت مسکو در حرکت بودند، ویدئوهای منتشر شده و مصاحبه با ساکنان محلی خبر از حضور خودرو‌های نظامی در بزرگراهی به سمت شرق در جهت پایگاه ارتش روسیه مستحکم که دارای تسلیحات هسته ای است، داد.

واگنر در نزدیکی اردوگاه هسته‌ای

جنگنده‌های واگنر هنگام نزدیکی به مناطق روستایی که 100 کیلومتر از پایگاه هسته‌ای Voronezh-45 فاصله دارد،  نظارت مسیر کمتر میشود، رویت شده‌اند. رویترز اخبار‌های بعدی را تایید نکرد و مقامات غربی بارها گفته‌اند که ذخایر هسته‌ای روسیه در طول این قیام هیچگاه در خطر نبوده است و مورد هدف قرار نگرفته بود.

در یک مصاحبه اختصاصی با ، رئیس اطلاعات نظامی اوکراین، کیریلو بودانوف ، پیشروی جنگنده‌های واگنر نسبت به گذشته را تایید کرد. او گفت: واگنر به پایگاه‌های هسته‌ای رسیده‌اند و قصدشان دستیابی به دستگاه‌های هسته‌ای کوچک دوران شوروی است تا قدرت و خطرات را در شورش خود افزایش دهند. بودانوف افزود: اگر آماده باشید که تا اخرین نفر ایستاده مقاومت کنید و بجنگید، قدرت و خطر شما برای دشمن بیشتر میشود. تنها مانع بین جنگنده‌های واگنر و سلاح‌های هسته‌ای ، درهای تاسیسات ذخیره‌سازی هسته‌ای بود.

رویترز نتوانست رسیدن جنگنده های واگنر به پایگاه Voronezh -45 را تایید کند. بودانوف نیز مدرکی برای ادعای خود ارائه نکرد و درباره موضع ایالات متحده سکوت کرد و بیان نکرد که چرا جنگجویان متعاقبا عقب نشینی کردند.

یک منبع در نزدیکی کرملین، بخش‌هایی از گزارش بودانوف را تایید کرده و بدون اشاره به جزئیات گفت: گروه واگنر توانسته به این منطقه وارد شود که موجب نگرانی مقامات آمریکایی شده است. منبع دیگری در شرق اوکراین که تحت اشغال روسیه است، گفت: این موضوع باعث نگرانی کرملین و تلاش برگزاری نشستی با میانجیگری رئیس جمهور بلاروس، الکساندر لوکاشنکو در شامگاه 24 ژوئن برای پایان دادن به شورش، شده است.

آدام هاج، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید در پاسخ به سوالی مبنی بر حضور نیروهای واگنر در پایگاه و دستیابی به سلاح هسته‌ای، گفت: "ما نمی‌توانیم این گزارش را تایید کنیم و هیچ نشانه‌ای مبنی بر در معرض خطر بودن  سلاح هسته‌ای یا مواد در دست نداریم." پریگوژین فرمانده کرملین و واگنر به این سوالات پاسخی نداده است.

سرپیچی شوروی برای نابودی سلاح‌ها

مت کردا ، محقق ارشد و مدیر پروژه پروژه اطلاعات هسته‌ای در فدراسیون دانشمندان آمریکایی، گفت: نقض امنیت هسته‌ای روسیه برای یک بازیگر غیردولتی تقریبا غیرممکن است و گروه واگنر با در اختیار داشتن هزاران سرباز، آگاهی منفجر کردن بمب را ندارد. وی افزود: روسیه با وجود چنین دشمنی، سلاح‌های خود را در حالت منتاژ ناقص نگه داشته و برای نصب و راه‌اندازی این بمب‌ها به همکاری مسئول حفاظت از زرادخانه هسته ای روسیه نیاز دارند.

بودانوف اولین مقامی بود که دسترسی گروه واگنر سلاح هسته ای را بیان کرد و به عنوان بزرگترین چالش برای قدرت ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه آنرا توصیف کرد. مقامات ایالات متحده مدت‌ها از درگیری هسته‌ای روسیه بیم داشتند.

جنگنده‌های واگنر پس از جدا شدن از کاروان تسلیحات در امتداد بزرگراه ام-4 به سمت شمال روستوف در حال پیشروی بودند که مسیر خود را به سمت نیروگاه  Voronezh-45 تغییر دادند. به گفته ساکنان و رسانه‌های اجتماعی، گروه کوچکتر به سمت شرق حرکت کرده و با نیروهای روسی در اولین روستایی که به آن رسید، درگیر شدند امت پس از آن بدون مانع و چالش گذر کرده‌اند. 

رویترز خبر از پیشروی این گروه به سمت شهر تالووایا(شهری در روسیه) ، در حدود 100 کیلومتری پایگاه داد. بر اساس گزارش دانشمندان سازمان ملل، این یکی از 12محل ذخیره سازی سلاح های هسته ای در سطح ملی روسیه است. به گفته مردم محلی به رویترز، در تالووایا ، واگنر حمله کرده و یک هلیکوپتر روسی  را سرنگون و دو خدمه آن را کشته است.

رویترز با بودانوف در دفترش در کی‌اف، مصاحبه کرده است. او از راحتی حمل بمب‌های هسته‌ای کوچک در Voronezh-45 گفته که رویترز نتوانست آنها را ثابت کند. چنین بمب‌های هسته‌ای کوچک - به اندازه‌ای سبک که یک نفر آن را حمل کند - یادگارهای جنگ سرد هستند.

هانس کریستنسن ، سرپرست پروژه اطلاعات هسته‌ای در فدراسیون دانشمندان آمریکایی واشنگتن، گفت: اما در اوایل دهه 1990، هر دو کشور با کاهش تنش‌ها بر سر حذف بمب‌های هسته‌ای توافق کردند، اگرچه روسیه برخی از بنادر را برای استخراج معادن نگه داشت. چندین مقام هسته‌ای ایالات متحده، وعده‌های روسیه مبنی بر نابودی سلاح‌های هسته‌ای را توخالی شمرده‌‍اند. دیوید جوناس، مشاور عمومی سابق اداره امنیت ملی هسته ای ایالات متحده که تسلیحات اتمی و مواد رادیواکتیو را در سراسر جهان ردیابی می کند، گفت: ما فکر میکنیم روسیه به وعده‌های خود پایبند نبوده است.

امی وولف، متخصص تسلیحات هسته ای ، تردیدی در مورد توانمندی‌های چنین سلاح‌هایی مطرح کرده است. جوناس به عنوان مشاور مقامات ارشد پنگنتاگون، این موضوع را تایید کرد و گفت: چنین سلاح‌هایی درطول زمان تخریب میشوند و روسیه در تامین ذخایر اتمی خود به مشکل خورده است.

سقوط کردن

واگنر توسط پریگوژین و دیمیتری اوتکین ، افسر سابق نیروهای ویژه در اطلاعات نظامی روسیه تاسیس شد و به عنوان یک ارتش خصوصی توانست در جنگ‌های سوریه، لیبی و مالی شرکت کند. همچنین تجارت پریگوژن در رسانه‌ها تاثیرات بسیاری در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا داشت. در روزهای اخیر، پوتین تأیید کرد که دولت روسیه از واگنر حمایت مالی کرده است. تلویزیون دولتی گزارش داد که عملیات پریگوژین بیش از 1.7 تریلیون روبل (19 میلیارد دلار) از بودجه روسیه را به خودش اختصاص داده است. پریگوژن در 23 ژوئن، شورش خود را  با حمله موشکی به یکی از اردوگاه‌های شرق اوکراین ( تحت اشغال روسیه) شروع کرد که این عملیات از سوی روسیه رد شد.  پریگوژین ماه‌ها آشکارا به بلندپایه‌ترین نظامیان پوتین توهین می‌کرد، سرگئی شویگو ، وزیر دفاع و والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش را فاسد و نالایق معرفی می‌کرد و آن‌ها را به دلیل تغییر در جنگ روسیه در اوکراین مقصر می‌دانست. این اهانت‌ها تا ماه‌ها بی‌پاسخ ماند تا شویگو در 10 ژوئن، به جنگجویان واگنر دستور داد تا قراردادهایی را با وزارت او امضا کنند و موافقت کنند تا پایان ماه بخشی از ارتش عادی شوند اما پریگوژین نپذیرفت. در 13 ژوئن، پوتین به طور علنی جانب شویگو را گرفت و دولت اقداماتی را برای کاهش بودجه واگنر انجام داد. در ساعات اولیه 24 ژوئن، نیروهای واگنر وارد شهر جنوبی روستوف، مرکز فرماندهی مهم عملیات روسیه در اوکراین شدند. واگنر مسئولیت پایگاه را در آنجا بر عهده گرفت و ظرف چند ساعت ویدئویی از گفتگوی پریگوژین با فرماندهان روسی منتشر شد. تقریباً در همان زمان، گروه‌های دیگری از نیروهای واگنر به شمال حمله کردند و در مسیر مسکو در امتداد بزرگراه M-4 حرکت کردند. مقاومتی در برابر شورش واگنر صورت نگرفت.

یک منبع امنیتی روسیه، سه نفر از نزدیکان به کرملین، و یک فرد نزدیک به رهبری مستقر در شرق اوکراین توسط روسیه گفتند که برخی از واحدهای روسی از دستور ایستادگی در مقابل واگنر سرپیچی کرده‌ و به دستور عمل نکردند. برخی مدعی شدند که از حضور واگنر غافلگیر شده و برخی منتظر سخنرانی پوتین برای محکوم کردن پریگوژین بودند. همچنین این منابع افزودند: بسیاری از افسران تمایلی برای مقابله با واگنر ندارند زیرا با این ارتش احساس همبستگی میکنند و در سرخوردگی پریگوژین از نحوه اداره جنگ توسط مقامات ارشد وزارت دفاع هم عقیده هستند.

در گذرگاه بوگایفکا بین اوکراین و روسیه، تصاویر منتشر شده در صبح روز 24 ژوئن، ده‌ها سرباز روسی تسلیم شده و سلاح‌های خود را زمین گذاشته‌اند. الکسی دانیلوف، دبیر شورای امنیت ملی و دفاع اوکراین به رویترز گفت: بسیاری از فرماندهان با واگنر همدردی کرده و نمیخواهند از پوتین پیروی کنند. یکی از شاخه‌های نیروی واگنر در امتداد بزرگراه M-4 به سمت شمال در جهت مسکو حرکت میکرد که به گفته ساکنان محلی، ارتش در مقابل آنها هیچ مقاومتی نکرد و بسیاری از مردم شهر و سربازان ارتش با نیروهای واگنر احساس همدردی کرده و آنها را حمایت میکنند.

یک انحراف هسته‌ای

با پیشروی واگنر به سمت شمال به سمت مسکو، برخی از جنگنده‌ها به سمت شرق تغییر مسیر دادند.  این لحظه در ویدئوهای خبری نیز ثبت شده است. در روز 24 ژوئن در دوردست صدای انفجار و تیراندازی و فریادهای وحشتناک شنیده میشود.

ماکسیم یانتسوف ، رئیس دولت محلی منطقه پاولوفسک، نوشت: در نتیجه تیراندازی در اطراف الیزاوتوفکا به 19 خانوار آسیب وارد شده است. چند ساعت بعد، جنگنده‌هایی از روستای دیگری به نام ورونتسوفکا گذشتند که همچنان در جهت تاسیسات هسته ای در حرکت بود. دو ویدئوی ارسال شده در تلگرام بیش از ده خودرو از جمله نفربرهای زرهی، تانک ها و کامیون های سوار بر مسلسل یا حمل توپ را نشان می دهد. سپس ویدئوهایی از شهر بوتورلینوفکا نشان میدهد که آنها به این شهر رسیده که نزدیک به تاسیسات هسته ای و پایگاه هوایی نظامی است. ساکنین محل از حضور نظامی گروه واگنر در شهر تالووایا خبر دادند و ویدئوهایی را بر همین مبنی با رویترز به اشتراک گذاشتند که فضای ناآرام را نشان میدهد.

رسانه دولتی روسیه، ویدئویی را در محل در منطقه تالووایا، نشان دادند که یک هواپیمای کا-52، در آن سقوط کرد، میخائیل ودرنیکوف ، فرماندار منطقه پسکوف گفت: دو خدمه در منطقه شمال غرب روسیه کشته شدند. یکی از اهالی تالووایا نیز بعد از این اتفاقات، خبر از تغییر مسیر گروه واگنر داد.

بودانوف(رهبر نظامی اوکراین) در مصاحبه خود گفت: تعداد نامشخصی از جنگنده های ورونژ-45 با هدف توقیف تسلیحات هسته ای متعلق به دوران شوروی به نیروگاه حمله کردند. تاسیسات هسته ای ورونژ-45 توسط واحد نظامی شماره 45 اداره و محافظت می شود. رویترز نتوانست مشخص کند که بارهای هسته ای که بودانوف به آنها اشاره کرده بود ،در این تاسیسات نگهداری می شود. اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد چنین دستگاه هایی توسط اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده است. در شهادت در کنگره ایالات متحده، در سال 1997، الکسی یابلوکوف ، مشاور علمی سابق ریاست جمهوری روسیه، گفت که دانشمندان شوروی در دهه 1970 مهمات هسته ای را برای استفاده توسط عوامل مخفی ساختند.

کریستنسن ، محقق فدراسیون دانشمندان آمریکایی که گفت: روسیه و ایالات متحده هزاران بمب را در دهه 1990 دور ریختند و تردید دارد که ورونژ-45 ذخیره شده باشد. او گفت که معتقد است که سایر سلاح های هسته ای در Voronezh-45 ذخیره شده است که تصاویر ماهواره ای نشاندهنده این موضوع است. با توجه به کنترل دوازدهمین اداره اصلی بر این تأسیسات، جابجایی تسلیحات زمان می برد که توسط  ماهواره های ایالات متحده شناسایی خواهد شد. در شمال، شواهدی بر مبنای تلاش ارتش روسیه برای مسدود کردن مسیر Voronezh-45 انجام داده است.

معامله پریگوژن انجام شد

در غروب 24 ژوئن یک اطلاعیه غیرمنتظره از سوی رسانه دولتی بلاروس منتشر شد. رئیس جمهور این کشور، الکساندر لوکاشنکو، با پریگوژین برای توقف پیشروی نیروهایش مذاکره کرده بود. پریگوژین در یک پیام صوتی گفت که نیروهایش به 125 مایلی مسکو رسیده اند و در حال بازگشت به  اردوگاه های آموزشی خود هستند. بر اساس این مذاکره و قرارداد، روسیه شورشیان را تحت پیگرد قانونی قرار نمی‌دهد و گروه واگنر یا به بلاروس یا به ارتش منظم روسیه ملحق میشوند.

یک منبع اطلاعاتی اروپایی گفت: پریگوژین پس از اینکه متوجه شد از حمایت کافی در میان ارتش برخوردار نیست، متقاعد شد که شورش خود را کنار بگذارد. اما برنامه‌های آینده پریگوژین نامشخص است.

پسکوف ، سخنگوی کرملین روز دوشنبه گفت:پوتین در 29 ژوئن با رهبر واگنر گفت‌وگو کرده و ارزیابی خود را از رویدادهای 24 ژوئن ارائه کرده است. یکی از جت های خصوصی پریگوژین طی روزهای پس از شورش، سفرهای متعددی بین بلاروس و روسیه انجام داده است.

زمانی که لوکاشنکو رئیس جمهور بلاروس در 6 ژوئیه میزبان گروهی از خبرنگاران در مینسک بود، گفت، جنگنده های واگنر هنوز به پایگاه جدید بلاروسی خود نرسیده اند. وی افزود: پریگوژین در روسیه مانده است و هنوز وارد خاک بلاروس نشده است.