پس لرزه اتحاد جنینی روسیه و چین/بعد از اوکراین و غزه، تایوان وارد جنگ می شود؟

به گزارش اقتصادنیوز،  بسیاری نسبت به توسعه محور چین و روسیه پس از اعلام شراکت «بدون محدودیت» دو بازیگر هشدار داده اند. با این همه، پوتین تلاش برای تعریف اتحاد نظامی را رد کرده، آن هم در شرایطی که پکن و مسکو به لحاظ نظامی به یکدیگر نزدیک تر شده اند.در این میان، گروهی از تحلیلگران با استناد به تحولات جهانی، می گویند، امروز معادلات حاکم خطرناک تر تمامی سال های گذشته هست.

هراس از اتحاد جنینی

جنگ جاری در اوکراین، در کنار افزایش درگیری ها در خاورمیانه، درگیری هایی که ترکش هایش جریان تجارت جهانی از طریق تنگه باب المندب یمن را هدف قرار داده است.در این میان، اگر تایوان هدف حمله قرار بگیرد یا محاصره شود، ایالات متحده با چشم انداز بحران در دو جبهه چین، روسیه روبرو خواهد شد.دو بازیگری که در کنار ایران از مخالفان جدی نظم جهانی تحت رهبری ایالات متحده و متحدانش هستند. شراکت بدون محدودیت روسیه و چین در هسته خود عزم را برای برچیدن نظم جهانی موجود با محوریت ایالات متحده دارد.این اتحاد جنینی در حالی شکل گرفت که ایالات متحده بر روی یک تهدید بسیار متفاوت متمرکز شده بود. تروریسم جهانی. دولت‌های ایالات متحده تمرکز خود را بر رقابت قدرت‌های بزرگ از دست دادند و در عوض به دنبال حذف تهدید تروریسم بودند. سیاسیتی پر هزینه با نتایجی اندک.

آنگونه که مرکز تحلیل های سیاسی اروپا نوشته، جنگ جهانی علیه ترور، ارتش را برای عملیات های اضطراری برون مرزی بازسازی و پایگاه صنعتی دفاعی را تا حدی کوچک کرد، از همین رو امروز آمریکا و سایر کشورهای غربی نمی توانند مقیاس وسیعی از سلاح ها را در اختیار متحدان درگیر در جنگ خود قرار دهند، از منظری دیگر، ایالات متحده اکنون دارای رای دهندگانی است که به شدت از درگیری نظامی خارجی خسته شده اند.اتحاد چین و روسیه بسیار متفاوت از اتحاد ایالات متحده است. در میانه اتحاد چین و روسیه ارزش های مشترک مثبت یا اصول فرهنگی کمی وجود دارد. در عوض، بر یک هدف پایبند هستند و آن مقابله تمدنی با غرب است.

آرایش تازه چین و روسیه

ماه جولای، نیروهای دریایی روسیه و چین رزمایش نظامی مشترکی را در دریای ژاپن برگزار کردند. به گفته موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک، این اولین بار بود که هم نیروی دریایی و هم نیروی هوایی روسیه در یک رزمایش مشترک به رهبری نیروی دریایی چین،شرکت کردند. هنوز جایی برای نگرانی نیست. روسیه دارای فناوری های نظامی پیشرفته است. اگر آن‌ها را با چین به اشتراک بگذارد (و اکنون نشانه‌هایی وجود دارد که این کار را انجام می‌دهد)، این وضعیت توازن قوا در هند و اقیانوس آرام را سریع‌تر از آنچه اکثر تحلیل‌گران پیش‌بینی می‌کنند تغییر می‌دهد، به‌ویژه اگر چین به فناوری‌های دریایی برای رشد سریع خود دسترسی پیدا کند. همکاری نظامی رو به گسترش چین و روسیه باید واشنگتن را متوقف کند. در حوزه‌های کلیدی فناوری دفاعی، مسکو چیزهای زیادی برای ارائه به پکن دارد و از آنجایی که پوتین برای حمایت‌های سیاسی و اقتصادی به شی جین‌پینگ بیشتر وابسته می‌شود، این فناوری‌ها، به‌ویژه سیستم‌های پیش‌رانش مافوق صوت و حمله زیردریایی‌ها، می‌توانند به ارتش آزادی‌بخش خلق کمک کنند.

روابط اقتصادی روسیه و چین به شدت به یکدیگر نزدیک شده است، چین هم یکی از اصلی ترین خریداران نفت روسیه و هم در بازار این کشور نقشی برجسته دارد و بدینگونه جایگزین شرکت‌های غربی کلیدی شده است.گسترش تجارت فرامرزی بین دو کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا هم خاور دور روسیه که با چین هم مرز است و هم کره شمالی به سرعت در حال تبدیل شدن به مناطق بحرانی تجارت منطقه ای هستند. رسانه های دولتی چین اخیرا از توسعه برنامه ریزی شده واردات غلات از روسیه خبر دادند و از ساخت یک کریدور گفتند که روسیه را به هیلونگ جیانگ، واقع در شمال شرق چین متصل می کند.ادعای رسمی این است که این کریدور امنیت غذایی چین را تقویت خواهد کرد و شی شخصا از اهمیت روزافزون محور شمالی برای اقتصاد سخن گفت.

دلایل خوبی برای روسیه و چین جهت تسریع همکاری هایشان وجود دارد. روندهای اقتصادی و جمعیتی به نفع هیچ یک از دو کشور نیست. همزمان حماس علیه اسرائیل در 7 اکتبر و حملات متعاقب اسرائیل به غزه عملا نشان دهنده گسترش خط مقدم رویارویی قدرت های بزرگ است، حال اگر حزب الله لبنان یا سایر گروه های محور مقاومت وارد درگیری شوند ، خاورمیانه درگیر جنگی گسترده تر خواهد شد.حمله حماس از منظربدبین ترین تصمیم گیرندگان ایالات متحده نشان دهنده تهدیدی بزرگ است.در این میان، اتحاد تمام عیار چین و روسیه، ایالات متحده را با تهدیدی روبرو خواهد کرد که از زمان پایان جنگ سرد تاکنون با آن مواجه بوده است.منابع ایالات متحده با چند برابر شدن بحران های منطقه ای در حال افزایش است در حالی که این کشور به دنبال ایجاد یک اجماع ملی در مورد چگونگی بازسازی ارتش خود پس از دو دهه جنگ ضد شورش و عملیات های اضطراری برون مرزی است؛ عملیاتی که نیروی این بازیگر را کاهش داده و تمرکزش را برهم ریخته است.