خطر پاکساز قومی در کمین اوکراین/ چراغ سبز روسیه به چین و ونزوئلا؟

به گزارش اقتصادنیوز، با متوقف شدن ضد حمله اوکراین و بن بست در کنگره آمریکا بر سر ارائه کمک های نظامی حیاتی به کی‌یف، برخی از تحلیلگران از آغاز نقطه عطفی در اوکراین می گویند که می تواند زمینه ساز شکست این کشور شود. در حالی که وضعیت در میدان جنگ هنوز وخیم نیست، اما در غیاب حمایت نظامی ایالات متحده از اوکراین، این شرایط می تواند به سرعت بدتر شود.

پیامدهای انفعال واشنگتن

پیش بینی پیامدهای احتمالی ژئوپلیتیکی شکست اوکراین آسان است. شکست یک کشور مورد حمایت غرب، به روسیه و دیگر دولت های تجدیدنظرطلب جسارت می دهد تا مرزهای دیگر بازیگران را با توسل به زور تغییر دهند. پیروزی روسیه باعث ترس همسایگان اروپایی اش می شود و احتمالا منجر به فروپاشی امنیت جمعی اروپا، زیرا برخی کشورها مماشات را انتخاب می کنند و برخی دیگر به طور گسترده دوباره مسلح می شوند. چین نیز به این نتیجه می رسد که تایوان نمی تواند به حمایت مستمر ایالات متحده تکیه کند. در واقع، پیامدهای انفعال ایالات متحده از حالا آغاز شده، ونزوئلا اخیرا مدعی شد که بیش از نیمی از گویان، کشوری در همسایگی اش متعلق به این بازیگر است. در حالی که هیچ نشانه‌ای از تهاجم قریب‌الوقوع وجود ندارد، پس ساده‌لوحانه است اگر فکر کنیم کشورهای دیگر نظاره‌گر فعل و انفعال های روسیه نیستند.

بسیاری از تحلیلگران پیشتر در باب چنین خطرات امنیتی گسترده هشدار داده بودند. اما آنچه برای دیگر بازیگران پیش می اید با عواقب شکست کیف برای مردمان این سرزمین قابل قیاس نیست. برای درک سرنوشت احتمالی اوکراین باید دید روس ها چه می خواهند. 8 دسامبر، ولادیمیر پوتین به صراحت گفت که از نظر او آینده ای برای دولت اوکراین وجود ندارد. 5 دسامبر، او قصد خود را برای آموزش مجدد مردم اوکراین، درمان روس هراسی و جعل تاریخ بیان کرد. 12 نوامبر، دیمیتری مدودف، نخست وزیر سابق روسیه، از اشتهای سیری ناپذیر روسیه گفت و در کانال تلگرامش نوشت، «اوکراین یک کشور نیست، بلکه سرزمین‌هایی است که به‌طور مصنوعی جمع‌آوری شده‌اند». آنگونه که فارین پالسی نوشته، روسیه نه تنها مناطق اشغالی خود را از وجود اوکراینی‌ها پاک می‌کند، بلکه مهاجران روسی را جایگزین خواهد کرد - تداوم غم‌انگیز رویکرد امپراتوری های شوروی و روسیه در راستای تبعید سیستمی، استعمار و روسی‌سازی.

کابوس اوکراین

جنوب نیمه اشغالی اوکراین تصویر روشنی از تکنیک های استفاده شده توسط روس ها برای ایجاد اقتدار ارائه می دهد. گزارش دیده‌بان حقوق بشر الگوی شکنجه، ناپدید شدن، و بازداشت خودسرانه را در منطقه مستند می‌کند. شهروندان در بازجویی شکنجه هایی از جمله ضرب و شتم، شوک الکتریکی و محرومیت حسی را تحمل کردند. چندین زندانی در اثر شکنجه جان باختند و تعداد زیادی به سادگی ناپدید شده اند. در میان قربانیان مقامات محلی، معلمان، نمایندگان کلیسای ارتدکس اوکراین، فعالان غیردولتی بودند. تلاش برای سیاسی و نظامی شدن جوانان ویژگی های اصلی زندگی تحت اشغال روسیه است. بنرهای سیاسی و پوسترهایی که میهن پرستی روسی را ترویج می کنند در مناطق اشغالی وجود دارد. کتاب‌های درسی جدید کودکان تاریخ اوکراین را محو و نفرت از رهبری اوکراین را تبلیغ می‌کنند. زبان اوکراینی از بسیاری از سیستم آموزشی حذف و به وضعیت استعماری خود به عنوان گویش عجیبی تنزل می یابد که چیزی جز یک فرهنگ منطقه ای به تدریج در حال ناپدید شدن است که به زودی در جریان اصلی روسی شده قرار می گیرد.

در حال حاضر، زندگی میلیون ها اوکراینی توسط روسیه به هر طریقی نابود شده است. اگر روسیه در این جنگ پیروز شود، قربانیان اوکراینی بیشتر خواهند شد. اگر اوکراین شکست بخورد، تقریباً تمام جامعه اوکراین باید مجازات شوند، سرکوب شوند، ساکت شوند یا دوباره آموزش ببینند. به همین دلیل، تسلط روسیه با دستگیری های دسته جمعی، بازداشت های طولانی مدت، تبعید دسته جمعی به قلب روسیه، اردوگاه های تصفیه در مقیاس وسیع و ترور سیاسی همراه خواهد بود. اگر یک شورش جدی آغاز شود، به سرعت سرکوب خواهد شد.پیشروی‌های ارضی روسیه با موج دوم پناهندگان اوکراینی همراه خواهد بود که بسیار گسترده‌تر از اوایل سال 2022 است، زمانی که حدود 7 میلیون اوکراینی از مرز به اتحادیه اروپا رفتند. برای اوکراینی‌های باقی‌مانده، آینده در کنترل‌های تمامیت‌خواهانه روس ها بر فرهنگ، آموزش، و گفتار معنا می شود، همراه با وحشت توده‌ای در مقیاسی که از دوران حکومت توتالیتر قرن بیستم در اروپا دیده نشده است.