شعارهای تند طرفداران دیروز رئیسی علیه او/ بی حجابی در دوره روحانی 40درصد بود، در دولت سیزدهم 80درصد
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه شرق نوشت:صبح روز دوشنبه عدهای به این فراخوان لبیک گفتند و در مقابل دفتر ابراهیم رئیسی از دولت میخواستند که «محکم با بیحجابی برخورد کند». شعارهای آنها علیه دولت به شدت تند بود و خواستار عزل چهار وزیر از جمله وزرای ورزش، ارشاد و گردشگری بودند.
اتهام رئیسی
یکی از مهمترین شعارهای معترضان در این تجمع این بود: «سکوت در فتنه کشف حجاب / خیانت است به رهبر و انقلاب»
سؤال این است که مخاطب این شعار کیست؟ برای یافتن پاسخ لازم نبود چندان راه دور برویم. وقتی تجمع درست در مقابل دفتر رئیسجمهور برگزار شده و عدهای که آنجا جمع شده بودند فریاد میزدند تا صدایشان به دفتر رئیسجمهور برسد، مخاطب شعار مشخص بود.
هشدار جدی به وزیر ورزش و رئیسجمهور
در اطلاعیهای که از سوی این گروه منتشر شد به حضور بانوان در بازی دو تیم استقلال و پرسپولیس اشاره شده و از سوی «شوراهای سیاسی شهر قم» هشدار داده شده بود: «تصاویر متعددی از صحنههای کشف حجاب، اختلاط و دیگر مفاسد اخلاقی که از این بازی، آن هم در ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و روزهای وداع با شهدای عزیزِ دوران دفاع مقدّس، در رسانههای مختلف منتشر شد، تأسف و رنجش خاطر میلیونها نفر از ملت مؤمن و انقلابی کشور عزیزمان ایران اسلامی را به دنبال داشت».
به باور آنها اگر دولت رئیسی به خواسته زنان برای حضور در ورزشگاه پاسخ مثبت دهد «توقعات بیشتر و شنیعتری» مطرح خواهد شد. این دسته همچنین تهدید میکردند که «نیروهای انقلابی با کسی عقد اُخوّت نبستهاند و در دفاع از آرمانها با هیچکس تعارف ندارند».
سردار بکایی در میان معترضان
با نزدیکشدن به اذان ظهر معترضان به سمت «مسجد توحید» در ضلع غربی پاستور هدایت شدند تا در نشستی با مسئولان دولتی حرفهای آنها شنیده شود. جلسهای که با حضور سردار بکایی از ستاد عفاف و حجاب وزارت کشور برگزار و به صورت لایو در برخی از شبکههای اجتماعی پخش شد. معترضان بارها حرفهای سردار بکایی را قطع کردند و به او میگفتند که «در دولت قبل 40 درصد بیحجابی بود الان 80 درصد» آنها همچنین تأکید میکردند که «اگر میخواهید زنان را به ورزشگاه راه بدهید باید بروید و فتوای علما و رهبری را دریافت کنید».
جمعیت معترض هشدار میدادند که به زودی «سونامی عید در بیحجابی که آمد دیگر نمیشود هیچ کاری کرد».
فرستاده وزارت کشور از آنها خواست که یک نفر را از میان خودشان انتخاب کنند تا در جلسات ستاد حجاب و عفاف شرکت کند. در این جلسات ظاهرا در حال تدوین گزارشی از وضعیت موجود به رئیسجمهور هستند تا تصمیمگیری اتخاذ شود.
سردار بکایی تأکید داشت که محتوای جلسات و گزارش امکان انتشار عمومی ندارد و تنها نماینده معترضان میتواند در آن حضور پیدا کند و از نزدیک شاهد باشد که دولت نسبت به دغدغههای آنها بیتفاوت نیست. اما
معترضان میگفتند: «این حرفهایی که سردار میزند از دولت روحانی هم شنیدیم» آنها هیچ ابایی نداشتند از اینکه صراحتا اعلام کنند: «تاکنون مسئولان بر پروتکلهای صهیونیست عمل کردند. مگر اینکه خلافش را ثابت کنند».
شعارهای امت حزبالله
سخنرانها و افرادی که برای شعاردادن بلندگو به دست داشتند، اظهارات تندی را علیه ابراهیم رئیسی در خیابان پاستور مطرح کردند. یکی از سخنرانان میگفت: «احکام خدا از جمله حکم صریح حجاب و عفاف در دولت شما له شده است. آقای رئیسی متأسفیم که به گفتاردرمانی و حرکات نمایشی روی آوردید. به اوامر صریح رهبری بیتوجهی کردید. جناب آقای رئیسی شما به پشتوانه مردم حزبالله و متدین و خانوادههای شهدا رأی آوردید و بر کرسی ریاستجمهوری نشستید. آقای رئیسی حضرت آقا با چه زبانی بگوید؟ چه کسی باید فضای مجازی و این قتلگاه جوانان را مهار میکرد؟»
معترضان مقابل دفتر ابراهیم رئیسی همچنین شعار میدادند: «اجرای بحث 2030، در دولت رئیسی/ مایه ننگ و عار است»، «وزیر گردشگری آفت این نظام است»، «مسئول بیلیاقت/ جواب بده کو حجاب»، «مفسد اقتصادی /عامل بیحجابی»، «هرچه بلا میکشیم، از دست منکرات است».
روزهای دشوار رئیسی
اگر محمود احمدینژاد در دو سال پایانی از سوی اصولگرایان به مخالفت با رهبری متهم شد، ابراهیم رئیسی راه او را در دو سال اول پیموده و در وضعیت بغرنجی قرار دارد. از یک سو نمیتواند در مقابل این دسته که بدنه اصلی و حامیانش را تشکیل میدهند بایستد از سوی دیگر نگاه او به بدنه رأی مخالفانش در سال 96 است. همانها که در سال 1400 اکثریتشان در انتخابات شرکت نکردند.
آنها که این روزها در مقابل دفتر رئیسجمهور آزادانه تجمع برگزار میکنند و وزارت کشور از آنها مطالبه مجوز نمیکند، همان کسانی هستند که چند سال قبل از رئیسی چهره یک ناجی برای کشور ساخته بودند. حالا ناجی برایشان تغییر چهره داده است. آنها برخلاف رأیدهندگان اصلاحطلب که بعد از رأیدادن مطالبات خود را فراموش میکنند، قصد رهاکردن مطالبات خود را ندارند. دولت رئیسی که تلاش میکند با سکوت و عدم تقابل با این دسته فاصله زمانی ایجاد کند تا آنها مطالباتشان را فراموش کنند حالا اما میان دو طیف گرفتار مانده است.