پشت پرده ادعای نقش تهران در هک کمپین انتخاباتی ترامپ؛ بهانه‌جویی شاهین‌ها یا فرصت سازی از یک ادعا/ پیروزی کامالا هریس برای ایران بهتر است؟
به گزارش اقتصادنیوز، پایگاه خبری نشنال ریویو در یادداشتی به طرح ادعای اخیر نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ایالات متحده مبنی بر هک اطلاعات کارزار انتخاباتی ترامپ پرداخته است. به ادعای این پایگاه خبری و تحلیلی، ایران به خوبی می‌داند که ترجیحش برای رهبری آمریکا در سال آینده چه کسی است. بنابراین، نشنال ریویو نیز، همصدا با جامعه اطلاعاتی آمریکا، این ادعا را مطرح می‌کند که تهران در تلاش است کامالا هریس، نامزد حزب دمکرات و رقیب دونالد ترامپ، نامزد حزب جمهوری خواه، کلید کاخ سفید را در دست داشته باشد. اخیراً، جزئیاتی از آنچه هک اطلاعات کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ خوانده می‌شود، از طریق گزارش‌های رسانه‌ها و ادعاهای جامعه اطلاعاتی به بیرون درز کرده است. این عملیات سایبری ادعایی توسط ترامپ به ایران نسبت داده می‌شود.
انتخاب میان بد و بدتر؟
مقامات فدرال مدعی‌اند که بازیگران سایبری ایرانی اطلاعات محرمانه دزدیده شده از کارزار انتخاباتی ترامپ را در طول تابستان برای دستیاران کارزار انتخاباتی بایدن، ارسال کردند. مشخص نیست که آیا کارکنان کارزار بایدن از این اطلاعات استفاده کرده‌اند یا خیر. اما کمپین هریس گفته است که ایمیل‌هایی را از سوی چند نفر دریافت کرده ولی به دلیل شک در هک موسوم به فیشینگ اسناد ادعایی ارسالی را نادیده گرفته است. محکومیت هک اطلاعات مرتبط با کارزار ترامپ، از سوی اردوگاه انتخاباتی هریس در ایالات متحده مثبت ارزیابی شده است. اما باید به طور خاص به این موضوع اشاره شود که آیا کارکنان کارزار هریس اسناد ادعایی ارسال شده از سوی هکرهای ادعایی را مشاهده کرده و آیا اصلاً از آن استفاده کرده‌اند؟ در ادامه، نشنال ریویو مدعی شده است که در ماه نوامبر، تهران احتمالاً به تلاش برای تقویت اردوی کامالا هریس برای شکست ترامپ ادامه می‌دهد. کارزار فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران، حمایت قاطع رئیس جمهوری پیشین آمریکا از اسرائیل و مهم‌تر از همه، ترور سردار قاسم سلیمانی همگی این فرضیه را تقویت کرده که بازگشت ترامپ به کاخ سفید خبر بدی برای تهران خواهد بود. البته این ارزیابی کاملا درست است که تهران دشمن شماره یک دونالد ترامپ است. پس از رفتن ترامپ از قدرت، ایران سه سال و نیم به دور از سیاست‌های او، فرصتی برای خود یافته تا تحریم‌های ایالات متحده را درو بزند و به رغم فشار بایدن، اقتصاد خود را به شکلی نسبی تقویت کند.
در زمان ریاست بایدن فرصت هایی برای کاهش فشارها بر ایران ایجاد شد، نخست، دولت بایدن تلاش کرد تا شکلی از توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ با ایران را احیا کند. سپس، زمانی که چارچوب مذاکرات از هم پاشید، به دلیل متغیرهایی چون جنگ اوکراین و ترس از بالا رفتن بهای نفت، نظارت کمتر سختگیرانه علیه فروش نفت ایران اجرایی شد، همزمان دولت بایدن معافیت‌هایی را در اختیار تهران قرار داد تا بدین طریق دارایی‌های ایران در خارج تا حدودی آزاد شود. در این مدت، باید از نقش رابرت مالی، فرستاده ویژه بایدن در امور ایران در کاهش تنش میان تهران و واشنگتن نیز گفت. او که سابقه‌ای هم در مذاکرات برجام در دولت اوباما داشت، توانست تا حدی در کاهش تنش ایران و ایالات متحده نقش آفرینی کند. اما او به دلایل امنیتی اکنون از کار تعلیق یا اخراج شده است و عملاً به نظر می‌رسد مذاکرات با ایران نیز به مشکل خورده باشد.
با توجه به ادعاهای مطرح شده علیه ایران مبنی بر تلاش برای ترور دونالد ترامپ و دیگر مقامات سابق دخیل در ترور سردار سلیمانی، نشنال ریویو مدعی است دولت ایالات متحده زمان بسیار کمتری برای مقابله با فعالیت‌های ایران در قیاس با فعالیت‌های اطلاعاتی شبکه‌های روسیه صرف کرده است. برای مثال، افشاگری اخیر وزارت امور خارجه آمریکا در مورد نقش مستقیم و عملیاتی شبکه خبری راشا تودی در جنگ کرملین علیه اوکراین و طرح‌های نفوذ جهانی، اتفاقی رضایت بخش برای دولت بایدن است. اما بر طبق ادعای نشنال ریویو، به نظر می‌رسد بایدن توطئه‌های جاری علیه ترامپ را عمدتاً دست کم گرفته یا آن‌ها را کم اثر ارزیابی کرده است. این وبگاه خبری و تحلیلی در پایان نتیجه می‌گیرد سرقت ادعایی اطلاعات از کارزار انتخاباتی ترامپ، مظهر استاندارد دوگانه دولت بایدن در مورد دخالت خارجی است که آن را به نفع رهبران دموکرات رقم زده است. به ادعای نشنال ریویو، این استاندارد دوگانه و همچنین فقدان آگاهی واقعی درباره عملیات‌های ادعایی نفوذ تهران، برای سال‌های متمادی ادامه داشته است.
