انتخاب جانشین یحیی سنوار؛ یارکشی ترکیه از حماس/ ایران سکوت میکند؟
به گزارش اقتصادنیوز، اسپکتاتور با انتشار یادداشتی مدعی شد، در شرایط کنونی و با ترور یحیی سنوار، رهبری ارشد حماس، گمانه زنی ها درباره جانشین احتمالی اش افزایش پیدا کرده است.
سنوار از سال 2017 شاخه حماس غزه را رهبری می کرد، پیوندهای این گروه را با ایران را مستحکم و محور مقاومت را هم صدا ساخت. به ادعای این نشریه سنوار توانست به شکاف های نسبی حاکم بر روابط تهران و حماس پایان دهد.
ردپای ترکیه در فرایند جانشینی حماس
این نشریه در ادامه یادداشت خود مدعی شد، رهبر بعدی حماس می تواند از میان رهبران نظامی این گروه که در غزه باقی مانده اند، برگزیده شود. فعلا همه نگاه ها به محمد سنوار، برادر کوچکتر یحیی سنوار است. با این همه گمانه زنی هایی نیز درباره احتمال انتخاب چهره های فعال در شاخه های سیاسی مستقر در قطر، ترکیه یا لبنان نیز مطرح است. همزمان گروهی از ناظران می گویند، پویایی های داخلی حماس اغلب توسط ناظران بین المللی نادیده گرفته شده است. در حالی که چهره هایی از این گروه با مقاومت متحد ایران هم صدا هستند، اما حماس بهعنوان شاخه فلسطینی اخوانالمسلمین غالبا روش های انتخاباتی را در اولویت قرار داده و در دولت ها و پارلمان های پادشاهی های محافظه کار مانند اردن و مراکش خدمت کرده است.علاوه بر این، پایگاه این گروه (حماس)بازرگانان تحصیل کرده طبقه متوسط و ثروتمند هستند.
به ادعای اسپکتاتور، احزاب اخوان المسلمین برای داشتن قدرت بیشتر به آنکارا نگاه می کنند؛ جایی که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه از سال 2002 در آن حکومت می کند. اردوغان سال گذشته سخنرانی های آتشین ضد اسرائیلی زیادی ایراد کرد، اما ترکیه هرگز روابط دیپلماتیک خود را با تلآویو قطع نکرده است. گروهی از ناظران مدعیاند، ساختار اطلاعاتی ترکیه و اسرائیل غالبا با یکدیگر همکاری نزدیک داشته اند، به ویژه در تلاش برای خنثی کردن حملات ایران به اسرائیلی ها. ترکیه به عنوان عضوی از ناتو همچنان در ساختار امنیتی غرب ادغام شده و به آذرباجان، متحد اسارئیل نزدیک است. در همین راستا گروهی مدعی اند، علیرغم حمایت قاطع ترکیه از فلسطینی ها، رابطه این کشور با غرب و اسرائیل هیچ شباهتی به روابط ایران با این گروه از بازیگران ندارد.
رقابت تهران و ترکیه در خفا؟
این نشریه در ادامه مدعی شد، اگر رهبری حماس چهره ای حامی ترکیه باشد، این امر میتواند آینده جدیدی را برای این گروه رقم بزند و به ادغام مجدد آن در زندگی سیاسی فلسطین کمک کند.
اسرائیل مدعی است، حماس اجازه نخواهد داشت دوباره در غزه حکومت کند، اما برخی از چهره های باقی مانده این گروه ممکن است تصمیم بگیرند مسیری سیاسی تر را انتخاب کنند. یکی از نامزدهای بالقوه ای که می تواند باعث تغییر شود، خالد مشعل، رهبر حماس از سال 1996 تا 2017 است. در حالی که دوران ریاست او شامل شکاف ادعایی میان حماس با تهران بر سر سوریه ایجاد شد، مشعل همچنان حامی ایران است. او اوایل ماه جاری در سفری به دوحه با مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران دیدار و از حملات موشکی ایران به اسرائیل تمجید کرد.
با این همه ناظران مدعی اند، مشعل خواهان ایجاد روابط نزدیک میان حماس با ترکیه و کشورهای عربی است. او در سال 2015 به شهر مکه مشرف شد و با پادشاه عربستان سعودی دیدار کرد. به ادعای ناظران کناره گیری مشعل از قدرت در سال 2017 به عنوان یک دستاورد بزرگ برای ایران و بازگشت او به قدرت نیز می تواند به چالش تبدیل شود. باید دید که آیا مشعل از قدرت سیاسی کافی و حمایت کشورهای عربی برای رهبری حماس برخوردار است یا خیر.
در شرایط کنونی ایالات متحده، متحد اصلی اسرائیل، از تلآویو می خواهد با ترور یحیی سنوار به جنگ در غزه خاتمه دهد تا اینگونه دامنه رویارویی گسترده تر نشود. از همین رو بایدن از نخست وزیری اسرائیل خواسته تا برای روز بعد آماده شود؛ روزی که به ادعای رئیس جمهوری آمریکا حماس نیست و می توان با تکیه بر راه حلهای سیاسی که آینده بهتری برای اسرائیلیها و فلسطینیها رقم زد!
بایدن خواهان پایان دادن به این جنگ یک بار برای همیشه است؛ رویارویی که باعث ویرانی بسیار زیادی برای مردم بیگناه غزه شده است. اما نتانیاهو به خلاف این فرضیه باور دارد و مدعی است که ترور یحیی سنوار به معنای پایان جنگ نیست بلکه آغازی است (ادعایی) برای پایان.
این به چه معناست؟ اسرائیل با مانورهای ادعایی اکنون می تواند آزادی گروگان ها را تضمین و غزه را به یک دولت عربی و فلسطینی (با حمایت کشورهایی مانند مصر و امارات متحده عربی که روابط خوبی با اسرائیل دارند) تحویل دهد. در مورد دیگر جبهههای جنگ، اسرائیل احتمالاً میتواند آتشبس مطلوبی را با حزبالله برقرار و در ارتباط با ایران نیز با دستیابی به ضمانت هایی از جانب کشورهای غربی، به تنش ها پایان دهد. اما سوال این است، آیا بی بی به دنبال صلح است؟ نخست وزیر و ائتلاف راست افراطی تحت رهبری اش بعید است گزینه صلح را انتخاب کنند.