ماجرای اولین رفع حصر پارک درپایتخت!

به گزارش اقتصادنیوز محمدحقانی یکی از مدیران قدیمی شهرداری تهران است . او سال ها معاون خدمات شهری و اولین معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران بوده است . در زمان معاونت او بر حوزه خدمات شهری حصارهای بوستان های تهران برداشته شد .

حقانی درباره چگونگی حذف حصارهای پارک ها به اکوایران می گوید:‌ پارکها یکی ازفضاهای عمومی شهرهستند ،زمانی در شرایط خاص  در زمان ساخت دیوارکشی کرده بودند یااگر دیوار نداشت دیوارگذاری می کردند و معتقد بودند شب ها پارک ها پاتوق افراد ولگرد و ناباب و معتاد می شود.

 مدیریت جدید شهرداری در آن زمان[دوره غلامحسین کرباسچی ابتدای دهه هفتاد] چنین اعتقادی نداشت و خلاف این اعتقاد را داشت. ما معتقد بودیم فضاهای عمومی و پارک ها باید به روی مردم باز باشند و این را در گذشته نیز داشتیم و مساجد به عنوان یک فضای فرهنگی و مذهبی و فضای عمومی درش به طور 24 ساعته به روی مردم باز بود.

وی ادامه می دهد: خاموش کردن چراغ های پارک ها کاری بود که اعتقاد داشتیم اشتباه است و مورد پسند مردم و ساکنین شهر تهران نیست؛ چون با بسته شدن پارک ها در شب پارک ها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به شکل امن تری در اختیار افراد ناباب و ولگرد و معتاد قرار می گیرد و با خیال راحت به کارهای خودشان می پردازند و به همین دلیل در شب چراغ ها را روشن کردیم و تاسیسات الکترونیکی پارک ها که از بین رفته بود را دوباره بازسازی کردیم و نرده ها را برداشتیم.

حقانی یادآوری می کند:‌وقتی پس از این که نرده های پارک ملت که یکی از بزرگ ترین پارک های تهران است را برداشتیم داخل پارک را بازسازی کردیم و آبنما، فواره های رنگی و تاسیسات روشنایی این پارک که خراب شده بود را بازسازی کردیم و چمن و گل هایی که از بین رفته بود را مجددا درست کردیم و حالت زیبایی و تفرجگاهی پارک را دوباره احیا کردیم و اعلام کردیم دیواره های پارک ملت را برمی داریم و شهردار تهران و معاون رئیس محیط زیست در آن زمان به اتفاق برخی از مسئولین شهری و کشوری حضور داشتند و شاهد اشتیاق مردم بودند و مردم به قدری به نفع نظام شعار می دادند و از شهرداری تهران تقدیر و تشکر می کردند که خودمان باورمان نمی شد برداشتن نرده های پارک ها این قدر مورد اقبال و استقبال مردم قرار بگیرد.

 این مدیر قدیمی شهرداری می گوید :‌مردم با شور و نشاط و هیجان از کار شهرداری در آن زمان استقبال کردند. در برخی از پارک ها هزینه احیا کردن پارک از تاسیسش بیشتر است. هیچ دلیلی ندارد دور فضایی که باید عمومی باشد و مورد استفاده مردم باشد را دیوار بکشیم و محصور کنیم و به نظر من این کار در آن شرایط اشتباه بود و لذا ما برای صرفه جویی در هزینه احداث پارک ها دیگر دیوارکشی یا نرده گذاری نکردیم.

 حقانی ادامه می دهد: از نظر معماری و شهرسازی یکی از مسائل بسیار مهم و قابل توجه طراحی شهری است و یکی از مصادیق طراحی شهری باز بودن فضاهای آن و باز بودن و فاصله داشتن و فاصله گذاری بین ساخت و سازها و کالبدهایی که در شهر ایجاد می شود است؛ بنابراین باز بودن پارک ها به زیبایی شهرها و طراحی شهری و صرفه جویی در هزینه های پارک ها کمک می کند.وقتی پارک به روی مردم باز باشد، شب و نیمه شب پارک به عنوان یک مخفیگاه در اختیار افراد ناباب و معتاد قرار نمی گیرد و در شهرسازی نکته بسیار قابل توجهی است که پارک ها باز باشند و در اختیار مردم قرار بگیرند.

در اکوایران ببینید؛

حقانی  در ادامه تصریح کرد: اولین پارکی که نرده یا دیواره اش را برداشتیم پارک ملت بود و به تدریج پارک های بزرگ تهران مانند پارک ساعی و پارک لاله و کم کم پارک های  کوچک در محلات شهر بود و پس از آن پارک هایی که احداث می کردیم را دیوارکشی و نرده گذاری نمی کردیم. در آن موقع به مناطق اعلام کردیم به تدریج و با تشخیص خودشان و اولویت بندی که منطقه دارد دیواره پارک ها را بردارند.

حقانی دلیل باقی ماندن میله های پارک شهر را هم توضیح می دهد و می گوید :‌ آخرین پارکی که رویش مطالعه نسبتا سنگینی کردیم پارک شهر بود و به لحاظ تاریخی بودن و قدیمی بودن این پارک به عنوان اولین پارک تهران آن را به مشاور دادیم و مشاور آن را بررسی کرد و سپس در حضور شهردار وقت تهران و شورای معاونین شهرداری تهران رأی و نظر بر این شد که به خاطر قدمت دیواره و قدمت خود پارک، دیواره این پارک را برنداریم و مرمت و بازسازی کنیم و داخل پارک را بازسازی کردیم و در اختیار مردم قرار دادیم.

وی درخصوص مخالفت های پلیس درخصوص حذف حصارهای بوستان ها هم توضیح داد: نیروی انتظامی همه جا حتی از خانه افراد و تمام معابر و فضاهای عمومی شهر  حفاظت می کند. آن موقع برداشتن نرده های پارک ها به هماهنگی با پلیس نیاز نداشت؛ زیرا اولا پارک را به عنوان یک فضای عمومی می بینیم که باید در اختیار مردم گذاشته شود؛ دوم این که پارک ها به صورت شبانه روزی نگهبان داشتند برای نگهداری از تاسیسات و نظافت در شب؛ چون بیشتر نظافت در شب انجام می گرفت تا وقتی مردم در پارک ها حضور دارند تمیز باشد و لذا نگهداری و نگهبانی پارک ها در اختیار شهرداری بود و نه نیروی انتظامی.

حقانی درخصوص گلایه های این روزهای اهالی هنر درخصوص حذف حصارهای اطراف تئاتر شهر هم می گوید:شاید در شرایط  کنونی از برداشتن نرده های اطراف تئاتر شهر ناراضی باشد و در آن زمان که ما این کار را انجام دادیم بسیار راضی بودند. ما نرده های اطراف پارک دانشجو که تئاتر شهر هم در داخلش بود را برداشتیم. وقتی نرده ها برداشته می شود زیبایی های پارک و زشتی ها و نازیبایی های آن دیده می شود. در آن موقع که نرده های تئاتر شهر را برداشتیم هنرمندان نه تنها مخالف نبودند، بلکه موافق هم بودند؛ اما الآن که وقتی در تقاطع ولیعصر در داخل پیاده روها و در داخل پارک دستفروش و بساط گستر نشسته یا اقدامات دیگری مانند فروش مواد وجود دارد معلوم است اهالی هنر از این که در این قسمت ورودی نرده نیست و می بینند تا جلوی درب پارک کارهایی که نباید انجام شود انجام می شود ناراضی هستند. در آن موقع حتی یک مورد دستفروش یا سد معبر در کل شهر تهران نداشتیم؛ ولی الآن با توجه به شرایط بد اقتصادی یا مدیریت های متفاوتی که وجود دارد ممکن است برخی مشکلات مجددا ظهور و بروز داشته باشد.