پرونده قرارداد کرسنت در خوان آخر
به گزارش ایسنا، قرارداد کرسنت بین شرکت اماراتی کرسنت و شرکت ملی نفت ایران در سال ۲۰۰۱ (۱۳۸۱) امضا شد. مذاکرات فروش گاز ایران به امارات از سال ۱۹۹۷ آغاز و در نهایت این مذاکرات به امضای قرارداد کرسنت در سال ۲۰۰۱ منجر شد؛ بر اساس مفاد این قرارداد، با ساخت خط لوله‌ای از میدان سلمان به امارات، مقرر شد گازهای همراه میدان نفتی سلمان از مخزن مشترک با ابوظبی به میزان ۵۰۰ میلیون فوت مکعب در روز به این کشور صادر شود.
بعد از گذشت حدود ۱۵ سال از امضای قرارداد کرسنت و حواشی ایجاد شده برای این قرارداد، بیژن زنگنه - وزیر نفت - اواسط تابستان از اعلام آمادگی رسمی ایران به شرکت کرسنت پترولیوم برای از سرگیری مجدد صادرات گاز خبر داد.
به گفته وی، ایران به طور رسمی اعلام کرده که آماده صادرات است و تمام فرایندهای فنی و مهندسی این کار نیز طی شده است؛ اگر این شرکت طبق قرارداد برداشت نکند، باید ایران از این به بعد از آنها مطابق بند take or pay در قرارداد غرامت دریافت کند. برای اینکه خسارت به ایران اضافه نشود، طبق رأی داوری، ایران ماه‌ها است که اعلام آمادگی کرده است؛ در این راستا جلسات مختلف گذاشته‌اند و بازرسی فنی کرده‌اند.
زنگنه همچنین از اعزام تیمی از امارات به ایران برای سنجش فشار، کیفیت و همه جزئیات خبر داده و اعلام کرده که این تیم برای این منظور اعزام شد که امارات مطمئن شود ما می‌توانیم به آنها گاز صادر کنیم.
بر اساس این گزارش، درحالی که زنگنه در آخرین اظهار نظر خود درمورد کرسنت اعلام کرده بود این پرونده پیش از سال جاری میلادی به نتیجه می رسد، یک منبع آگاه نیز در گفت و گو با ایسنا اعلام کرده که بررسی کرسنت در آخرین مرحله خود، یعنی ارائه آخرین دفاعیه ها قرار دارد.
این منبع آگاه تاکید کرد هنوز مشخص نیست دادگاه برای ارائه پاسخ نهایی خود به این پرونده به چقدر زمان نیاز دارد و زمان قطعی پاسخ هنوز مشخص نیست.
