در صفهای دلاری چه میگذرد؟
بعد از ارزان شدن دلار و ورود آن به کانال 4600 تومان، صرافیهای میدان فردوسی و مرکز تجارت جهانی (ضلع شرقی میدان) سر ناسازگاری گذاشتند و از فروش سر باز زدند. نتیجه اینکه دلار ارزان بود ولی نبود! اساسا هنوز که هنوز است فلسفه حضور صرافی که روی در آن نوشته است خرید و فروش ارز نداریم، برای اکثر کارشناسان قابل درک نیست اما این موضوع 2 هفتهای است که رخ میدهد، کسی هم از این صرافها نمیپرسد اگر ارز ندارید چرا پس در صرافیتان باز است؟
بانک مرکزی از تمام این صرافیها تعهد گرفته است تا مغازههای خود را نبندند و حتی تابلوهای نمایش قیمت را هم روشن بگذارند ولی اگر ارز نفروختند مشکلی نیست. این یعنی از بین 80 الی 100 صرافی حاضر در اطراف میدان فردوسی فقط 2 صرافی ارز میفروشند! البته این تنها ظاهر ماجراست، در غیاب صرافیها دلالان با صلابت تمام کار آنها را انجام میدهند و دلار را تا 4850 تومان میفروشند و هر از گاهی هم به داخل این صرافیها میروند. هیچکس نمیتواند این مساله را اثبات کند که صرافیها دلار خود را در اختیار دلالان میگذارند تا بیشتر سود کنند. بنابراین بانک مرکزی تنها 2 صرافی را در میدان فردوسی گلچین کرده و تنها به آنها ارز مداخلهای داده و تهیه دلار به این 2 صرافی محدود میشود. تصاویر صفهای طولانی موجود در فضای مجازی هم مربوط به همین صرافیهاست. در این صرافیها دلار با قیمت 4486 تومان و یورو با قیمت 5910 تومان فروخته میشود و کسی که بتواند به اندازه سقف دریافت از صرافی یعنی 1000 دلار یا 1000 یورو دریافت کند به طرفهالعینی میتواند هر یورو را با 350 و هر دلار را با 360 تومان سود بفروشد.
در صف صرافیها چه کسانی ایستادهاند؟
اگر راهتان به میدان فردوسی بیفتد با یک نگاه ساده متوجه خواهید شد هیچکدام از متقاضیان خرید دلار، مسافر خارج از کشور نیستند. با پرس وجو در صف، صحت این ادعا ثابت میشود. از ارتباط نزدیکی که برخی متقاضیان خرید ارز با یکدیگر داشتند مشخص بود از قبل همدیگر را میشناختند، مرتب در حال تماس با اطرفیان خود بودند و از آنها تقاضا میکردند با کارت ملی به صف بپیوندند. آنها در مقابل این سوال که ارز را برای چه میخواهید بدون هیچ ترسی میگفتند برای سود آن و اینکه دلار تا چند ماه دیگر 6000 تومان میشود! تحلیل آنهایی که حاضر شدهاند ساعتها در صف بایستند آنقدر غیرواقعی و مضحک است که نمیدانیم در مواجهه با آن چه بگوییم. آنها برای این سوال که «اگر قرار است دلار 6000 تومان شود چرا بانک مرکزی چوب حراج بر آن میزند؟» پاسخی نداشتند. یکی از افرادی که در صف ایستاده درباره اینکه چرا برای خرید ارز آمدهای؟ گفت: من فقط در صف میایستم و درصد میگیرم، پول و کارت ملی را دلال در اختیارم میگذارد. او سفره دلش را باز میکند و میگوید برای مبلغ کمی مجبور است در صف بایستد.
صرافیهای بانکی هم ارز فروختند
در کنار 2 صرافی که اشاره کردیم، صرافی بانک ملی و ملت هم ارز میفروختند اما روش فروش آنها اساسا روشی ابتکاری و جدید بود. خریدار ارز باید قبل از شروع ساعت اداری (قبل از 8 صبح) اسمنویسی کند، پس از شروع ساعت کاری توسط کارمند حاضر در بانک برگه خرید ارز را
پر کند و طبق مبلغی که خواسته است باید به یک بانک دیگر برود و پول واریز کند. پس از این باید دوباره به صرافی بازگردد و در صف بنشیند تا دوباره نوبت او بشود. در 2 روز گذشته کسانی که صبح برای خرید ارز از صرافیهای بانکی اقدام کرده بودند ساعت 5 بعد از ظهر به ارز رسیدند که این موضوع در کنار اجازه ورود و خروج ندادن به آنها پس از ساعت 12 ظهر باعث عصبانیت خیلی از مردم شده بود.
دلالان چه میگویند؟
دلالان پیروز همیشگی نوسانات ارزی هستند. با وجود اینکه سایت اتحادیه طلا قیمت دلار را در کانال 4400 تومان گزارش میدهد ولی اساسا دلار با این قیمت در بازار وجود ندارد. یکی از دلالان میدان فردوسی در پاسخ به اینکه چرا قیمت رسمی 4400 تومان است و شما قیمت را 4800 اعلام میکنید، گفت: اگر توانستید با این قیمتی که میگویید بخرید من از شما 4700 میخرم، او با خندهای ادامه میدهد: اینها چیزی است که به مردم میگویند ولی قیمت همان قیمت قبلی است. بنا بر این گزارش، در حال حاضر با شرایط پیشآمده مسافران عازم خارج از کشور با مشکل تبدیل ریال مواجه هستند، از سوی دیگر به نظر میرسد.
تداوم صفهای دلاری نشان میدهد مسؤولان بانک مرکزی هنوز برنامهای برای کاهش مداوم التهاب ندارند و صفهای دلاری و قیمتهای غیرواقعی روی تابلوی صرافیها یک حقیقت را آشکار میکند و آن اینکه مدیریت ارزی کشور نیاز به یک تحول و برنامهریزی اساسی دارد، چراکه حتی اظهارات روحانی درباره مکفی بودن ارز در کشور نتوانسته صفهای خریداران ارز و تعداد متقاضیان را بکاهد. دولت برای این کار ابتدا باید بپذیرد در اجرای برنامههایی چون تکنرخی کردن ارز شکست خورده است تا بتواند برنامههای جدید را جایگزین کند.