علت عقب ماندگی ایران از کشورهای مالزی و ترکیه!

اقتصاد نیوز؛ مطلب او بر دو پرسش محوری استوار است؛چرا عقب مانده ایم و برای جبران عقب ماندگی از کجا شروع کنیم

برخى از پژوهشگران رشته هاى مختلف علوم اجتماعى سال ها است در این مورد مى اندیشند که ایراد ما به عنوان یک ملت و یک فرهنگ چیست که در شرایطى هستیم که امکانات ما بسیار بیش از آن را مى توانست فراهم کند، از جمله این که از کشور هایى عقب مانده ایم که به صورت تاریخى از ما عقب تر بوده اند، چین، مالزى، اندونزى، کره، ترکیه، امارات،...چرا ما خود را دچار ساختارهایى کرده ایم که ظرفیت حل مسئله ندارند. مسئله نظام بانکى، مسئله فساد ادارى، مسئله بودجه، مسئله تورم، مسئله بیکارى مزمن...که امروزه قابل حل هستند، غیر قابل حل مى نمایند؟ افراد مختلفى در این زمینه هم تالیف دارند از جمله دکتر سریع القلم و دکتر زیبا کلام قابل ذکر هستند، آقاى دکتر غنى نژاد و اینجانب همراه با آقاى عباسى على کمر هم کتابى نوشته ایم تحت عنوان "اندیشه آزادى" که به همین مطلب توجه دارد. اما در سال هاى اخیر به نظر من مى رسد که یک ایراد ما به عنون یک ملت و یک فرهنگ این است که، در مقایسه با رسم رایج در کشور هاى پیشرفته، بى منطقى و نا همخوانى درونى منطق را تنبیه نمى کنیم و بلکه با آن کنار مى آییم. البته منظو من تنبیه بدنى نیست بلکه تنبیه اجتماعى است از جمله نا سازگارى منطقى افراد را در مقابل چشمشان قرار دهیم، به زبان و کردار این رویکرد را نفى کنیم از کسانى که این شیوه را پیشه کرده اند روى گردانیم با آنان همکارى نکنیم یا لا اقل در مقابل این عمل رو ترش کنیم. بى منطقى ابزار قدرت مندى است که مى تواند به نفع کاربر، و به زیان طرف مقابل، عمل کند. به عنوان تمثیل فرض کنید فردى دست در جیب شما کرد تا پولتان را بر دارد و به شما گفت در واقع مشغول قرار دادن پول در جیب شما هستم، یا فرد مجربى را از کار بیکار کرد تا رفیق و آشناى بى تجربه را جاى او قرار دهد بر این استدلال که او بفکر معنویات است. در صورتى که چنین جفایى خود ضد معنویت است. یا کسانى ما را به عقب مى رانند و مى گویند این ها جهش بزرگ به طرف جلو است...ضرورى است با بى منطقى حتى با نرم ترین رفتار و عکس العمل ممکن مقابه کنیم بخصوص هنگام که از طرف کسانى مطرح مى شود که باید تعهد اخلاقى آنان منطق و عقلانیت باشد. مانند کسانى که در جایگاه دانشگاهى قرار داده شده اند.