افزایش تنش ها میان اعضای اوپک

به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از تسنیم، اوپک و متحدانش در دیدار ماه جولای خود در وین تصمیم گرفتند توافق کاهش 1.2 میلیون بشکه تولید نفت را که اولین بار در دسامبر 2017 تصویب شده بود، تمدید کنند. این توافق نه ماه دیگر از اول جولای 2019 تا 31 مارس 2020 ادامه می‌یابد. تاریخ بعدی نشست وزرای اوپک و غیر اوپک در 6 دسامبر خواهد بود. در این نشست در مورد کاهش تولید بحث خواهد شد .

هدف از توافق کاهش تولید متعادل کردن عرضه و ثابت نگه داشتن قیمت و در واقع افزایش قیمت نفت است. توافق کاهش تولید اوپک و متحدانش در ابتدا به عنوان یک اقدام موقت در آغاز سال 2017 اجرایی شد. کاهش تولید در آن زمان به سقوط دو ساله قیمت نفت پایان داد و اوپک و تولیدکنندگان متحد آن این توافق را از آن زمان تجدید یا تمدید کرده اند .

در حالی که ادامه همکاری بین اوپک و غیر اوپک تضمین شده است، ولی تنش‌ها، مخالفت‌ها و شکاف‌هایی در زیربنای این گروه بزرگ وجود دارد. مشخص نیست این شکاف ها تا اجلاس آخر ژوئن ترمیم شده بودند یا نه. به نظر می رسد نه تنها ترمیم نشده بلکه بدتر هم شده اند. ایران اکنون بزرگ‌ترین مخالف اوپک است .

ایران مخالف تاثیر زیاد عربستان در تصمیمات اوپک است و با تقویت همکاری بین عربستان و روسیه این تاثیر بیشتر می شود. اوپک به تنهایی کمتر از 50 درصد تولید نفت جهان را کنترل می‌کند ولی اوپک+ بیشتر این تولید را بر عهده دارد .

این نکته برای بقای این گروه در برابر رشد تولید آمریکا به بیشتر از 12.1 میلیون بشکه در روز حیاتی است .

در نشست وین اوپک توافق کرد ارتباط جدید با متحدان غیراروپایی را از طریق یک امتیاز همکاری به رسمیت بشناسد. این امتیازنامه باید به تایید روسیه و سایر اعضای غیر اوپک برسد. ولی ایران تهدید کرده از قدرت وتوی خود برای خراب کردن این قرارداد همکاری رسمی استفاده می‌کند. تنش ها همچنان باقی است چون حمایت عربستان و امارات از تحریم‌های آمریکا علیه ایران ادامه دارد .

خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان این امتیاز نامه را یک سند تاریخی خواند و اضافه کرد:« ما می‌خواهیم یک گروه از تولیدکنندگان را برای همیشه دور هم نگه داریم تا به عنوان یک خانواده بزرگ تر عمل کنیم ».

ولی این امتیاز نامه مورد قبول تمام اعضای اوپک نیست .

قدرت ائتلاف رسمی و جدید اوپک و متحدانش قطعاً واقعی است ولی دو خط لوله جدید در 2020 در غرب آغاز به کار می‌کند و هزینه تحویل نفت را برای چین و آمریکا پایین می آورد. این مسئله به همراه تنش های ایران در اوپک و در سطح جهان باعث سقوط تاثیر اوپک بر قیمت جهانی نفت می شود .