قربانیان اصلی کرونا در آمریکا؛ شناسایی«اولین اخراج شونده‌ها و آخرین استخدام شونده‌ها!»
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از نیویورک تایمز در جریان رکود اقتصادی ناشی از کرونا، سیاه پوستان آمریکایی بیشتر از بقیه ی افراد در معرض خطر از دست دادن شغل خود هستند. آنها بیشتر از آمریکایی های سفید پوست نگران تبعات اقتصادی همه‌گیری هستند، چرا که درآمد کمتری کسب می‌کنند و توانایی کمتری در ذخیره و پس‌انداز دارند. آمار مرگ و میر مبتلایان سیاه پوست نیز بیشتر از آمریکایی های سفید پوست است.
قبل از اپیدمی کرونا، نرخ بیکاری سیاه پوستان آمریکایی به پایین ترین میزان خود رسید و فدرال رزرو از آن به عنوان نشانه‌ای از اقتصاد قدرتمند یاد کرد. اما همه گیری به سرعت به آن دوران پایان داد. در دوران شیوع کرونا، کارگران اقلیت‌های قومی و نژادی نرخ بیکاری بیشتری را تجربه کرده اند. نکته مهم دیگر خسارت‌های دوگانه‌ایست که این بیماری به کارگران سیاه‌پوست زده است. خسارات وارد شده به این کارگران به دو دسته تقسیم می شوند: کارگرانی که در صف اول، در معرض ویروس قرار دارند، و کارگرانی که شغل خود را از دست داده‌اند. کارگران سیاه پوست تنها 11.9 درصد از شاغلین آمریکا را تشکیل می دهند، اما در مشاغلی که خطر بیشتری در ابتلا به کرونا وجود دارد ، سهم 17 درصدی دارند.
حتی در بهترین شرایط اقتصادی، نرخ بیکاری سیاه پوستان آمریکایی دو برابر سفید پوستان است. تبعیض نژادی و عدم دسترسی برابر به فرصت های تحصیلی از دلایل ایجاد این اختلاف است. در حالی که صدمات اقتصادی و شغلی مرتبط با همه گیری به سود هیچ گروه یا نژادی نبوده است، به دلایل نگران کننده بسیاری ممکن است کارگران سیاه پوست به طور نامتناسبی آسیب ببینند چرا که شرکت‌ها تنها به بخشی از نیروی کار خود نیاز خواهند داشت. کارگران سیاه پوست از مساله‌ای رنج می‌برند که بعضی اقتصاددان ها آن را پدیده«اولین اخراج شونده، آخرین استخدام شونده» می نامند: آنها اولین گروهی هستند که کار خود را از دست می دهند، و در شرایطی که بازار کار برای سفیدپوستان رو به بهبود است، نرخ بیکاری سیاه پوستان همچنان در حال افزایش است. این اتفاق اثرات بلند مدتی دارد، زیرا مهارت کارگرانی که از بازار کار دور مانده اند منسوخ و قدیمی خواهد شد و به همین دلیل بازگشت به بازار کار سخت تر می شود.
به طور کلی، کارگران سیاه پوست نسبت به کارگران سفید پوست دستمزد کمتری دریافت می کنند. بخشی به این دلیل است که آنها در مشاغل کم درآمدتری متمرکز شده اند و در مشاغل پردرآمد کمترین حضور را دارند. اما به صورت کلی، سیاه پوستان با هر سطح از تحصیلات در مقایسه با سفیدپوستان هم سطح خود درآمد کمتری دارند.
فدرال رزرو سانفرانسیسکو نشان داده است که اختلاف حقوق بین کارگران سیاه پوست و کارگران سفید پوست از نتایج تبعیض هایی است که جمع آوری دقیق اطلاعات آن مشکل است. ماری دالی رئیس فدرال رزرو سانفرانسیسکو در این باره تاکید کرد: «عواملی مانند تبعیض نژادی، تفاوت در کیفیت تحصیل و فرصت های شغلی نابرابر در اختلاف دستمزد بین کارگران سیاه پوست و سفید پوست نقش داشته اند».
از آنجا که سیاه پوستان درآمد کمتری دارند، در طول زمان پس انداز و دارایی کمتری هم خواهند داشت. براساس گزارش فدرال رزرو، میانیگن ثروت خانواده های ی سیاه پوست، یک دهم خانواده های سفید پوست آمریکایی است. در سال 1983 ، طبق محاسبات ادوارد وولف ، اقتصاددان دانشگاه نیویورک ، میانگین ثروت یک خانواده ی سیاه پوست معادل سه ماه از درآمد آن خانواده بود. در سال 2016، میانگین ثروت یک خانواده ی سیاه پوست برابر با درآمد شش ماه برآورد شد. در طی همین همین مدت، ثروت خانواده‌های سفید پوست از معادل دو سال به سه سال رسیده است.
در سایه همه گیری کرونا، بیشترین آسیب و فشار اقتصادی بر روی کسانی است که کمترین درآمد و پس انداز را داشته اند، به همین دلیل وضعیت سیاه پوستان و دیگر گروه های اقلیت نگران کننده است. جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، در اواخر آوریل در یک کنفرانس خبری در این باره تصریح کرد: « در شرایط کنونی همه در حال تحمل سختی هستند. اما کسانی که شغل و درآمد خود را از دست می‌دهند، و یا کسانی که حمایت و پس انداز کمی برای محافظت از خود دارند، کمتر تاب خواهند آورد».
