2 پیام انتخابات 29 اردیبهشت

١- بر خلاف تصور رایج، ترجیحات اقتصادی مردم با تصورات سیاسیون کاملا متفاوت است. تصور یکی از نامزدها این بود که با وعده سه برابر کردن یارانه و پرداخت کارانه به بیکاران و طرح دیگری برای مسکن، بتواند اقبال عمومی را متوجه خود کند. اما مجموعه این وعده‌ها نه تنها وی را در موقعیت برتر ننشاند بلکه برعکس، آراء وی را در مسیر کاهشی انداخت تا حدی که مجبور به کناره‌گیری کرد.

ممکن است این ادعا مطرح شود که مسائل دیگری باعث عدم اقبال به او شد اما تحولات بعدی چنین فرضیه‌‌ای را تأیید نمی‌کند. چرا که ائتلاف وی با نامزد همسو که به معنی بقای تعهدات وی در آن جبهه بود و ادامه عدم اقبال، نشان داد که مشکل، جنس تعهدات است نه نامزد خاص. این «نه» بزرگ ایرانیان به پول‌پاشی، جامعه ایران را به سطح کشورهای تراز اول از نظر مسئولیت‌پذیری اجتماعی ارتقاء می‌دهد که برای اهل سیاست ظاهراً پدیده‌ای غریب است چرا که با تصورات ساده آنان از ابزارهای همراه‌سازی سیاسی مردم کاملا متفاوت است.

دوم اینکه مردم در این انتخابات با صدای بلند اعلام کردند که شناخت‌شان از اهالی سیاست بر اساس اتفاقات نقطه‌ای شکل نمی‌گیرد بلکه این شناخت، معطوف به یک فرآیند خطی از شخصیت سیاستمدار در طول زمان است. بنابراین، نه خلق صحنه‌های نقطه‌ای برای تغییر شناخت خطی مردم کارساز شد و نه صحنه‌های نقطه‌ای آرشیوی که در روز آخر تبلیغات، مرتبا به عنوان بمب‌های خبری منفجر شد شناخت خطی مردم را منحرف کرد. توهم تحمیل شناخت نقطه‌ای به جای شناخت خطی، نشان‌دهنده آن است که فرضیه رایج سیاستمداران مبنی بر اینکه "مردم ایران حافظه تاریخی ندارند" خود به تاریخ پیوسته است. 

این دو‌ پیام، بیانگر طلوع اجتماعی یک نسل جدید است که سیاستمداران فصلی با فرضیات ابطال شده قادر به درک آن نیستند. آنان که می‌خواهند در آینده خود را در معرض آراء مردم قرار دهند اگر از درک این دو پیام ناتوان باشند نباید امیدی به اقبال مردم داشته باشند.

کانال علی میرزاخانی سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد