معمایی پیچیده به نام «ابراهیم رئیسی»

حسن روحانی بر اساس آنچه که افراد نزدیک به او گفته اند تصمیمش را برای حضور در انتخابات گرفته است ؛ حالا مهم این است که رقبای او چه کسانی خواهند بود و شکل رقابت را چگونه میتوان ترسیم کرد . آیا معادلات در نهایت به این سمت پیش خواهد رفت که حضور افرادی مانند سعید جلیلی و محمد باقر قالیباف صحنه انتخابات سال 92 را زنده کرده و باز همان نتیجه حاصل شود یا اینکه تصمیم سازان اصلی اصولگرایان شکل دیگری از بازی سیاسی را ترتیب خواهند داد ؟ آیا آنها با کنار گذاشتن محمد باقر قالیباف و سعید جلیلی دست عوض خواهند کرد ؟ نام های دیگری هم غیر از جلیلی و قالیباف در این مدت مطرح بوده اند اما هیچ کدام به لحاظ میزان پذیرش در بدنه و سطح سرانشان پذیرفته نیست. دو فردی که در واقع دو روی یک سکه اند و مردم چندان حساب شان را از هم جدا نمی دانند .

مولفه های زیادی وجود دارد که بر اساس آنها بگوییم تصمیم سازان اصلی تصمیم دیگری غیر از جلیلی و قالیباف دارند. آنها با مراجعه به نظرسنجی های ابتدایی بیش از همه از شکنندگی آرا این دو شخصیت سیاسی با خبر شده اند . همه این ها دست به دست هم داده است که سودای نامزد تازه فراگیر شود . کسی که اکثریت در جناح پذیرای او باشد ، شکل تندی از او در جامعه مطرح نباشد و حاشیه های مانند پرونده املاک و پلاسکو را پیرامونش نداشته باشد .بضاعت اصولگرایان همان فهرست 21 نفره است که روز گذشته منتشر کرده اند . فهرستی که خودشان هم می دانند سطح اش آنچنان است که برایش می توان 11 نفر را از بین آنها در عرض یک روز کنار گذاشت و البته به همین راحتی می توان تعداد آن را 5 نفر رساند.

این روزها که نام ابراهیم رییسی مطرح شده خیلی راحت نام محمد باقر قالیباف به حاشیه رفته و می گویند برخلاف آنچه از سرسختی سعید جلیلی گفته می شود او در نهایت صحنه را ترک خواهد کرد. به نظر می رسد مشاوران انتخاباتی حسن روحانی از همین حالا برای آماده کردن رییس جمهور برای رقابت با ابراهیم رییسی و نوع مواجهه با او برنامه ریزی می کنند . آنها زودتر از سایرین خبرها را شنیده اند .

این وسط اما یک تکذیبیه معادله را پیجیده کرده است . رئیس دفتر تولیت آستان قدس رضوی با رسانه ها مصاحبه کرده و تمایل او برای نامزدی را تکذیب کرده است . خیلی ها از این مصاحبه برداشت کرده اند که او تصمیم نهایی اش را گرفته و اصولگرایان باید به فردی غیر از او فکر کنند .آنها همان احساس را دارند که زمان صدور بیانیه حاج قاسم سلیمانی داشتند . نکته اما این است که هستند کسانی همچنان می گویند آن بیانیه خبر قطعی از تصمیم برای عدم حضور نداشت و شاید در روز آخر شاهد این رخداد غیر منتظره باشیم . خاصه آنکه همان زمان یک رسانه همسو با اصولگرایان درباره بیانیه قاسم سلیمانی این تیتر را برگزیده بود :«سرباز جمهور».

آیا در مورد ابراهیم رییسی می توان گفت که این مصاحبه چندان نمی تواند برای تحلیل مولفه سفت و محکمی باشد ؟ واقعیت این است که اصولگرایان نشان داده اند که بر مبنای یک قاعده ممکن است همه چیز تغییر کند . قاعده ای که آنها نامش را «تکلیف » گذاشته اند . هر کدامشان در ادوار انتخابات تصمیم به حضور گرفته اند گفته اند که احساس تکلیف کرده اند.

به نظر می ر سد در مورد ابراهیم رییسی نباید چندان عجله کرد و نام او را از فهرست نامزدهای حاضر در انتخابات 29 اردیبهشت کنار گذاشت . باید او را جدی گرفت همانطور که مشاوران روحانی او را جدی گرفته اند . حتی اگر نام او از فهرست بررسی های اصولگرایان هم خارج شود باید تا روز ثبت نام او را در میان گمانه ها باقی گذاشت ؛ شاید که تاکتیک این باشد :«خروج مقطعی برای جلوگیری از آسیب پذیری سیاسی و اجتماعی».ظهور سیاسی او در این فاصله باقی مانده ریسک بالایی دارد .

آیا رقیب روحانی از جامعه روحانیت خواهدآمد ؛ ابراهیم رییسی فعلا تبدیل به معمای انتخابات شده است ؟