7 نشانه خاموش که به نشت روده اشاره دارند!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از عصر ایران، روده انسان به طور طبیعی متخلخل است و بر همین اساس است که بدن مواد مغذی را از طریق پوشش داخلی روده جذب می کند. اما در صورت آسیب پوشش داخلی روده این امکان برای مولکول های بزرگتر که به نام درشت مولکول یا ماکرومولکول شناخته می شوند، فراهم می شود تا از دستگاه گوارش فرار کرده و وارد جریان خون شوند.

به گزارش"ریدرز دایجست"، آسیب دیواره روده و خروج ذرات غذایی بزرگتر از آن به نام سندرم روده نشت کننده شناخته می شود. ورود ذرات غذایی بزرگتر به جریان خون می تواند التهاب، نفخ، تغییرات در شرایط اجابت مزاج و خستگی را موجب شود. تشخیص سندرم روده نشت کننده می تواند دشوار باشد. در ادامه با برخی از نشانه های بالقوه ابتلا به این شرایط بیشتر آشنا می شویم.

با حساسیت غذایی دست و پنجه نرم می کنید

روده نشت کننده می تواند محرک التهاب باشد، اما همچنین می تواند به واسطه التهاب در روده شکل بگیرد. حساسیت های غذایی یکی از دلایل التهاب روده است. یکی از بهترین روش ها برای نزدیک‌تر شدن به تشخیص بیماری حذف مواد غذایی است که بیشترین احتمال مشکل آفرینی را دارند. در همین راستا، شش گزینه مورد توجه قرار می گیرند و از بیمار درخواست می شود دو تا سه هفته از مصرف آنها پرهیز کند که شامل لبنیات، تخم مرغ، ذرت، گلوتن، مرکبات و سویا می شوند.

با عدم تحمل گلوتن مواجه هستید

در مورد نخست نیز به آن اشاره شد، اما گلوتن یکی از مهم‌ترین محرک ها برای روده نشت کننده است و شایستگی این را دارد به صورت جداگانه مورد بررسی قرار بگیرد. اگر پس از مصرف نان، پاستا، سریال، یا دیگر مواد غذایی حاوی گلوتن احساسی ناخوشایند در شما شکل می گیرد - ناراحتی دستگاه گوارش، نفخ، بی حالی - بدن شما ممکن است از توانایی کافی برای گوارش این پروتئین مشکل ساز برخوردار نباشد.

با درد مفاصل مواجه هستید

گاهی اوقات بیماران از یک درد مفاصل کلی شکایت می کنند. پزشک آزمایشاتی را در راستای بررسی ابتلا به آرتریت روماتوئید انجام می دهد و در صورت منفی بودن جواب ممکن است توجه پزشک به سمت روده نشت کننده جلب شود. درد مفاصل می تواند از نشانه های سندرم روده نشت کننده باشد. پژوهش ها نشان داده اند که این شرایط ممکن است ریشه در بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید داشته باشد.

با عملکرد ضعیف دستگاه گوارش مواجه هستید

غذا می خورید و دچار نفخ می شوید. یا ممکن است پس از مصرف مواد غذایی خاص نیاز فوری به استفاده از توالت را احساس کنید. ایجاد تغییر در شرایط اجابت مزاج می تواند به شکل یبوست نیز شکل بگیرد. همچنین، شما ممکن است از سوء هاضمه مزمن یا حالت تهوع رنج ببرید. این نشانه ها ممکن است برای سال ها شکل بگیرند و از بین بروند. مشکل از آنجا ناشی می شود که بیماران آنها را نادیده گرفته و یاد می گیرند که چگونه با آنها زندگی کنند.

با مشکلات پوستی مواجه هستید

در شرایطی که این پیوند همچنان اندکی مبهم باقی مانده است، اما بنابر نتایج پژوهشی که در سال 2011 در نشریه Gut Pathogens منتشر شد، امکان دارد روده نشت کننده یکی از دلایل ریشه ای پدیدار شدن آکنه در برخی بیماران باشد. در حقیقت، بیماران مبتلا به آکنه به برخی شاخص های التهابی روده نشت پذیر واکنش نشان می دهند. اگزما و سوریازیس از دیگر نشانه های پوستی هستند.

با سطوح بالای قند خون مواجه هستید

مطالعه انجام شده توسط پژوهشگران سوئدی در سال 2017 نشان داد که روده نشت کننده می تواند موجب التهاب در سراسر بدن شود و این شرایط می تواند مقاومت به انسولین را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که انسولین برای مدیریت قند خون حیاتی است، مقاومت به انسولین می تواند به افزایش قند خون منجر شود. این شرایط می تواند موجب انواع مختلف مشکلات سلامت شود. قند خون افزایش یافته به همراه فشار خون بالا و تری گلیسیرید بالا می تواند در نهایت افزایش خطر سندرم متابولیک، وضعیتی خطرناک که احتمال مواجهه با حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش می دهد، را به همراه داشته باشد.

در شناسایی مشکل ناتوان هستید

ممکن است به چند پزشک مراجعه کرده باشید و درمان های مختلف کمکی به بهبود شرایط شما نکرده و همچنان با درد مبارزه می کنید. بیماران ممکن است به پزشک خود مراجعه کنند و پس از انجام آزمایش ها در راستای بررسی انواع مختلف بیماری ها به آنها گفته شود که جواب آزمایش ها عادی هستند. در این زمان است که ابتلا به سندرم روده نشت کننده باید مورد توجه قرار بگیرد.

آیا روده نشت کننده قابل درمان است؟

پاسخ مثبت است. نخستین گام حذف محرک بیماری است. سپس، بیماران مکمل گلوتامین دریافت می کنند. گلوتامین سوختی برای سلول های پوشش دهنده روده است و به احیا سلول ها کمک می کند. بافت روده از سرعت بالای بهبودی سود می برد. عامل کلیدی فراگیری چگونگی تامین نیازهای منحصر به فرد بدن است.

از محرک های دیگر می توان به قرص های مسکن مانند ایبوپروفن یا آسپرین و مصرف الکل اشاره کرد. زمان هایی که احساس ناخوشی می کنید را ردیابی کرده و ببینید آیا می توانید الگویی مشخص را شناسایی کنید. از این طریق می توانید به تشخیص سریع و حذف عوامل مشکل آفرین در مدت زمانی کوتاه‌تر کمک کنید.