آقای ناطق، الان وقت گوشهنشینی نیست!
به گزارش عصرایران، این روزها شایعههای فراوانی پیرامون ناطق نوری مطرح است. عدهای میگویند او رییس آینده مجمع تشخیص است. برخی ردای معاون اولی روحانی را برای ناطق دوختهاند. در این میان بخشی هم هستند که میگویند «شیخ نور» به دنبال کناره گیری از دنیای سیاست است و میخواهد پایتخت را به مقصد نور ترک کند.
زمان درست یا غلط بودن دو فرضیه نخست را به زودی مشخص خواهد کرد و آن زمان میشود در مورد آن نوشت و تحلیل ارائه کرد. فرضیه سوم اما اگر جدی باشد باید همین امروز باید به آن پرداخت و در مورد آن نوشت.
در فقدان هاشمی رفسنجانی بسیاری بر این باور بودند که ناطق نوری میتواند تا حدودی جای آیتالله را در صحنه سیاسی کشور بگیرد. صحنه سیاسی که این روزها بسیار پر تنش است.
امروز حسن روحانی به عنوان رییس جمهور منتخب مردم احتیاج بسیاری به همفکری و کمک افرادی مانند ناطق نوری دارد. یکی از بالهای حمایتی روحانی ممنوع التصویر است. یکی دیگر سال گذشته درگذشت و تنها مانده است ناطق نوری.
حالا به نظر میرسد روا نیست که در این تنهایی روحانی و فضای پر تنش سیاسی، ناطق نوری صحنه سیاسی کشور را به هر دلیلی ترک کند و به نور برود.
هاشمی رفسنجانی هیچگاه حاضر نشد حتی در روزهایی که زیر شدیدترین هجمهها هم قرار داشت. صحنه سیاسی کشور را ترک کند. هاشمی بر این باور بود که عدم حضور در سپهر سیاست ایران یعنی حضور و ظهور جریان افراطی در جامعه ایرانی. هاشمی تا زمانی که بود در برابر افراط ایستاد. ایستادن هاشمی باعث شد که جریان اعتدال بعد از دوران 8 ساله احمدی نژاد به قدرت برسد و میزان محبوبیت هاشمی به بالاترین حد ممکن خود حتی بیش از ابتدای انقلاب برسد.
هاشمی در حالی که میتوانست کنار باشد در صحنه ماند تا حاکم شدن جریان اعتدال در کشور را ببیند. حالا که اعتدال در کشور حاکم است حضور افرادی مانند ناطق نوری در سپهر سیاست ایران واجب است. اعتدال باید تداوم پیدا کند و ناطق نوری از افرادی است که میتواند این گفتمان را در کشور نهادینه کند.
روحانی نمیتواند هم مدیریت اجرایی کشور را در اختیار داشته باشد هم بار سیاسی جریان اعتدال را به دوش بکشد. «شیخ نور» میتواند با حضور خود جریان اعتدال را رهبری کند.
الان وقت زمانی برای گوشه نشینی نیست. الان زمانی است که همه کسانی که در جریان اعتدال تعریف میشوند باید در صحنه حضور داشته باشند. رای مردم در اردیبهشت 96 تنها متعلق به روحانی نبود بلکه رای به گفتمان اعتدال بود. این رای یعنی پیام مردم به ناطق نوری و چهرههای سرشناس برای ماندن در صحنه سیاسی کشور.
«شیخ نور» باید در صحنه باشد و برای راهبری مشترک در جریان اعتدال نقش ایفا کند. تا این گفتمان در کشور تداوم داشته باشد به ویژه در آغاز قرن جدید هجری خورشیدی در ایران .