گفت‌وگو خواندنی با روحانی ممنوع‌الورود به استادیوم

 شما همه بازی‌های تراکتورسازی را به ورزشگاه می‌روید؟
هر کدام را که وقت کنم می‌روم و از نزدیک تماشا می‌کنم.
 اما این بار جلوی شما را گرفتند و اجازه ندادند به ورزشگاه بروید.
کارشان قانونی نبود. دفعات قبل هم که به ورزشگاه رفتیم برای من مشکل درست کردند. خیلی اذیت می‌کنند. اما در تهران این طور نیست و برخوردها مناسب است. چند بار در تهران به ورزشگاه رفته‌ام؛ هم ماموران استقبال کرده‌اند و هم واکنش مردم خوب بوده است اما نمی‌دانم چرا در شهر خودم گیر می‌دهند و اذیت می‌کنند.
 شاید به دلیل این است که با لباس مخصوص روحانیت به ورزشگاه می‌روید.
مشکلی دارد؟ چرا همه چیز را با هم قاطی می‌کنید؟ بیایید اینستاگرامم را نشانتان بدهم و ببینید که چقدر از مردم در دایرکت از من درخواست می‌کنند که در ورزشگاه بروم و کنارشان بنشینم. روزانه کلی پیام دارم که متاسفانه نمی‌توانم همه آنها را جواب بدهم.
 هدفتان از اینکه با لباس روحانیت به ورزشگاه می‌روید چیست؟
این لباسی که تن من است لباس پیغمبر است. باور کنید کلی سرمایه‌گذاری می‌کنند تا تبلیغ کنند؛ من دارم این کار را رایگان انجام می‌دهم. با سرمایه خودم می‌روم بلیت می‌خرم و داخل ورزشگاه می‌شوم. فکر کنم از محبوبیت من می‌ترسند (به شوخی). الان بدون لباس هم که در بیرون از ورزشگاه تردد می‌کنم مردم من را می‌شناسند و ابراز علاقه می‌کنند. باور کنید چهره روحانیت بین مردم تغییر کرده و مردم دارند طور دیگری ما را می‌بینند. من این حرکت را شروع کرده‌ام اما تبریز با شهرهای دیگر فرق دارد.
پس حسابی در تبریز معروف شده‌اید.
معروف که نه. اما شاید باور نکنید، یک بار کل ورزشگاه فریاد می‌زدند «حاجی با تعصب». من خجالت ‌کشیدم. بلند شدم و برای آنها ابراز علاقه کردم و دوباره نشستم. کل ورزشگاه تعجب کرده بودند از اینکه یک روحانی که علاقه خاصی هم به تراختور دارد در ورزشگاه است. نمی‌دانم شاید هم از محبوبیت من ترسیده‌اند که اجازه ندادند به ورزشگاه بروم. من که مسائل سیاسی را دنبال نمی‌کنم و هدفم فقط حمایت از تراختورسازی است.
 شما شغل اصلی‌تان چیست؟
مبلغ آزاد هستم و از جامعه روحانیت تبریز هم ۲۰۰ هزار تومان حقوق می‌گیرم.
 از دوستانتان کسی دوست ندارد همراه شما به ورزشگاه بیاید؟
چرا، اتفاقا قرار بود برای همین بازی آخر دو تا از دوستانم را به ورزشگاه ببرم که خدا را شکر نبردم. اگر می‌بردم قطعا این اتفاق می‌افتاد و بد می‌شد.
 حالا اگر برای بازی‌های بعد شما را به ورزشگاه راه ندهند چه؟ حاضر هستید با لباس شخصی بروید؟
من روحانی هستم و این هم لباس من است. خیلی‌ها در مراسم‌های مختلف کت و شلوار می‌پوشند اما لباس من همین است. البته با لباس شخصی هم می‌توانم بروم و بارها رفته‌ام. اما لباس روحانیت ارزش دارد و آن را باید در جاهای ارزشمند پوشید. ورزشگاه هم از دید من جای مقدسی است. خیلی از بچه هیئتی‌ها و آدم‌های مذهبی هم می‌آیند. در ورزشگاه یک کار ورزشی و فرهنگی انجام می‌شود و به همین دلیل از دید من مقدس است. ما همه برادر هستیم.
 پیش آمده که شما در ورزشگاه شعار بدهید؟
شعار که نه، اگر هم بدهم چیز بدی نمی‌گویم. برای بازی استقلال و تراختورسازی که به ورزشگاه رفته بودم جوّ طوری شد که من هم شعار دادم. البته شعار با فحش فرق می‌کند. من تیم خودم را تشویق کردم و اتفاقا فضا کامل عوض شد. یک سری‌ها داشتند فحاشی می‌کردند که وقتی دیدند من در کنارشان نشسته‌ام بی‌خیال فحش دادن شدند.
 یکی، دو روحانی حامی استقلال هم هستند که به ورزشگاه می‌روند. با آنها ارتباطی ندارید؟
ارتباط مستقیم که نه. در فضای مجازی با آنها چند بار چت کرده‌ام. اتفاقا آنها هم سوال کردند که چرا من را به ورزشگاه راه نداده‌اند.
 نظر شما درباره حضور بانوان در ورزشگاه چیست؟ فکر می‌کنید چه شرایطی باید فراهم شود تا آنها بتوانند به ورزشگاه بیایند؟

این باید فرهنگ‌سازی شود. من یک قدم را برداشته‌ام اما الان شرایط طوری شده که با حضور طلبه‌ها مخالفت می‌کنند چه برسد به اینکه بانوان به ورزشگاه بیایند. این همه من ورزشگاه رفته‌ام، یک نفر سراغی از من نگرفت که چه کارهایی قرار است در ورزشگاه انجام بدهی؟ من مبلغ ورزش هستم و این باید نهادینه و فرهنگ‌سازی شود. من خودم خیلی‌ها را دیده‌ام که فحاشی می‌کنند اما وقتی می‌بینند من در جایگاه هستم این کار را نمی‌کنند. ناموس ما هم به ورزشگاه بیاید، خواهر و مادر ما به ورزشگاه بیایند، مردان رعایت می‌کنند و فحاشی نمی‌کنند. من این را می‌نویسم و تعهد می‌دهم که اتفاقی نمی‌افتد. شک نداشته باشید کسی که با خانواده به ورزشگاه بیاید فحش از دهانش خارج نمی‌شود.
نظرتان درباره تراکتورسازی چیست؟ فکر می‌کنید امسال چه نتیجه‌ای می‌گیرند؟
مشکلاتی که برای تراختورسازی پیش آمده تقصیر کسی نیست غیر از مسئولان باشگاه. من خودم از بچگی طرفدار این تیم هستم. کلی ورزشگاه رفته‌ام و می‌گویم که سهل‌انگاری آنها باعث شد تا این شرایط به تیم تحمیل شود. آنها به مسائل ریز و درشت اهمیت زیادی نمی‌دهند. نمونه‌اش همین حرکت فرهنگی ما. بارها با دوستانم خواسته‌ایم حمایت کنند، بارها هواداران خواسته‌اند ما را حمایت کنند اما از باشگاه ترسیده‌اند. امیدوارم که همه چیز ختم به خیر شود و اتفاقات خوبی برای تراختورسازی بیفتد.