حل بحران روهینگیا نیازمند قدرت سیاسی در سطح بین المللی است
'محمد عظمی عبدالحمید' رئیس سازمان اسلامی شورای مشورتی مالزی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا در کوالالامپور گفت: تصویب قطعنامه ها تحت اختیار سازمان ملل است و این سازمان علاوه بر توان اعمال برخی تحریم ها علیه میانمار این حق را دارد تا با اعزام نیروهای حافظ صلح به این کشور از تنش ها در راخین بکاهد.
'عظمی عبدالحمید' در ادامه با تاکید بر اینکه دولت ها به تنهایی نمی توانند اقدامی در جهت بهبود وضعیت روهینگیایی ها انجام دهند، تصریح کرد: تصمیم هایی که از سوی برخی کشورها گرفته می شود، از نظر حقوقی تعهدی در میانمار ایجاد نمی کند.
رئیس سازمان اسلامی شورای مشورتی مالزی افزود: ما به طور غیرقابل انکاری به اقدامات سازمان ملل وابسته هستیم. سازمان ملل، اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا و سازمان همکاری اسلامی هر کدام ابزاری از قبیل تحریم، تهدید و یا سایر ابزارها را در اختیار دارند تا میانمار را تحت قشار قرار دهند.
وی با این عنوان که برخی کشورها به دلیل منافع خود، سیاست مداخله در امور میانمار را در دستور کار خود قرار داده اند گفت که این خود مانعی در بهبود شرایط روهینگیایی ها بوده است.
'عظمی عبدالحمید' در مورد توافق های احتمالی بازگردان روهینگیایی ها از بنگلادش به میانمار نیز گفت: مسئله امنیت آنها در صورت بازگشت از اهمیت خاصی برخوردار است. این امر همچنان نامشخص است و بنابراین نیاز است که گفت وگوهای بین میانمار و بنگلادش مبنی بر بازگرداندن روهینگیا به دقت بیشتری انجام گیرد و زوایای مختلف در آن مورد لحاظ واقع شود.
وی خواستار نقش آفرینی یکی از سازمان های بین المللی به عنوان طرف ثالث در این فرایند و نظارت بر نحوه اجرای بازگشت آوارگان روهینگیایی به میانمار شد.
این فعال مدنی مالزیایی در عین حال گفت که براساس گزارش های رسیده، میانمار همچنان به اخراج روهینگیایی ها ادامه می دهد، آنها را به قتل می رساند و در آتش می سوزاند. در واقع، ادعای بازگردان روهنیگیا در حالی که همچنان شرایط راخین مانند گذشته است کاملا غیرمنطقی بوده و عقلانیتی در آن وجود ندارد.
'عظمی عبدالحمید' در پایان گفت: تاثیر تلاش هایی که تاکنون صورت گرفته در وضعیت روهینگیایی ها هنوز قابل مشاهده نیست. حملات همچنان ادامه دارد و ارتش فعالیت خود علیه روهینگیا را انجام می دهد. دولت ها و سازمان های بین المللی در مواجه با این بحران ناکام مانده اند و نهادهای مدنی محدودیت های خاص خود را دارند.
به باور وی، همه کشورها باید رایزنی کنند و در نشست های مختلفی در خصوص توافق بازگردان روهینگیا و همچنین شرایط بازگشت آنها بحث و گفت وگو شود. این اقدام می تواند دوجانبه و یا چندجانبه باشد، اما کشورها باید به صورت گروهی به این نتیجه برسند، زیرا هیچ کشوری به تنهایی نمی تواند میانمار را نسبت به مطالبات بین المللی اقناع کند.