خشکی پوست نشانه این بیماری است

پوست خشک معمولا بی ضرر است و به راحتی با استفاده از کرم ها لوسیون های مرطوب کننده برطرف می شود. اما اگر لایه اپیدرم پوست خشک و خارش دار باقی بماند و با استفاده از لوسیون ها برطرف نشود، نشان دهنده ابتلا به مشکلات جدی سلامت است. در صورت ادامه دار بودن خشکی پوست با پزشکتان برای تشخیص 4 مشکل و وضعیت پزشکی مشورت کنید:

بیمارهای نشانه خشکی پوست

بیماری کلیوی: بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کلیوی از وجود آن بی اطلاعند در حالی که نشانه هایی مانند خستگی، مشکل در تمرکز یا خواب، افزایش ادرار، پف کردگی و ... را تجربه می کنند. خارش و خشکی پوست نیز زمانی اتفاق می افتد که کلیه ها دیگر قادر به حفظ تعادل مواد معدنی و مواد مغذی موجود در خود را ندارند.

بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، پوست خشکی دارند که گاهی اوقات ممکن است همراه با پوسته باشد. کوچک شدن اندازه غدد عرق در این بیماران ممکن است در ایجاد این مشکل دخالت داشته باشد. گرچه مصرف مقادیر بالای داروهای مدر (ادرارآور) در این بیماری نیز، یک عامل تشدید کننده خشکی پوست است. کرم های مرطوب کننده در افرادی که پوست خشک دارند ممکن است سبب تسکین خارش شود. در طولانی مدت، تنها پیوند کلیه می تواند سبب تسکین دائمی این عارضه ناراحت کننده در این بیماران شود. 

سرطان پوست: ضخامت و خشکی پوست که در نهایت باعث خونریزی می شود، می تواند نشانه ای از ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی باشد؛ یعنی دومین فرم رایج سرطان پوست. این سرطان خود را با زگیل یا زخم های باز نیز نشان می دهد. سرطان سلول سنگفرشی در اثر قرارگیری طولانی مدت در معرض اشعه یو وی آفتاب ایجاد می شود و به راحتی قابل درمان است. به ندرت این نوع سرطان بدشکل و کشنده است.

خشکی پوست

دیابت: یکی از تظاهرات بیماری دیابت، تظاهرات پوستی است. هنگامی که سطح قند خون شما بیش از حد بالا می رود، بدن دچار کم آبی می شود. دیابت همچنین منجر به دخالت در فرایند تعریق معمول و کاهش رطوبت پوست می شودد.

خشکی و ترک پوست و آسیب پذیری آن در برابر باکتری ها و عفونت ها از عوارض شایع دیابت است. استفاده از نرم کننده ها در فصول خشک سال، استفاده از دستگاه بخور در منزل، پرهیز از حمام و دوش گرفتن با آب بسیار گرم و در نهایت مراجعه به پزشک در بیماران دیابتی که از عوارض پوستی رنج می برند، ضروری است. 

کم کاری غده تیروئید: هنگامی که سطح هورمون تیروئید بیش از د پایین می آید، علائمی مانند کاهش متابولیسم، احساس سردی، فراموشی، افسردگی و یبوست ظاهر می شوند. هورمون های تیروئید نقش مهمی در سلامت سلول های های جدید پوست دارند.

اگر کم کاری غده تیرویید برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، تاثیر خاصی را روی پوست و موی فرد به جا می گذارد مانند خشک شدن، ریزش، بد رنگ شدن و از بین رفتن جلای موها. البته این عوارض بر پوست نیز قابل مشاهده اند که از مهم ترین آنها می توان به پوسته پوسته شدن و خشک شدن پوست اشاره کرد. در کم کاری تیرویید با استفاده از داروی لووتیروکسین به تدریج مشکل پوسته پوسته شدن، زبری و خشکی پوست و همچنین ریزش مو و تنک شدن آن برطرف خواهد شد و جای نگرانی نخواهد بود.