چهار شباهت خوب و بد کی روش و برانکو
سینیور و پروفسور هر دو در استاندارد بالایی کار می‌کنند و شباهت‌های زیادی به هم دارند. در این مطلب چند وجه تشابه آنها را مرور می‌کنیم.
قائم به فرد نیستند
کی‌روش و برانکو از تیم ملی و پرسپولیس، مجموعه‌هایی ساختند که حالا با قدرت می‌توان گفت هیچ‌کدام‌شان وابسته به یک یا دو بازیکن خاص نیستند. شاید تا پیش از حضور کی‌روش در ایران به محض مصدوم یا محروم شدن یک بازیکن بزرگ، دست و دل همه ما می‌لرزید، او اما امروز کاری کرده که غیبت هیچکس جدی تلقی نمی‌شود. مردی که به مرور امثال تیموریان، خسرو حیدری، خلعتبری و مسعود شجاعی را از تیم ملی کنار گذاشت، امروز چیزی حدود 20بازیکن یکدست دارد که هر کدام نباشند، دیگری جایش را پر می‌کند. برانکو هم در پرسپولیس تقریبا همین کار را کرده. نیازی به یادآوری نیست که او این روزها سومین ماه از غیبت مهدی طارمی یعنی بهترین بازیکن تیمش را پشت سر می‌گذارد. او داربی تهران را بدون طارمی، مسلمان و فرشاد احمدزاده برد. کسی می‌توانست فکرش را بکند؟ فقط یک بار دیگر نگاه کنید و ببینید برانکو چقدر راحت با مرخصی 20روزه بشار رسن برای حضور در تیم ملی امید عراق، آن هم در مسابقاتی که در تقویم فیفا نیست موافقت کرد.
ناله نمی‌کنند
منظورمان غرولندهای مربوط به امکانات سخت‌افزاری نیست که کی‌روش در این زمینه ید طولایی دارد. داستان بر سر فقر و غنای نیروی انسانی است. هرگز نمی‌بینید که این دو مربی به خاطر غیبت ستاره‌های‌شان ناله کنند، حتی اگر آن بازیکن را به غیرمنطقی‌ترین دلایل ممکن از دست داده باشند. بعد از سرباز فراری شدن مهرداد پولادی، کی‌روش هرگز دیگر اسمش را نیاورد. فراموش نکنید در سه بازی پایانی مقدماتی جام‌جهانی قبلی که برای ما حکم مرگ و زندگی را داشت، اشکان دژاگه مصدوم بود و نتوانست به میدان برود، اما کارلوس هرگز کوچکترین اشاره‌ای به این مساله نکرد. برانکو هم همینطور است. او که داستان محرومیت مضحک طارمی یا این خدمت سربازی مجهول‌المدت نوراللهی را به روی کسی نیاورده، بعد از باخت به قشقایی در غیاب ملی‌پوشانش هم هیچ اشاره‌ای به این مساله نکرد و فقط از هواداران عذر خواست.
دیسپلیسن و دیگر هیچ
اقتدار و نظم‌گرایی، وجه تشابه دیگر برانکو و کی‌روش محسوب می‌شود که احتمالا عادت مشترک همه مربیان بزرگ دنیاست. بی‌تعارف کمتر دیده‌ایم که مربیان ایرانی در این زمینه تا این حد قاطع و «یک‌کلام» باشند. فقط ببینید کی‌روش با مهدی رحمتی و برانکو با رامین رضاییان چه کردند و بعد فانوس به دست دنبال یک نمونه نسبتا مشابه ایرانی باشید.
از خود ممنون‌ها
نه کی‌روش و نه برانکو هیچ‌کدام اهل فروتنی نیستند و هر کجا لازم باشد حسابی از خودشان تعریف می‌کنند. تقریبا صد نمونه از مصاحبه‌های برانکو موجود است که خودش را باسوادترین مربی دنیا دانسته و گفته فقط با نصف قیمت واقعی‌اش در ایران کار می‌کند. کی‌روش هم در جدل با اسدی، دبیرکل پیشین فدراسیون و همین آقای ایوانکوویچ به وضوح نشان داد چقدر از خودش راضی است. در اوج اختلافات با سرمربی پرسپولیس وقتی از او خواستند در یک جلسه مشترک با برانکو شرکت کند، جواب داد: «کی؟ برانکو؟ من فقط با لیپی و مورینیو جلسه می‌گذارم!»/ همشهری ورزشی
