آلودگی صوتی در کدام مناطق تهران بیشتر است؟
الهام کریمی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه برنامه عملیاتی کاهش آلودگی صوتی شهر تهران در آذر ماه سال ۹۴ توسط شورای شهر تصویب شد، اظهار کرد: به دنبال آن کمیته کنترل و پایش آلودگی صوتی شهر تهران تشکیل شد که در حال حاضر دبیر این کمیته، شرکت کنترل کیفیت هوای تهران است همچنین در راستای این مصوبه پروژه امکان‌سنجی و اولویت‌بندی نصب دیوارهای صوتی در بزرگراه‌های شهر تهران، ارزیابی عملکرد دیوارهای صوتی نصب شده در بزرگراه‌های پایتخت، به‌روزرسانی نقشه‌های تراز صوتی شهر، تعیین حریم صوتی بزرگراه‌ها و نظارت و همکاری در اجرای پروژه «تدوین دستورالعمل نحوه تست صدای خودروهای سواری در مراکز معاینه فنی» در حال اجرا است.
کریمی ادامه داد: واحد صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، پروژه‌های تهیه و تدوین ترازها و نقشه‌های آلودگی صوتی را از سال ۱۳۷۹ و نخست برای شهرداری منطقه ۷ تهران سپس برای همه مناطق شهر تهران تدوین کرد. بر اساس نتایج این نقشه‌ها اولویت‌بندی اجرای راهکارهای کنترلی و کاهش شدت صوت نیز توسط این شرکت صورت پذیرفت همچنین خرید ایستگاه‌های سنجش آلودگی صوتی از سال ۱۳۸۷ و با تعداد ۶ ایستگاه آغاز شد و در حال حاضر تراز صوت به صورت لحظه‌ای توسط ۳۹ ایستگاه ثابت سنجش صوت در سطح شهر تهران اندازه‌گیری و ثبت می‌شود.
معنای رنگ‌های نقشه آلودگی صوتی
این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره شاخص سنجش آلودگی صوتی در تهران اظهار کرد: چنانچه شاخص صوت در منطقه‌ای بین ۵۵ تا ۶۰ دسیبل باشد، آلودگی صوتی در حد استاندارد و سالم است که با رنگ سبز روی نقشه ایستگاه‌های سنجش صوت تهران نشان داده می‌شوند.اگر این شاخص در منطقه‌ای بین ۶۰ تا ۶۵ دسیبل باشد، آلودگی صوتی در آن منطقه نامناسب برای کودکان و بیماران است که با رنگ زرد روی نقشه نمایش داده می‌شود.
وی در ادامه گفت: شاخص صوت بین ۶۵ تا ۷۰ دسیبل بیانگر شرایط آزاردهنده برای همه افراد شهر است و با رنگ نارنجی نشان داده می‌شود. شاخص بالای ۷۰ دسیبل نیز بیانگر خطرناکی میزان آلودگی صوتی در مناطق و رنگ آن نیز قرمز است.
این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به اینکه میزان آلودگی صوتی در مناطق مختلف شهر تهران توسط ایستگاه‌های سنجش صوت صورت می‌گیرد و روی نقشه مشخص می‌شود، تصریح کرد: شاخص‌های صوت به‌گونه‌ای در نظر گرفته شده است که توانایی پوشش کاربری‌های مختلف را داشته باشد. به طور مثال در مناطق مسکونی شاخص استاندارد صوت ۵۵ دسیبل است ولی ما ۵۵ تا ۶۰ دسیبل را شاخص سالم در نظر گرفته‌ایم چرا که ایستگاه‌های سنجش صوت در مناطقی از شهر واقع شده‌اند که مناطق مسکونی، تجاری و اداری کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند.
آلودگی صوتی میدان گلها و بسیج فراتر از حد مجاز است
کریمی در ادامه اظهار کرد: به‌طور مثال ایستگاه میدان گلها نزدیک به شهرک اکباتان قرمز رنگ است و آلودگی صوتی فراتر از حد مجاز را نشان می‌دهد. آلودگی صوتی در این منطقه به دلیل نزدیک بودن به فرودگاه است همچنین ایستگاه سنجش صوتی میدان بسیج در منطقه ۱۴ سمت بزرگراه افسریه قرمز رنگ بوده و این بزرگراه از نظر آلودگی صوتی شرایط بدی دارد چراکه این منطقه محل رفت و آمد خودروهای سنگین است.
این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با بیان اینکه طبق اندازه‌گیری‌های شرکت کنترل کیفیت صوت تهران اکثر بزرگراه‌های شهر صدایی بین ۷۰ تا ۸۰ دسیبل دارند، گفت: متاسفانه حدود ۸۰ درصد این بزرگراه‌ها کنار مناطق مسکونی قرار دارند بنابراین می‌توان گفت که در بزرگراه‌های تهران آلودگی صوتی بین ۱۵ تا ۲۰ دسیبل بالاتر از حد استاندارد است.
آلودگی صوتی تاثیر جسمی و روانی دارد
وی با اشاره به اینکه آلودگی صوتی هم بر جسم و هم بر روان اثراتی دارد، تصریح کرد: ابتلا به سردرد، ناراحتی عصبی، کاهش شنوایی، زخم معده، افزایش فشار خون و بیماری‌های قلبی نیز از جمله اثرات آلودگی صوتی است، همچنین در این‌باره می‌توان به کاهش تمرکز و تنش در ارتباط با دیگران اشاره کرد.
کریمی در ادامه به راهکارهای کاهش آلودگی صوتی اشاره کرد و گفت: از جمله موثرترین روش‌های کاهش آلودگی صوتی، نصب دیوارهای صوتی است که می‌تواند بین ۱۲ تا ۱۵ دسیبل آلودگی صوتی را کاهش دهد البته هزینه نصب این دیوارهای صوتی بسیار زیاد است و قیمت آن‌ها برای هر متر مربع حدود ۸۰۰ هزار تومان تا یک میلیون تومان است. اشکال دیگر این دیوارهای صوتی محدودیت ارتفاع آن‌هاست یعنی ارتفاع این دیوارها شش متر است و اگر در بزرگراهی نصب شوند در نهایت می‌توانند تا طبقه اول یا دوم یک ساختمان را پوشش دهند. بنابراین اگرچه نصب دیوارهای صوتی راه حل موثری است ولی در همه محیط‌ها قابلیت اجرا ندارد.
حریم صوتی در بافت شهری رعایت نشده است
این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با اشاره به اینکه رعایت حریم صوتی بهترین راهکار برای کاهش آلودگی صوتی است، تصریح کرد: معمولا با فاصله گرفتن از منبع صوتی میزان صدا کاهش پیدا می‌کند. بر اساس اندازه‌گیری و بررسی داده‌ها لازم است که ساخت و سازها حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ متر با منابع آلودگی صوتی از جمله بزرگراه‌ها فاصله داشته باشند. اگر حریم صوتی رعایت شود نیاز به استفاده از راهکارهای هزینه‌بر نداریم ولی متاسفانه در حال حاضر بافت شهری در تهران به گونه‌ای است که حریم‌های صوتی رعایت نشده است.
وی با بیان اینکه فضای سبز نیز می‌تواند بر کاهش شدت صوت موثر باشد و استفاده از تپه شیب‌دار به‌عنوان مانع صوت باید مورد توجه قرار گیرد، گفت: در صورت وجود فضای مناسب بین بزرگراه و منازل مسکونی پیشنهاد می‌شود از یک تپه شیب‌دار با پوشش گیاهی متراکم و گونه‌های مؤثر در کاهش صوت استفاده شود. گیاه اگر دارای ارتفاع کافی، عرض و تراکم مناسب باشد می‌تواند صدای ناشی از ترافیک بزرگراه‌ها را کاهش دهد همچنین استفاده از فضای سبز علاوه بر کاهش صدا، اثرات روانی مطلوبی نیز دارد. متأسفانه در بسیاری از موارد برای کاشت پوشش گیاهی این نکات مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
کریمی استفاده از پنجره‌های دو جداره استاندارد را راهکاری برای کاهش آلودگی صوتی در منازل دانست و اظهارکرد: مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان درباره عایق‌بندی و کنترل صدا از طریق الزام به دوجداره کردن پنجره‌ها و جانمایی مناسب است که اجرای این قانون وظیفه معاونت شهرسازی و معماری و سازمان نظام مهندسی است. رعایت این مبحث به‌ویژه در منطقه ۲۲ که ساختمان‌های بلندی در آن وجود دارد می‌تواند بر کاهش شدت صوت موثر باشد. معماری ساختمان‌ها باید به گونه‌ای باشد که اتاق‌هایی که نیاز به سکوت بیشتری دارند رو به خیابان و یا منبع آلودگی صوتی نباشند.
این کارشناس صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در پایان با تاکید بر فرهنگسازی در زمینه کاهش آلودگی صوتی گفت: بوق زدن در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها تنها برای هشدار است و نباید هر لحظه از آن استفاده کرد. مهم‌ترین منبع آلودگی صدا در شهرهای بزرگ وسایل نقلیه متحرک هستند که دراین بین موتورسیکلت‌ها بیشترین سهم را به خود اختصاص می‌دهند بنابراین ترویج استفاده از موتور سیکلت برقی می‌تواند نقش موثری در کاهش آلودگی صدا داشته باشد.
