حال و روز بازیگران سریال پس از باران! + عکس

پس از باران، سال 1379 روی آنتن رفت؛ سریالی خوش ساخت و استاندارد که پخش آن مصادف بود با دوران اوج و درخشش مجموعه سازی در سیما و بویژه شبکه تازه تاسیس سه. این شبکه برای آگاهی از ذائقه و سلیقه مخاطبان خود و جذب آنان، مجموعه های زیادی را روی آنتن فرستاد که تعدادی ـ من جمله همین پس از باران ـ تا سال ها ماندگار شدند و بازپخششان هم مورد استقبال قرار گرفت.

روایتی از سریال پس از باران بعد از 17 سال

پس از باران با گذشت 17 سال از اولین نوبت پخش هنوز حرف هایی برای گفتن دارد و می توان در موردش صحبت کرد، از داستان خوبش گفت و شخصیت پردازی درست و انتخاب خوب بازیگران و موسیقی و لباس و همه و همه را در موفق بودن و موفق ماندن این سریال دخیل دانست. پس از باران در کلام اول داستان ساده ای داشت که در سال های پایانی حکومت قاجار و ابتدایی حکومت رضاخانی و نظام فئودالی (ارباب ـ رعیتی) آن زمان می گذشت؛ هرچند اشاره مستقیمی به بعد سیاسی ماجرا نمی شد، اما حکمرانی اربابان منطقه بر رعایایشان و رنجی که طبقه کارگر تحمل می کردند و حتی اختیاری بر تصمیمات شخصی زندگی شان نداشتند، در لحظه لحظه دقایق داستان محسوس بود.

روایتی از بازیگران سریال نوستالژیک پس از باران

پس از باران بیش از هر چیز روایت رنج زنان بود و سرگذشت شخصیت های زن ماجرا؛ زنانی که هر یک به نوبه ای مورد ظلم نظام مردسالار اطرافشان قرار می گرفتند و زندگی شان تحت الشعاع قرار می گرفت. شهربانو، شخصیت اصلی و محوری داستان (با بازی مرجان محتشم) دختری روستایی بود که به دلیل فرزنددار نشدن همسر اول ارباب (کتایون ریاحی) بالاجبار به عقد او درمی آمد و عنوان خانم کوچیک می گرفت. با این حال زندگی شهربانو در دوران بعد از ازدواجش با ارباب هیچ سنخیتی با عنوانش که عموما توقع نازپروردگی و عزیزکردگی از جانب همسر می رود، نداشت و این زن دوم در گوشه ای دور از دیگران و نزدیک به محل سکونت خدمتکاران سکنا داده شد.

فیلمنامه پس از باران درامی دارد که بحق قابل تحسین است. چینش درست سرنخ ها و روایت روان داستانی نکته قوت این مجموعه است. این سریال ترکیبی از شخصیت های مثبت و منفی را در کنار هم دارد و جالب این جاست که هر دو طیف شخصیت ها را می توان به تمامی درک کرد و حتی به انتخاب غلطشان حق داد. شخصیت های منفی مجموعه (که تا مدت ها سایه منفور بودن شخصیت بر سر بازیگرانشان هم ماند و عموما بعد از این مجموعه هم نقش هایی منفی به آنها پیشنهاد می شد) نه تیپ و شمایلی بدجنس و کاراکترگونه از شخصیت های منفی که کاملا واقعی و قابل درک بودند و دلایلی برای بدی کردن داشتند.

امیر آتشانی، بازیگر نقش عمو غلام:مسیر حرفه ای ام سخت شد

امیر آتشانی بازیگر سریال پس از باران

زمانی که پیشنهاد بازی در سریال «پس از باران» مطرح شد، کارشناسی ارشد کارگردانی می خواندم و به دنبال چنین اتفاقی در حوزه تصویر بودم. پیش از آن تجربه هایی در تئاتر داشتم و از استادانی نظیر بهرام بیضایی، اکبر زنجان پور، علیرضا خمسه، رضا سیدحسینی و... آموخته بودم که عجله ای برای روی صحنه رفتن و کار تصویری نداشته باشم. در آن زمان آقای سلطانی کارگردان سریال، کاری از ما روی صحنه دید و برای بازی در سریال، قرعه به نام من افتاد. پس از باران، اولین کار تصویری ام بود و از این لحاظ جایگاه ویژه ای در کارنامه کاری ام دارد. زمانی که پیشنهاد این کار مطرح شد، از نقش خوشم آمد چون شخصیت جالبی داشت و خوب نوشته شده بود. جالب است که پس از گذشت سال ها، هنوز هم بسیاری نامم را نمی دانند و مرا به اسم عمو غلام می شناسند و این نشان می دهد که آن نقش چقدر موفق بوده است؛ نقشی که برای بهتر شدنش وقت و هزینه زیادی را صرف کردم. البته بازی در آن سبب شد در مسیر حرفه ای ام کمتر پیشنهادات متنوع داشته باشم. متأسفانه آن زمان که خشت اول را با یک نقش منفی گذاشتم، اطلاع نداشتم که پس از این بیشتر نقش های منفی به من پیشنهاد می شود و کارم برای متفاوت بازی کردن، سخت خواهد شد. در واقع اگر بخواهی روی آنتن حضور مستمر داشته باشی، به تکرار می افتی چون پیشنهاداتی که می شود، شبیه یکدیگر است و اگر بخواهی مدتی دور بمانی، از یادها می روی و فراموش می شوی. به همین دلیل سعی کردم وقتم را بیشتر با تدریس در دانشگاه و آموزشگاه ها و حضور در شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی بگذرانم.

مهوش صبرکن، بازیگر نقش خانم بزرگ:مادرزنِ شوهرم شدم!

کتایون ریاحی و مهوش صبرکن بازیگر سریال پس از باران

زمانی که بازی در سریال «پس از باران» به من و همسرم، محمود پاک نیت پیشنهاد شد، ایشان گفتند یا شما در این سریال بازی کنید یا من. شنیدن این موضوع باعث ناراحتی ام شد، چون مدتی بود که از شیراز به تهران کوچ کرده بودیم و در این مدت نتواسته بودم زیاد کار کنم و دلم می خواست در یک اثر خوب حضور داشته باشم. دلیل همسرم این بود که ما هر دو باید از تهران دور می شدیم و نمی توانستیم بچه ها را تنها بگذاریم. بالاخره وقتی ایشان فیلمنامه را کامل خواند نظرش عوض شد، چون متوجه شد خانم بزرگ نقش خوبی است و به این صورت هر دو بازی در این مجموعه را پذیرفتیم. با این که نقش های منفی را بیشتر دوست دارم، اما ایفای این نقش برایم بسیار سخت بود، چون من تقریبا هم سن خانم کتایون ریاحی هستم و در آن سال ها بسیار جوان بودم در حالی که باید نقش مادر ایشان و مادر زن همسرم را ایفا می کردم! غیر از این یادم می آید که هرچقدر مطالعه و جست وجو می کردم برای شخصیت خانم بزرگ مابه ازایی پیدا نمی کردم تا این که با تحلیل و بررسی، این شخصیت را در یکی از همسایه های قدیمی مان در شیراز یافتم که یک خانم مسن و پرشر و شور بود؛ این مساله باعث شد کمی کار برایم راحت تر شود. واقعیت این است که بازی در این نقش برای من که در آن زمان در آثار تصویری نقش پررنگی نداشتم، یک فرصت بود و برایم امتیازات زیادی به همراه داشت؛ امتیازاتی ازجمله شناخته شدن در رسانه ها و مطرح شدن پیشنهادهای خوبی مثل سریال «یوسف پیامبر». باید اعتراف کنم، الان که هنگام بازپخش سریال دوباره نقشم را می بینم، از خودم متنفر می شوم و این نقطه حسن نقش های منفی است؛ چرا که ظرفیت بیشتری برای پرداختن دارد و به بازیگر فرصت بروز می دهد. این در صورتی است که در نقش های دیگر، عموما بازیگران زن را به صورت خانه دار یا در آشپزخانه و مشغول انجام کارهای منزل می بینیم. چنین موقعیتی ظرفیت چندانی ندارد تا بازیگر خودش را نشان بدهد.

محمود پاک نیت، بازیگر نقش ارباب:حیف بود، از این مجموعه بگذریم!

ابتدا برای این که من و همسرم هر دو در این مجموعه بازی کنیم، تردید داشتم، چراکه کار طولانی و دور از تهران بود و بچه هایمان تنها می ماندند، اما متن را خواندم و دیدم هر دو نقش بسیار خوب و قوی هستند و حیف است که با این دو نقش دیده نشویم. بازی در این مجموعه باعث شده بود تا فقط بتوانیم ماهی یکبار به تهران برگردیم، بچه ها را ببینیم و برایشان غذا آماده کنیم و توی فریزر بگذاریم. البته گاهی این فاصل