تشعشع گوشی های موبایل خطرناک نیست !
تلفن های هوشمند نفوذ بی چون و چرایی در زندگی ما داشتهاند و بیشتر وقت خود در روز را کنار آنها میگذرانیم. اما هنوز نمیتوان پیرامون ضرر داشتن یا نداشتن تشعشع گوشی های هوشمند برای انسان و بروز بیماریهای خطرناک اظهار نظر قطعی داشت. همین موضوع موجب نگرانی خیل عظیمی از کاربران شده است و آنها پیوسته اخبار مربوط به این بحث را دنبال میکنند.
جدیدترین تحقیقات و پژوهشهای دولت آمریکا نشان میدهد که قرار گرفتن موشهای نر در معرض تشعشعات بسیار زیاد گوشی های هوشمند منجر به بروز تومور قلبی در آنها شده است. با این حال کارشناسان میگویند نسبت به این موضوع زیاد نگران نباشید چرا که میزان تشعشات به کار گرفته شده در این آزمایشها بسیار زیاد بوده و حتی کاربران حرفهای و پرکار گوشی های هوشمند نیز تا این حد در معرض تشعشعات قرار ندارند.
علی رغم این توصیه متخصصان، کاربران هنوز هم نگران خطراتی نظیر سرطان بر اثر تشعشع گوشی های هوشمند خود هستند؛ به خصوص سرطان مغزی، چرا که این گجت ها معمولا در کنار سر افراد قرار دارند. در این موضوع که تلفن های همراه امواجی را در محیط پخش میکنند شکی نیست، اما این تشعشعات با فرکانس رادیویی هستند و میزان قدرت آنها به نسبت امواج X-ray بسیار کمتر است. تشعشعات قوی ایکس ری یا هستهای موجب بروز اختلال در DNA افراد میشود و در نتیجه فرد به سرطان مبتلا میشود. اما امواج رادیویی تلفن های هوشمند چنین آسیبی به بافتهای بدن وارد نمیکنند و پژوهشهای امروزی نیز مهر تاییدی بر این موضوع زدهاند.
پژوهشها نشان دادهاند که اگر موشهای نر در برابر تشعشعات بسیار زیاد امواج رادیویی قرار گیرند، در کنار قلب آنها تومور تشکیل میشود. با این حال موشهای ماده در مقابل این تشعشعات آسیبپذیری نشان نداند و در یک آزمایش ثانوی هیچ یک از موشهای نر و ماده در مقابل امواج رادیویی مذکور آسیبی ندیدند. پژوهشگران هنوز هم در حال بررسی ابعاد مختلف این موضوع هستند، چرا که هیچکدام از آزمایشهای مذکور، نتوانستند نتایج روشن و صریحی پیرامون آسیبهای تشعشع گوشی های هوشمند بر بدن انسان ارائه کنند.
پایگاههای دولتی مربوط به ارتباطات و اطلاعات معمولا جهت حفظ سلامت کاربران، میزان تشعشع خروجی گوشی های همراه را محدود میکنند، با این حال میزان امنیت تشعشع گوشی ها را باید سازمانهای تغذیه و دارو مشخص کنند. در همین راستا سازمان ارتباطی FDA استعلامی از بخش سمشناسی سازمان سلامت (NTP) داشته است. سازمان NTP و همچنین صدها پژوهش علمی این میزان محدودیت در تشعشع گوشی های هوشمند را استاندارد و مناسب در نظر گرفتهاند.
در این پژوهش جدید از اتصال اینترنت و شبکه 2G و 3G استفاده شده است و خبری از شبکههای پیشرفته 4G و 5G نبود. پژوهشگران به مدت دو سال این موش ها را هر روز به مدت 9 ساعت در معرض تشعشعات مستقیم رادیویی قرار دادند؛ هر موش 2 ساله تقریبا با یک انسان 70 ساله برابری میکند. آقای جان بوچر، یکی از دانشمندان مرکز NTP، اعلام کرد میزان این تشعشعات بیشتر از حدی است که انسانها در حالت عادی آنرا تجربه میکنند. بنابراین نمیتوان این نتایج را مستقیما به تجربه کاربران با تلفن های هوشمند ربط داد.
طبق ادعای FDA حتی با اینکه میزان این تشعشعات بسیار زیاد بوده، نمیتوان به راحتی امواج رادیویی را به بیماری سرطان ربط داد. در حقیقت موشهایی که در معرض این امواج بودند، به نسبت سایر موشها عمر طولانیتری داشتند. پژوهشگران FDA نیز در حال بررسی و ارزیابی این جنبه از پژوهش خود هستند. این تفاوت البته ممکن است کاملا شانسی بوده باشد.
حالا این نتایج به دست آمده از پژوهش بر روی موشها چه ربطی به انسانها دارد؟ در پاسخ باید گفت رابطه خیلی مستقیم و جدی بین این دو وجود ندارد. حتی استفاده دائم روزانه توسط خیل عظیمی از بزرگسالان هنوز نشاندهنده بروز علائم سرطان و تومور مغزی نبوده است. آقای اوتیس براولی، یکی از مسئولان سازمان بیماریهای سرطانی در آمریکا، در مصاحبهای با خبرگزاریها تایید کردند که هیچ مدرکی مبنی بر ارتباط بین تلفن های هوشمند و سرطان وجود ندارد و شواهد بسیار ضعیف هستند و تا الان هیچ آماری مبنی بر افزایش آمار سرطان به دست آنها نرسیده است.