فارین پلیسی: نشانه هایی دال بر ناپایداری امکان استفاده ترامپ از سیاست تحریم

ایرنا؛ دو عضو این اندیشکده آمریکایی دو حزبی (جمهوریخواه و دمکرات)، دیروز (جمعه) مقاله ای مشترک را در نشریه آمریکایی چنین آغاز کردند: ترامپ در طول یک سال ریاست جمهوریش به استاد بی پروا و مهاجم تحریم های اقتصادی تبدیل شد. وزارت خزانه داری آمریکا تاکنون نام بیش از 700 فرد، شرکت و سازمان های دولتی را به فهرست تحریم ها اضافه کرده و دولت ترامپ فشار اقتصادی بر کره شمالی و ونزوئلا را افزایش داده است.

هال و روزنبرگ در ادامه مقاله خود افزوند: جالب اینجاست که تاکتیک های دولت ترامپ متفاوت است. این دولت ایران را به خروج از توافقنامه هسته ای و در نتیجه رد رویکرد چندجانبه برای اجرای تحریم های مالی ایران تهدید کرد.

استفاده ترامپ از تحریم ها خالی از فایده نبوده است. اجرای کامل سه دور تحریم های اعمال شده توسط شورای امنیت سازمان ملل علیه کره شمالی، 90 درصد عواید صادراتی قبل از تحریم کره شمالی را کاهش می دهد. هدف تحریم های اعمال شده علیه ونزوئلا، 'نیکلاس مادورو' رئیس جمهوری این کشور، اعمال فشار بر کاراکاس و شکل گیری فاجعه انسانی در ونزوئلا بود.

نشانه های نگران کننده ای دال بر ناپایدار بودن امکان استفاده ترامپ از تحریم ها به چشم می خورد. دولت برای تقویت همکاری چندجانبه به راهبردی بلندمدت نیاز دارد و بدون وجود یک برنامه کل نگر، ترامپ برای جانشینان خود ابزاری ضعیفتر را در مورد مقابله با تهدیدهای امنیت ملی به جا خواهد گذاشت.

نشانه نخست ناپایداری استفاده تهاجمی ترامپ از این تحریم ها، ایجاد گسست در همکاری با متحدان آمریکاست. واقعیت این است که تحریم های آمریکا با هماهنگی متحدان و اقدامات موازی کارآمدتر می شود.

تهدید دولت ترامپ به خروج از توافقنامه هسته ای، نمونه قابل توجهی از وجود اختلاف بین این دولت و متحدان کلیدی آمریکاست. دولت های اروپایی این تصمیم را تقبیح کردند. در واقع خروج از توافقنامه هسته ای به همکاری آمریکا- اتحادیه اروپا در مورد ایران لطمه می زند و باعث مسموم شدن فضای پیوندهای اروپا و آمریکا برای همکاری در زمینه سایر مسایل مهم امنیتی، از جمله روسیه و کره شمالی می شود.

دولت ترامپ برای اثربخشی اقتصادی در میان مدت و بلندمدت باید برای جلب همسویی با متحدان آمریکا، بر انرژی دیپلماتیک سرمایه گذاری بیشتری کند. تحریم ها با راهبردی جامعی که به واسطه آن تحریم ها اعمال و اجرا می شوند، معنا و مفهوم پیدا می کنند. از این رو، تنها و بدون همراهی متحدانی که با تهدیدهای امنیتی جهانی مقابله می کنند، حرکت کردن، پرده از نامناسب بودن راهبرد ترامپ و ابزارهایش برخواهد داشت.

ناتوانی و رفتن کارکنان سازمان هایی که در آمریکا در زمینه تحریم ها فعالیت دارند، دیگر نشانه ناپایدار بودن استفاده ترامپ از تحریم است. تحریم به سرمایه انسانی، زنان و مردان مستعدی نیاز دارد که کشورها و یا سازمان هایی را که قرار است تحریم شوند، بررسی کنند، قوانین و مقررات وضع و با متحدان آمریکا همکاری کنند. با توجه به بازار کار و مشاغل وسوسه انگیز بخش خصوصی، احتمال رفتن و ترک خدمت کارکنان سازمان های مربوط به تحریم بالاست. با توجه به روند اعمال تحریم ها علیه ایران، کوبا و روسیه، کارمندان بیشتری درصدد ترک خدمت هستند.

نشانه دیگر این است که تیم ترامپ عقبتر از گرایش های در حال ظهوری حرکت می کند که ممکن است استیلای آمریکا را در زمینه تحریم ها از بین ببرند. فناوری مالی جدید، از جمله پول دیجیتال و بلوک چین، در دهه آینده می تواند تاثیر تحریم های مالی آمریکا را از بین ببرد.

نویسندگان مقاله در پایان نوشتند: از این رو، استفاده بی اساس و بی جهت آمریکا از تحریم ها می تواند باعث فاصله گرفتن چین، روسیه و دیگر رقبای آمریکا از بازار و پول این کشور شود.