دلیل نیمکت‌نشینی مسلمان در پرسپولیس
انگار پرسپولیس همیشه باید یک بازیکن داشته باشد که بازی کردن یا نکردنش محل مناقشه باشد. یک زمان رامین رضاییان است، یک زمان محسن ربیع خواه است و حالا هم محسن مسلمان. این که پرسپولیس بازی‌هایش را می‌برد و قهرمانی‌اش را همین هفته یا هفته آینده قطعی می‌کند تاثیری در کم‌شدن مناقشه‌ها نداشته است. هواداران از ابتدای بازی منتظر حضور نام مسلمان در ترکیب هستند و اگر این اتفاق نیفتد با بالارفتن هر تابلوی تعویض منتظر نقش بستن شماره ۷۷ روی تابلوی تعویض هستند. لجبازی برانکو، قهر کردن با مسلمان، لیست سیاه و هزار و یک اسم که برای بازی ندادن به این بازیکن مطرح شده است. سوال اصلی اما این است که آیا واقعا بازی ندادن مسلمان ارتباطی به این قضایا دارد یا دلیل این نیمکت‌نشینی فنی است؟ شاید نشود بیرون گذاشتن بازیکنی را که تا زمان حضورش در ترکیب اصلی با ۹ پاس گل رکورددار پاس گل در پرسپولیس و لیگ برتر است را بدون حاشیه دانست اما باید از ابعاد دیگری هم به این نیمکت‌نشینی نگاه کرد.
برانکو، در حال حاضر با دو هافبک دفاعی و دو هافبک خلاق بازی می‌کند و مجبور است از بین وحید امیری، فرشاد احمدزاده و محسن مسلمان یک نفر را بیرون بگذارد. بررسی آمار این سه نفر با متریکا، نشان می‌دهد چرا انتخاب برانکو محسن مسلمان بوده است.
جدول عملکرد هجومی
*خانه‌هایی که با رنگ زرد مشخص شده نشان‌دهنده این است که کدام بازیکن در فاکتور تعریف‌شده بهترین عملکرد را داشته است.
*شوت به دروازه، شوت در چارچوب و پاس کلیدی میانگین در هر مسابقه هستند.
محسن مسلمان در آیتم‌های هجومی تنها در آیتم پاس گل بهترین عملکرد را دارد اما در سایر آیتم‌ها هم در رده دوم قرار داشته و اختلاف چندانی با فرشاد احمدزاده و وحید امیری ندارد. اگرچه مسلمان بهترین عملکرد را در آیتم‌های تعریف‌شده در میان سه بازیکن پرسپولیس ندارد اما اختلاف او با دو بازیکن دیگر در آن حدی نیست که برانکو بخواهد مسلمان را به نیمکت چسبانده و به او بازی ندهد. تفاوت اساسی اما شاید در جای دیگری باشد. در جدولی دیگر عملکرد مسلمان را در فاز دفاعی و نبردها را می‌توان بررسی کرده و با دو بازیکن دیگر مقایسه کرد.
جدول عملکرد دفاعی و نبردهای انفرادی
* خانه‌های سبز نشان‌دهنده بازیکنی که بهترین عملکرد را در هر فاکتور داشته و خانه‌های قرمز بازیکنی که بدترین عملکرد را به نام خود ثبت کرده است.
جدول عملکرد دفاعی و نبردهای یک در مقابل یک، به خوبی نشان‌دهنده وضعیت هافبک‌های پرسپولیس است. آیتم‌هایی که فرشاد احمدزاده در تمامی آنها صدرنشین است و محسن مسلمان با فاصله زیادی در آخرین رده قرار دارد.
شاید جدول دوم بیش از جدول اول نشان دهد که علاقه برانکو به استفاده از فرشاد احمدزاده و وحید امیری چیست و چرا محسن مسلمان در گزینه‌های اولیه‌اش برای ترکیب تیمش حضور ندارند. تنها فاکتوری که محسن مسلمان در آنها صدرنشین بوده پاس گل است. کاری که در غیاب او بازیکنان دیگر هم انجام داده‌اند و مثلا وحید امیری با ۶ پاس گل خودش را به نزدیکی مهندس قرمزها رسانده‌است. اما کارهایی که هافبک‌های پرسپولیس انجام می‌دهند را مسلمان نمی‌تواند انجام بدهد و همین مساله دلیل نیمکت‌نشینی اوست.
برانکو نشان داده که به فشار سنگین روی حریف و اقتدار دفاعی تیمش بسیار بیشتر از بازی فانتزی و زیبا و چشم‌نواز و هجومی اهمیت می‌دهد. او به خوبی می‌داند که در لیگ برتر ایران گل خورده کمتر تضمین مطمئن‌تری برای قهرمانی است تا گل‌زده بیشتر. به همین دلیل او این فصل به بازی با دو هافبک دفاعی و همچنین استفاده از بازیکنانی که علاوه بر فاز هجومی، در کارهای دفاعی هم مشارکت بیشتری داشته باشند را ترجیح داده است.
