احمدینژاد به پروندههای «بکلی سری» دسترسی پیدا کرد؟
حساسیت پرونده
یونسی در یک گفتوگو با ایلنا در مورد زهرا کاظمی گفت: پیرامون پرونده مرحومه زهرا کاظمی بعضیها گفتند که چرا آن موقع صحبت نکردهایم و سخنان این افراد، مرا به تعجب وامیدارد. مشخص است که آنها سابقه و تاریخ موضوع را به دقت پیگیری نکردهاند و یا تازه وارد مسائل سیاسی شدهاند و از تحولات و اتفاقات آن دوره مطلع نیستند یا اطلاعات کامل ندارند. این مساله آن قدر در آن شرایط زمانی، حساسیت پیدا کرد که روابط ایران و کانادا قطع شد. آن زمان بیشترین اطلاعرسانی و بحث در خصوص این پرونده مطرح شد. من بارها در خصوص پرونده زهرا کاظمی مصاحبههایی را انجام دادم و مجلس هم در این قضیه ورود کرد و تحقیق و تفحص صورت گرفت و گزارش آن هم اعلام شد. اقدامات زیادی در جهت پیگیری این پرونده صورت گرفت دولت یک کارگروه تشکیل داد و قوه قضائیه هم افرادی را به اتهام قتل خانم کاظمی محاکمه کرد.
مدارک و شکل مرگ
بنده در ارتباط با این پرونده هم هیچ کدام از مقامهای قضائی وقت را متهم به مباشرت در قتل نکردم و نگفتم که کسی با مسئولیت قضائی، مباشر یا قاتل است. پرونده هم از نظر قضائی ظاهرا به نوعی رسیدگی شده است. اصرار مرتضوی برای مقصر جلوه دادن کارشناسان وزارت اطلاعات، در داخل این وزارتخانه بحران ایجاد کرد. برای اینکه وزارت اطلاعات، خود را در اینجا صددرصد مظلوم میدید و هر مظلومی هم حق دارد از خود دفاع کند. البته پیشتر در این باره و در گفتوگوی دیگری، توضیحات کامل دادم و با استناد به دلایل و روند مرگ زهرا کاظمی و مدارکی که در وزارت موجود است، گفتم چنین چیزی امکانپذیر نبوده و چنین اتهامی متوجه این نهاد خدمتگزار نیست و بررسی ۳ قاضی عالی رتبه قوه قضائیه نیز به این ابهامات خاتمه داد. ما برای رفع ابهام، پیشنهاد حکمیت به رهبری دادیم ایشان هم با این پیشنهاد موافقت کردند و قضات ماموریت یافته هم بررسیهای کافی انجام دادند و نهایتا گزارشی مبنی بر مبرا بودن وزارت اطلاعات از تهمتی که مرتضوی بر آن اصرار داشت، ارائه و وزارت تبرئه شد.
لزوم گفتوگوی ملی
گفتوگوی ملی به عنوان یک مطالبه عمومی و خواست مردم، مکرر از سوی جریانهای سیاسی به خصوص اصلاحطلبان تاکنون مطرح شده و دولت هم حمایت کرده است، این گفتوگو جزء شعارهای اصلی آقای روحانی در دوران انتخابات بوده است اما تعریف دقیقی تاکنون از آن نشده که این گفتوگوی ملی چیست؟ برداشت من این است که ما عملا بخشهای مهمی از گفتوگوی ملی را در سطوح بالایی انجام دادهایم؛ مانند انتخابات. انتخابات عالیترین مظهر گفتوگوی ملی است که همه شاخصههای گفتوگوی ملی را با خود دارد. پس از خروج از فضای انتخاباتی، گروههای سیاسی و جریانها، گفتوگو را رها میکنند، احزاب به دنبال کار خود میروند ولی کسانی که رای میآورند، حامیان خودشان را فراموش میکنند و از یاد میبرند. صدا و سیما هم دوباره به سیاست قبلی خود، یعنی یکجانبهگرایی و نگاه غیرملی، بازمیگردد. نهایتا دولتها هم حامیان خود را فراموش کرده و رها میکنند. حادثه اخیر و تلخ پاسداران، به هیچ وجه قابل توجیه نیست و نتیجه هرچه بود، تنها به آرزوی دشمنان جمهوری اسلامی کمک کرد به شکلی که یا تحمیلی در سایه نفوذ دشمن، در میان آنان بود و یا متاسفانه تسلیم شدن در برابر تعصبات بعضی از افراطیون داخلی بود که میشد با تدبیر از این حادثه جلوگیری کرد، همانگونه که تاکنون در موارد مشابه زیادی، پیشگیری، به نفع امنیت و منافع ملی صورت پذیرفته است.
روحانی، اصلاحطلب
امروز همه شاهد هستند که بعضی از اصولگرایان معتدل که تعدادی از آنان در دولت هم حضور دارند به خاطر سختگیری، تنگنظری و واقعیتهای داخل جامعه و جهان، به سمت گفتمان اصلاحطلبی گرایش پیدا کردهاند؛ آقای روحانی نمونهای از آنهاست. ایشان پیشتر تا این حد اصلاحطلب نبود اما امروز میبینیم از هر اصلاحطلبی اصلاحطلبتر است. در مورد آنچه آقای مطهری درباره حصر گفتند، اطلاع ندارم اما این را میدانیم که محدودیتها رو به پایان است. اگر این فرآیند با تدبیر ادامه پیدا کند شاید تا سال آینده دیگر چنین مشکلاتی، کشور و سیاسیون را رنج ندهد و اساسا معتقدم که حل موضوع مشکلی برای کشور ایجاد نمیکند.
معتقدم احمدینژاد یک جریان نیست بلکه یک پدیده است، پدیده استثنایی که به وجود آمد. او نه فرقه است و نه جریان، شاید فهمیده است که برای اینکه در صحنه سیاسی باقی بماند باید خود را بهگونههای مختلف مطرح کند. کافی است که رسانهها و سیاسیون او را به حال خود بگذارند و از مطرح کردن او خودداری کنند. در این صورت قطعا فراموش میشود.
او به دنبال ایجاد جنجال است و خواستهاش این است که قوه قضائیه با او برخورد کند و محدود شود. یونسی درپاسخ به این سوال که «گفته میشود با احمدینژاد به این دلیل برخورد نمیشود که مدارکی از وزارت اطلاعات در زمانی که رئیس جمهور بوده با خود دارد و به همین دلیل است که تحمل می شود. نظر شما چیست؟ گفت: چنین تحلیلی را قبول ندارم. من که وزیر اطلاعات بودهام، میدانم که به لحظ فنی و ساختاری در وزارت اطلاعات، چنین امکانی وجود ندارد ولی در هر صورت، رییس دولت، به میزانی که رییس دولت و کابینه است، دسترسی به اسناد بکلی سری در محدوده خود دارد و در دسترساش است.
من در مورد اسناد در دسترس او، چیزی نمیدانم، اما از آن طرف هم نمیدانیم ایشان به دنبال چیست؟ بطور کلی، اولا همه اطلاعات سری در وزارت اطلاعات خلاصه نمیشود و بسیاری سازمانهای اطلاعاتی دیگری هم هستند که اطلاعات سری در اختیار دارند، من جمله نهاد ریاست جمهوری و شخص رییسجمهور به عنوان عالیترین مقام اجرایی و رییس شورای عالی امنیت ملی است که در تصمیمات کلان، دارای مسئولیت بوده و اسناد آن را هم در اختیار داشته است.