دولت ترامپ در سراشیبی تندروی بیشتر

به گزارش اقتصادنیوز روزنامه نیویورک تایمز از اخراج هربرت مک مستر، مشاور امنیت ملی ترامپ از کاخ سفید خبر داد. سه نفر از نزدیکان ترامپ اعلام کرده‌اند وی به این نتیجه رسیده که باید مک مستر را بردارد؛ اما جانشین او هنوز معلوم نشده است. بسیاری نیز این گمانه‌زنی را مطرح کرده‌اند که جان بولتون می‌تواند یکی از گزینه‌های ترامپ به جای مک مستر باشد. گزینه دیگر «کیث کیلوگ» ژنرال بازنشسته ارتش است که اکنون رئیس کارکنان شورای امنیت ملی است. او در کمپین انتخاباتی همراه ترامپ بوده و به او مشاوره می‌داده است.

کابینه ترامپ رادیکال می‌شود

خانه تکانی در کاخ سفید و موج برکناری‌ها همچنان ادامه دارد. این‌بار نوبت به ژنرال هربرت مک‌مستر، مشاور امنیت ملی کاخ سفید رسیده است. برخی معتقدند او «بر روی یخی لغزان» راه می‌رود. «مایکل.دی. شی‌یر» و «مگی‌هابرمان»، در گزارش ۱۵ مارس ۲۰۱۸ برای نیویورک‌تایمز نوشتند ترامپ در ژوئن گذشته در نخستین نشست با کابینه کامل خود از طرفدارانش دعوت کرد تا یک «تیم فوق‌العاده‌ای از افراد، یک گروه عالی از استعدادها» تشکیل دهند.  گویی این خواسته وی اجابت شد اما به شکلی دیگر. تعدادی برکنار شده یا در صف برکناری هستند اما کسانی که روی کار خواهند آمد عمدتا کسانی هستند که به نوعی وابسته به وی بوده یا به وی سرسپردگی دارند. «شی‌یر-‌هابرمان» بر این باورند که تسویه در سطوح بالا هنوز تمام نشده است. او در نظر دارد تا برخی دیگر از اعضای ارشد تیمش را اخراج کند. برخی از اطرافیانش گویی متقاعد شده‌اند که وقتی فردا از خواب بیدار می‌شوند یا زمانی که هنوز در خواب به‌سر می‌برند، باید کاخ سفید را ترک کنند.

ترامپ در سخنانی گفت: «همیشه تغییر هست. می‌خواهم ایده‌های متفاوت را ببینم.» یکی از تغییراتی که در راه خواهد بود کنار گذاشتن هربرت مک‌مستر است. گزارشگران نیویورک‌تایمز بر این باورند که سه نفر از نزدیکان ترامپ اعلام کرده‌اند که وی به این نتیجه رسیده که باید مک‌مستر را بردارد اما جانشین او هنوز معلوم نشده است. اما بسیاری این گمانه‌زنی را مطرح کرده‌اند که جان بولتون می‌تواند یکی از گزینه‌های ترامپ به جای مک‌مستر باشد. مک‌مستر همواره در سیاست در نقطه مقابل ترامپ بوده است. «شی‌یر-‌هابرمان» می‌نویسند بر خلاف سال گذشته که مک‌مستر می‌کوشید ترامپ را خشنود سازد و به ساز او برقصد اما این‌بار آماده است تا به محض درخواست ترامپ، کناره‌گیری کند. یکی از کسانی که به‌شدت خواهان «رفتن» اوست «جان کلی» است که رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید است. «کلی» که خود از ژنرال‌های ۴ ستاره نیروی دریایی است، مکررا با مک‌مستر سر شاخ می‌شد. چهار مقامی که به ترامپ نزدیک هستند به شرط فاش نشدن نامشان به نیویورک‌تایمز گفتند «کلی» به شدت از مک‌مستر عصبانی است زیرا به باور او، آقای مشاور همواره تلاش داشت تا رکس تیلرسون را تضعیف کند.  البته «کلی» قبل از این موضع جدیدش در گذشته بارها تلاش کرده بود تا تیلرسون را حذف کند اما وقتی ترامپ مبادرت به حذف او کرد، وی تلاش خود را بر کنار زدن مک‌مستر قرار داد. نزدیکان ترامپ می‌گویند او همراهی لازم با رئیس‌جمهوری را ندارد. نیویورک‌تایمز بر این باور است که اجماع بر این است که جان بولتون به‌عنوان جانشین مک‌مستر انتخاب شود. گزینه دیگر «کیث کیلوگ» ژنرال بازنشسته ارتش است که اکنون رئیس کارکنان شورای امنیت ملی است. او «مطلوب ترامپ» است زیرا در کمپین انتخاباتی ترامپ همراه وی بوده و به او مشاوره می‌داده است. اما برخی نزدیکان به رئیس‌جمهوری می‌گویند مقاومت‌هایی برای انتصاب او وجود دارد. نزدیکان ترامپ می‌گویند: «جان کلی نیز اکنون مورد غضب ترامپ است و دیری نخواهد پایید که او نیز کاخ سفید را ترک خواهد کرد.» دیگرانی که در صف اخراج قرار دارند عبارتند از: بن کارسون وزیر مسکن و توسعه شهری آمریکا و دیوید. جی. شولکین وزیر امور کهنه‌سربازان ایالات‌متحده آمریکا.

فرد دیگری که احتمال برکناری او هر روز جدی‌تر می‌شود «جف سشنز»، وزیر دادگستری است که به‌تازگی در سیبل حملات و خشم رئیس‌جمهوری قرار گرفته است. «ویلیام. دی.‌دالی»، رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید در دوره اوباما می‌گوید: «کار ترامپ ویرانگر است... همه‌چیز به ثبات و تداوم بستگی دارد که گویی در قاموس او وجود ندارد.» برخی دیگر از کارشناسان بر این باورند که ترامپ اعتماد به‌نفس بیشتری یافته است. او بیشتر بر «احساسات و غرایز» خود متکی است و معتقد است که مواضع او در نهایت همان سیاست دولت است. برخی دیگر هم بر این باورند که ترامپ در محاصره متملقان و دستیارانی است که دوست دارند بگویند «نه.» ترامپ از دست همین متملقان و دستیاران نیز خسته شده است. گزارشگران نیویورک‌تایمز در نهایت می‌نویسند بی‌ثباتی در دولت آمریکا هر روز بیشتر می‌شود. آنها معتقدند یکی از «تندروترین» کابینه‌ها در کاخ سفید درحال چیده شدن است که ممکن است سیاست خارجی آمریکا را بر خلاف شعار «ابتدا آمریکا» به سوی رویارویی نظامی با دیگر کشورها سوق دهد.