ایندیپندنت: آیا کیم جونگ اون همان صدامِ ترامپ است؟

به گزارش  گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، پایگاه اینترنتی ایندیپندنت در مطلبی به بررسی تفاوت رویکردهای جرج بوش با صدام  و دونالد ترامپ با کیم جونگ اون پرداخت و نوشت: پانزده سال پیش در چنین هفته ای، آمریکا با ادعای وجود ذخایر تسلیحات شیمیایی به عراق حمله کرد. جنگی که به جای نابودی سلاح های شیمیایی عراق، میلیون ها تن از مردم این کشور را هدف قرار داد و قطعنامه های سازمان ملل برای نشان دادن عمق استیلای ظلم و ستم بر مردم آن کافی نبود. جنگی که به تاراج ثروت یک ملت  و مرگ میلیون ها نفر منجر شد. جنگی که رکورد جدید دروغگویی و فریب را برای مقامات آمریکا و غرب رقم زد.

جرج بوش، رئیس جمهور پیشین آمریکا مانع از آغاز جنگ در عراق نشد و با طرح ادعایی مبنی بر وجود ذخایر سلاح های شیمیایی، هم به جاه طلبی های صدام، دیکتاتور سابق عراق پایان داد و هم زمینه تاراج ثروت ملی این کشور را فراهم کرد. دونالد ترامپ، رئیس جمهور کنونی آمریکا نیز از آغاز ورود به کاخ سفید در سال 2016، به شیوه ای مشابه بر طبل جنگ با کره شمالی کوبید و همانطور که بوش با شعار «شوک و حیرت»، صدام را تهدید کرد، ترامپ نیز در اقدامی مشابه با «آتش و خشم» به تهدید کیم جونگ اون روی آورد. رئیس جمهور پیشین آمریکا، صدام را «دیوانه» خطاب کرد و ترامپ به رهبر کره شمالی صفت «مرد موشکی» داد. در حالی که رویکرد دو رئیس جمهور آمریکا در ابتدا به یک شکل پیش می رفت ولی در ادامه کاملا تغییر کرد.

برخی کارشناسان معتقدند کیم جونگ اون همان صدامِ ترامپ است (!) و ترامپ سعی دارد با همان سیاستی که بوش، به حکومت دیکتاتوری صدام پایان داد، از قدرت گرفتن کیم جونگ اون جلوگیری کند. با این حال، به نظر می رسد ترامپ از بوش باهوش تر است. او از تجربه روسای جمهور پیشین آمریکا درس گرفته است. حضور نظامی آمریکا در عراق اگر چه زمینه تاراج ثروت ملی این کشور را به دنبال داشت  ولی کشتار میلیون ها انسان بی گناه به لکه ای ننگ در دولت پیشین آمریکا تبدیل شد. ترامپ به خطای آمریکا در حمله به عراق پی برده است و به دنبال تکرار آن و منفورتر کردن چهره خود در آمریکا و سطح بین المللی نیست. او به دنبال دستاویزی برای اقدام مشابه  آنچه در عراق رخ داد علیه کره شمالی بود ولی در محاسبات خود وجه مشترکی بین صدام و کیم جونگ اون نیافت. ترامپ متوجه تفاوت قدرت  و متحدان کیم جونگ اون و صدام شد؛ تهدیدهای او واکنش متقابل پیونگ یانگ را به دنبال داشت و در نهایت او گزینه مذاکره را انتخاب کرد.