پروژه تحقیقاتی ناسا؛ بررسی امکان تولیدمثل انسان در فضا با اسپرم گاو وحشی
به گزارش ایسنا، ناسا برای مطالعه تولیدمثل در شرایط بی‌وزنی، نمونه‌های اسپرم انسان و گاو را به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده است. این مأموریت که «مایکرو-۱۱» نام دارد، برای بررسی امکان فرزندآوری انسان‌ها در فضا راه‌اندازی شده و طی آن، نمونه‌هایی از اسپرم منجمد انسان و گاو در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) تحت آزمایش قرار می‌گیرد.
این پروژه را مرکز تحقیقات ایمز (Ames) ناسا هدایت می‌کند و طبق بیانیه ناسا، هدف اصلی آن، بررسی چگونگی تأثیر بی‌وزنی روی اسپرم است. هرچند هدف این مطالعه اسپرم انسان‌هاست، اما اسپرم گاو وحشی نیز برای آزمایش‌های کنترلی فرستاده شده است، زیرا به اندازه کافی مشابه اسپرم انسان است و این اطمینان را برای محققان فراهم می‌کند که بتوانند تفاوت‌های ظریف اسپرم هر دو گونه را تشخیص دهند.
دانشمندان ایستگاه فضایی با استفاده از دستگاه MSG، نمونه‌ها را برای فعال کردن حرکت اسپرم و آماده‌سازی برای ترکیب و لقاح با تخمک تحریک می‌کنند و از نتایج ، عکس می‌گیرند. فیلم‌ها همراه با نمونه‌های لقاح‌یافته و مواد نگه‌دارنده برای تجزیه‌وتحلیل به زمین برگردانده می‌شود.
ناسا ادعا می‌کند این مطالعه اولین گام در درک قابلیت بالقوه تولیدمثل در شرایط بی‌وزنی است. دکتر «فتحی کارویا»، پژوهشگر زیست‌شناسی فضایی در ناسا می‌گوید: «بر اساس تجربیات قبلی، به نظر می‌رسد که شرایط بی‌وزنی، تحرک اسپرم را تسهیل می‌کند. تحقیقات پیشین روی ارگانیسم‌های مختلف نشان داده است که شرایط بی‌وزنی (میکروگرانشی) موجب بازسازی سریع‌تر سلول‌ها می‌شود. این پروژه فضایی اولین بار است که به روش‌های تحلیلی اثبات‌شده برای ارزیابی باروری اسپرم انسان و گاو در فضا می‌پردازد.»
سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۷)، مطالعات نشان داد که بی‌مهرگان آبزی می‌توانند در فضا تولیدمثل کنند. سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) هم آزمایشی انجام شد که طی آن، اسپرم موش‌ها پس از ۹ماه انجماد در فضا به زمین بازگردانده شدند و با موفقیت برای تولد موش‌های سالم روی زمین به کار گرفته شدند.
