شهر های بزرگ کشور در وضعیت خطر آلودگی صوتی

صوت بر اثر ارتعاش مولکول‌های هوا به وجود می‌آید و امواج آن به صورت طولی در هوا منتشر می‌شود. این اصوات بر اساس محل زندگی هر فرد و نوع شهری که در آن است دارای استانداردهای معینی است که در شهرهای بزرگ ایران این میزان ۲۰ برابر حد مجاز است.

صدای اطراف ما اگر از حد استاندارد بالاتر رود آلودگی صوتی نامیده می شود. در واقع آلودگی صوتی به صدایی که تراز خوبی نیز نداشته باشد هم اطلاق می شود. روزانه بسیاری از افراد جامعه در محیط کار و محیط اجتماعی خود آلودگی صوتی تولید می‌کنند و بیشترین میزان این آلودگی مربوط به صدای ترافیک است که وسایل نقلیه زمینی و هوایی ایجاد می‌کنند. قابل توجه است که موتور سیکلت‌ها بیشترین میزان آلودگی صوتی را در وسایل نقلیه زمینی به خود اختصاص می دهند. موضوع آلودگی صوتی یکی از مسائلی است که کمتر به آن پرداخته می‌شود و تنها دلیلی این کم‌توجهی این است که باعث مرگ کسی نمی‌شود ولی عوارض روانی و جسمی زیادی را برای افراد جامعه ایجاد می‌کند.

بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران حدود ۲۴ درصد از مردم در جامعه ما از مشکلات روانی که نیاز به درمان دارد، رنج می برند و باید توجه داشت که آلودگی صوتی عوارضی همچون سقط جنین، افزایش فشار خون، سکته قلبی، افت شنوایی و کاهش راندمان کار را به همراه دارد.

همچنین بر اساس این گزارش در شورای شهر مصوبه‌ای مطرح شده بود و طرح جامع آلودگی صوتی به تصویب رسید و در شهرهای بزرگ کشور اجرایی شود. مهم‌ترین بخش‌های این طرح شامل کاهش صدای موتور در معاینه فنی خودروها و وسایل نقلیه سنگین و توجه به استانداردها در ساختمان‌سازی است.

سر و صدا یک مسئله ذهنی است و هر فرد سطح تحمل متفاوتی نسبت به صدا دارد. آلودگی صوتی نیز موضوعی زیست محیطی است که به‌عنوان معضلی در محل‌های کار شناخته می‌شود همچنین صدای خیلی زیاد می‌تواند موجب افت موقت یا دائم شنوایی شود. از مضرات دیگر صوت بلند کاهش دقت در کار و افزایش واکنش فرد در مواردی از قبیل رانندگی است.