کدامیک از نمایندگان شورای شهر تهران به افشانی رای نداند؟ دلیل آنها چه بود
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه مینویسد: روزنامه سازندگی صراحتاً به جای قبول استعفا، از لفظ رأی به برکناری در مورد نجفی استفاده میکند. اصلاحطلبان هزار و یک دلیل برای استعفای او ساختند و همه را متهم کردند؛ گفتند به خاطر مبارزه با فساد تحتفشار بوده که دروغ گفتند؛ اما سرانجام و به نوبت دست به افشاگری میزنند. روزی روزنامه شرق در تیتر یک خود از پشت پردههای استعفای نجفی و علیه کارگزاران سازندگی نوشت و حالا این روزنامه «سازندگی» روزنامه حزب کارگزاران است که مینویسد: «رأی سفید و خودکار سبز» و تلویحاً از رأی سفید محسن هاشمی میگوید و از مرتضی الویری به عنوان کسی که نه به افشانی، بلکه چنان که از قبل گفته بود، به حسینی مکارم رأی داده است، نام میبرد. در گزارش روزنامه سازندگی با اشاره به اینکه تنها کسی که از ابتدا تا انتها پای حسینی مکارم ایستاد، نجفی بود، نوشت: «نجفی از این غافل بود که اگر اصلاحطلبان مدیریت قالیبافی مدنظرشان بود که اصلاً رأی به برکناری او نمیدادند. قالیباف رفت تا جای او یک مدیر تکنوکرات شهری بنشیند، نه آنکه معاون و مدیر میانی او شهردار شود.» این گزارش میافزاید حزب اتحاد ملت ایران اگرچه در مقابل پیشنهادهای اطرافیان و هواداران حسینی مکارم وسوسه شد، اما در نهایت سران آن حزب نتوانستند خود را قانع کنند که به مکارم رأی بدهند. حال آن پیشنهاد وسوسهبرانگیز چه بوده؟ اینکه پیروز حناچی را قائم مقام خود قرار دهد و پستهای مدیریتی مدنظر اتحاد را نیز تغییر ندهد.
در ادامه، روزنامه سازندگی، با اشاره به مخالفتهای اصلاحطلبان با استعفای هاشمی از شورا و شهردار شدنش که باعث راهیابی یک اصولگرا به شورا میشد، شمشیرش علیه حزب اتحاد ملت را تیزتر میکند: «آنها اگرچه شعار شفافیت میدادند، اما تحت هیچ شرایطی حاضر نشدند فردی غیر از اصلاحطلبان به شورای شهر راه یابد تا خانه بهشتی آنها شیشهایتر و شفافتر ازآنچه میگویند، شود. به همین دلیل با حزب اعتماد ملی یک راه و یک مسیر شدند تا از محسن هاشمی و حزب کارگزاران بگذرند. آنها از هر ظرفیتی که داشتند برای اینکه محسن هاشمی شهردار نشود استفاده کردند. » این گزارش سپس از شهرداری نجفی با کمک اصلاحطلبان میگوید، اما به جای کمک به او در کار اجرایی، او را در مسیر افشاگری انداختند. سازندگی از این مینویسد که موسوی خویینیها به نجفی توصیه کرد از قید پروندهسازی برای شهردار سابق بگذرد، اما نه نجفی و نه سران حزب اتحاد ملت گوش ندادند.
به نظر میرسد به رغم انتخاب شهردار، گرچه دیر و پس از دو ماه بی شهردار بودن تهران، دعواهای سیاسی تمامی ندارد و امیدی به اداره پایتخت توسط اصلاحطلبان نیست.