پیشنهاد گفتگوی موافقان و مخالفان مذاکره با آمریکا

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، محمدجواد حق شناس در تحلیل خود از نامه بیش از یک صد فعال سیاسی درباره گفت وگو و مذاکره مستقیم با آمریکا گفت: بحث، گفت وگو و مذاکره یکی از شاخص های جدی و از شناخته شده ترین ابزارها و روش هایی است که در عرصه پیگیری و تحقق منافع ملی همیشه بین دولت ها و سازمان های بین المللی مورد توجه بوده و نمی توان آن را نادیده گرفت.

وی با بیان این که بین ایران و آمریکا به عنوان قدرت های منطقه ای و جهانی نزدیک به 40 سال شاهد چالش و کشمکش هستیم، خاطرنشان کرد: با تغییر سیاست هایی که در ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی رخ داد، این چالش تبدیل به یک اتفاق شناخته شده در عرصه جهانی و بین المللی شد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب افزود: این چالش طبیعتا آثار و ابعاد خودش را داشته و دارد و علی القاعده این روند سالیان سال موجبات اتفاق ها و مسائلی فی مابین دو کشور در چهار دهه گذشته بود.

حق شناس یادآور شد: آغاز این چالش ها با حضور محمدرضا پهلوی در آمریکا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و واکنش ایران و دانشجویان ایرانی نسبت به این موضوع که به اشغال سفارت آمریکا در تهران منجر شد به یک اتفاق ماندگار در تاریخ روابط دو کشور تبدیل شد.

وی با بیان این که ادامه این ماجرا را می توان در حمایت آمریکا از عراق در هشت سال جنگ تحمیلی و تحریم های اعمالی این کشور بر ایران دانست، گفت: تداوم این روند با تصادم و تقابل دو کشور در حوزه خلیج فارس با عنوان جنگ نفت کش ها و ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران و حمله به میادین نفتی کشورمان به اوج خود رسید.

وی خاطرنشان کرد: با شکل گیری پرونده هسته ای ایران این روند وارد فاز جدیدی شد و نهایتا با ابتکاری که با عنوان نرمش قهرمانانه شکل گرفت، شاهد شکل گیری مذاکرات رسمی بودیم که بین ایران و قدرت های بزرگ آغاز شد.

عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ادامه داد: این فرآیند با حضور آمریکا در آن سو و ایران در این سو عملا به یک خبر مورد توجه در محافل خبری که روابط دو کشور را پیگیری می کردند، تبدیل شد و تابویی که در خصوص مذاکرات ایران و آمریکا مطرح می شد با دیدارهای مستقیم و مستمر و تکرار شونده وزیران خارجه دو کشور شکسته شد.

وی با یادآوری این که گفت وگو پیش از این هم درزمینه عراق میان سفیران ایران و آمریکا رخ داده و به عنوان یک خبر مهم مورد توجه قرار گرفته بود، گفت: به نظر می رسد که با تغییر بافت قدرت در آمریکا بعد از روی کار آمدن جمهوری خواهان و حضور ترامپ به عنوان رییس جمهوری ایالات متحده و خروج این کشور از برجام شاهد مجموعه اتفاقاتی بودیم که دوباره از سرگیری روابط دو کشور را بهعنوان یک موضوع جدی مورد بحث و گفت وگو قرار داد.

حق شناس نامه یک صد تن از فعالان سیاسی را در همین راستا دانست و افزود: این نامه به عنوان یک نظر در فضای سیاسی مورد توجه قرار گرفته و موافقان و مخالفان خودش را دارد اما بر این باورم که بخش سیاست خارجی و روابط دولت ها با یکدیگر اساسا تابع یک کلمه بیشتر نیست و آن پیشبرد منافع ملی است.

وی تاکید کرد: مهم ترین شاخص برای پیشبرد منافع ملی در تمام دنیا پیگیری این موضوع توسط وزارت امور خارجه هر کشوری است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان این که این توصیه می تواند مورد توجه مسئولان وزارت خارجه قرار گیرد اما نه به عنوان تنها راه و مسیر، یادآور شد: به هرحال تصمیم سازی بر عهده وزارت امور خارجه است که باید در مورد چگونگی پیشبرد فضای گفتمانی و گفت وگو آن را به مسئولان متخصص در آن وزارتخانه واگذار کنیم.

وی با تاکید بر این که پیگیری گفتمان منافع ملی باید در صدر باشد، ادامه داد: برای تحقق این موضوع راه های متعددی از جمله شناخت طرف مقابل، شناسایی عوامل مذاکره کننده، پیگیری گفتمان، فضای بین الملل، جهانی و مباحثی داخلی وجود دارد که ترکیب آن ها باعث می شود به آن نقطه برسد.

حق شناس افزود: وقتی اصل گفت وگو را در حوزه مباحث طرفیتی پذیرفتیم، نمی توانیم آن را به عنوان یک تابوی دست نیافتنی در نظر بگیریم.

این استاد دانشگاه درباره طرح تغییر نظام جمهوری اسلامی ایران توسط پمپئو گفت: وقتی گفت وگوها در مراحل و موضوعات مختلف و چند جانبه در سطح عالی ترین وضعیت خود شکل گرفت و پذیرفته شد، دیگر نیازی به بازگشت به دوره ماقبل آن را نداریم.

وی گفت وگوهای جان کری وزیر خارجه آمریکا و دکتر ظریف وزیر امور خارجه را به عنوان نمادهای گفت وگوهای بین المللی در دهه های اخیر عنوان کرد و افزود: پیگیری منافع ملی باید مورد توجه موافقین و مخالفین نامه قرار گیرد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: اگر گفت وگو بر اساس نظر کارشناسی متضمن رسیدن به منافع ملی باشد، طبیعتا ما باید از آن استقبال کنیم و اگر خدایی ناکرده موجب زیان و صدمه به منافع ملی شود، حتما باید از آن استنکاف کنیم و فاصله بگیریم.

وی تاکید کرد: باید متوجه باشیم که آدرس دقیق، گفت وگو نیست بلکه رسیدن به منفعت ملی و دفاع از منافع ملی است که تشخیص آن را هم باید بر عهده وزارت امور خارجه بگذاریم.

عضو شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان یادآور شد: بهتر است که موافقان و مخالفان به جای این که با اصل گفت وگو موافقت یا مخالفت کنند، نسبت این گفت وگوها را که چه با پیش شرط و چه بدون پیش شرط و چه در سطح عالی و یا کارشناسی به بحث بگذارند و درباره اینکه چه میزان و چه نسبتی با منافع ملی دارد، گفت وگو کنند.

به گزارش ایرنا، بیش از یک صد تن از فعالان سیاسی داخل و خارج از کشور هفته گذشته در نامه ای به مقامات ایران، خواستار «یک تصمیم ملی شجاعانه» برای مذاکره بدون قید و شرط با آمریکا شدند که این نامه واکنش های بسیاری از فعالان سیاسی و چهره های شناخته شده را به همراه داشت.