چهار شرط کیهان برای حمایت از حسن روحانی
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: چند سخنرانی اخیر رئیسجمهور از تغییراتی در ادبیات او حکایت میکند. آقای روحانی از لزوم ایستادگی و عدم تسلیم مقابل آمریکا و حفظ عزت ملی سخن گفت و برخلاف برخی رویهها، از حفظ وحدت حرف زد. اگر روزی میگفت آمریکا ابرقدرت بزرگ دنیاست و نباید مقابل او بایستیم، اکنون میگوید ما میتوانیم و باید در مقابل زورگویی آمریکا ایستادگی کنیم وگرنه باید تن به ذلت بدهیم. با این تغییر چگونه باید روبرو شد؟ با خوش بینی مطلق پذیرفت؟ به اعتبار تناقضات گذشته، نپذیرفت و دست رد به سینه گوینده زد؟ یا محتاطانه و گام به گام -مشروط به تایید هریک از گفتهها در رفتارها- از تغییر محتمل استقبال کرد؟
کیهان در ادامه نوشت: باید دولت را که زیر بار فشار است، درک و کمک کرد. شرط این ضرورت، آن است که قبل از هر چیز، خود دولتمردان اراده تغییر رویکرد و جبران مافات را بروز دهند. دولت درگیر یک چالش مهم است که خود، بیش از هر عامل دیگر در ساختن آن نقش داشته است. اگر گفتار آقای روحانی با عملکرد دولتمردان تایید شود و نقض نشود، جریان انقلابی آماده بیشترین فداکاری و حمایت است، چرا که سرنوشت کشور و مقابله با شرارت دشمنان را مقدم بر هر موضوع دیگر میداند. اصلا اگر دولتمردان به آرمانها و اصول پایبندی نشان دهند، مسئلهای برای اختلاف و اعتراض باقی نمیماند. برخی دولتمردان در گذشته هم چنین پالسهایی فرستاده اما متاسفانه سر بزنگاه، خلاف جهت راهنمایی که زده بودند، پیچیدهاند. یکرنگی، پیش نیاز هر وحدتی است. اغلب منتقدان با وجود گلایههای به جا، میان دولت و افراطیون مدعی اصلاحات فاصله گذاری میکنند....اگر آقای روحانی به درستی میگوید مذاکره با دولت بدعهد آمریکا دیوانگی و ذلت پذیری است، بنابراین دولت باید با طیف توجیهکننده تسلیم در برابر آمریکا و غرب مرزبندی صریح داشته باشد. مرزبندی با جریانات بیرون نظام، بیش از هر زمان دیگر ضرورت دارد. مدیران نمیتوانند هم وفادار به نظام و انقلاب باشند و هم با معارضان هم پوشانی کنند. افراطیون مدعی اصلاحطلبی و نفوذیهای متظاهر به همراهی که نگران بازگشت دولت به ریل انقلاب و نظام هستند، میکوشند با تحرکات خود یا هُل دادن به ارتکاب رفتارهای اعتماد سوز، دولت را در موضع اتهام بیندازند.این روزنامه در بخش دیگری از یادداشت خود نوشت:منتقدان دلسوز مایلند بیش از گذشته با دولت همراهی و همدلی کنند. با وجود این روحیه مثبت، بعضا نشانههایی نگرانکننده از دولت صادر میشود. اکنون چهار بزنگاه برای صداقت سنجی وجود دارد: «عبرت اندوزی یا اصرار بر اجرای یکطرفه برجام با سه دولت بدعهد اروپایی»، « توقف یا پیگیری اجرای انتظارات خسارت بار FATF با وجود حمایت علنی غرب از گروههای تروریستی»، «ساماندهی فضای مجازی و پیام رسانها که به اذعان دولتمردان، معبر نفوذ دشمن در شبیخون اقتصادی و امنیتی شده، یا کارشکنی مقابل این ساماندهی» و «تداوم یا تغییر روند فعلی سوء مدیریت اقتصادی». نوع رفتارها در این چهار حوزه، به قضاوت ناظران درباره میزان جدیت ادبیات رئیسجمهور جهت میدهد.