طلسم لژیونرهای فوتبال ایران می‌شکند؟
به گزارش اقتصاد نیوز، در این میان ما با 3دسته بازیکن مواجه شدیم؛ گروهی که توانایی بازی در تیم‌ملی را داشتند و دعوت ایران را نپذیرفتند که از آن جمله می‌توان به آریا جسور هاسه‌گاوا و دنیل ارزانی اشاره کرد. گروه دوم بازیکنانی بودند که آمدند، ولی حضورشان عمدتا به دلایل فنی به درازا نکشید که امید نظری و استیون بیت‌آشور جزو آنها هستند و البته دسته سوم هم امثال رضا قوچان‌نژاد و اشکان دژاگه بودند که در این سال‌ها در چرخه بازیکنان مورد استفاده کی‌روش باقی ماندند. عجیب اینکه بیشتر بازیکنان دسته سوم در یک نقطه دردناک با هم اشتراک دارند؛ اینکه بعد از حضور در تیم‌ملی ایران روند کاری‌شان در حوزه باشگاهی با سیر نزولی مواجه شد.
اشکان و دانیال؛ بدترین سقوط‌ها
شاید دردناک‌ترین سقوط در ماجرای بازیکنان دورگه مربوط به اشکان دژاگه و دانیال داوری باشد. اشکان در سال2012 زمانی به تیم‌ملی ایران پیوست که در باشگاه معتبر وولفسبورگ آلمان توپ می‌زد. او بعدتر شانس حضور در فولام را هم پیدا کرد، اما پس از آن دوران کابوس‌وار دژاگه شروع شد. این بازیکن سر از باشگاه العربی قطر درآورد و بعد از آن راهی تیم دوم وولفسبورگ شد. بدون احتساب دوران کوتاه عضویت اشکان در ناتینگهام فارست که به حضور در میادین هم منجر نشد، دژاگه الان یک سال است که تیم باشگاهی ندارد و این مساله برای او که تازه 32ساله است، خیلی وحشتناک به‌نظر می‌رسد. عجیب‌تر از اشکان اما داستان دانیال داوری است که در سال2013 با برانشویگ جشن صعود به بوندس‌لیگای یک بعد از 28سال را برپا کرد و همان سال به عضویت تیم ایران درآمد، اما نه‌تنها در قفس توری ایران گلر مطمئنی نشان نداد و جام‌جهانی را از روی نیمکت تماشا کرد، بلکه در حوزه باشگاهی هم گام به گام عقب رفت و آخرین خبری که از او در دسترس است، مربوط به عضویتش در ام‌اس‌وی دویسبورگ در دسته دوم فوتبال آلمان می‌شود که گویا دانیال آنجا هم بیشتر نیمکت‌نشین است. روال کاری رضا قوچان‌نژاد اما قبل و بعد از حضور در تیم‌ملی ایران زیاد تفاوتی نکرد. او وقتی دعوت کی‌روش را پذیرفت در باشگاه سنت ترویدنس بلژیک توپ می‌زد و البته در این سال‌ها نیز به حضورش در بلژیک و هلند ادامه داده، به استثنای مقطعی کوتاه و عجیب که گوچی سر از الکویت کویت درآورد.
همه امیدها به قدوس
حذف زودهنگام تیم‌ملی ایران و صعود غیرمنتظره سوئد به یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی باعث شد شایعاتی درمورد پشیمانی سامان قدوس از انتخاب ایران به عنوان تیم ملی‌اش منتشر شود؛ به‌خصوص که در روسیه هم زیاد به او بازی نرسید. با این وجود کسی نمی‌داند ته دل سامان چه می‌گذرد. درمورد او فقط امیدواریم با توجه به استعداد بسیار زیادی که دارد و البته درخشش فصل گذشتهاش در اوسترشوندس، به‌زودی راهی یک باشگاه بزرگ اروپایی شود و به روند منحوس سقوط بازیکنان دورگه بعد از انتخاب تیم‌ملی ایران پایان بدهد. البته قدوس در شروع فصل جدید به تمرینات اوسترشوندس بازگشته و در موردش از احتمال ترانسفر به لیگ چین خبر می‌دهند که هیچ‌کدام اخبار خوبی نیست. باید ببینیم بالاخره سامان می‌تواند این طلسم را بشکند یا نه.
دنیل، حسرت بزرگ
دنیل ارزانی اما حسرت بزرگ ماست؛ بازیکنی که فاصله‌ای تا پیوستن به تیم‌ملی ایران نداشت، اما استرالیا را برگزید و به‌عنوان جوان‌ترین بازیکن جام با تکنیک عجیبش همه چشم‌ها را خیره کرد. حالا می‌گویند دنیل در آستانه پیوستن به منچسترسیتی است؛ اگرچه کارشناسان استرالیایی با توجه به جوانی او و احتمال نیمکت‌نشینی‌اش، این انتقال را به او توصیه نمی‌کنند. به هر حال اما اگر این اتفاق رخ بدهد، دنیل در مسیری معکوس با دورگه‌های تیم‌ملی ایران حرکت خواهد کرد که باعث افسوس مضاعف است.
همشهری ورزشی
