مهلت ۱۵ روزه احمدی‌نژاد چه زمانی فرا می‌رسد؟

در روزی که کشور با چالش جنگ اقتصادی آمریکا دست و پنجه نرم می کند و طبعا اقشاری از جامعه تحت فشار معیشتی هستند، احمدی نژاد دوباره اوضاع جوی را برای موج سواری مساعد می بیند بنابراین از پستوی خانه بیرون آمده و به هر دری می زند تا سروصدایی راه بیاندازند و جلب توجه کند.

او ابتدا مردم را به حضور در تجمعات اعتراضی تشویق کرد اما چون اقبالی از جامعه به سوی خود ندید، در فیلمی وضعیت کشور را بغرنج و بحرانی خواند و گفت: «آقای روحانی شما، تمام حامیانتان در دو جناح سیاسی و دو رئیس قوه دیگر، همه در این وضعیت شریک هستند. باید رضایت ملت را جلب کنید. شاید بهترین راهش این باشد که دیگر ادامه ندهید».

در واقع احمدی نژاد تلاش می کند حمایت طبقات فقیر جامعه را به دست آورده و هر دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا را زیر سوال ببرد. این بار او با نزدیک شدن به معارضان نظام، خواسته های خود را مطرح کرد؛ در حالی که سوال منتقدان وی آن است که هدفش از درخواست کناره گیری روسای قوا چیست؟ آیا واقعا مشکلات اقتصادی در سایه این اقدام از بین می رود؟

احمدی نژاد قصد دارد خود را سخنگوی ملت نشان دهد و معتقد است پیروزی اش در انتخابات سالهای 1384 و 1388 نشانه محبوبیت اوست. به نظر او، با خروج آمریکا از توافق هسته ای، پیروزی روحانی در انتخابات، باطل شده است. ظاهرا احمدی نژاد این مساله را فراموش کرده که در زمان بوش و اوباما، شخصا خواستار مذاکره با آنها شد، اما روسای جمهور وقت آمریکا به او پاسخی ندادند.

هنگامی که توافق هسته ای بین دولت روحانی و شش دولت دیگر امضا شد، احمدی نژاد تلاش کرد مذاکره با ایالات متحده و «دست یافتن» به توافق هسته ای را از اقدامات دولت خود به شمار آورد. اما با خروج ایالات متحده از برجام، رئیس جمهور سابق ایران اعلام کرد از اول موافق مذاکرات مستقیم بین آمریکا و ایران نبوده است.

گرچه اغلب ایرانی ها اتفاق نظر دارند که از سرگیری تحریمهای آمریکا موجب دشواری های اقتصادی و معیشتی شده است و تمام مسئولیت این سختی ها متوجه دولت روحانی نمی شود؛ اما همین مشکلات دستاویزی شده است برای کسانی که به دنبال شعله ور کردن اختلافات سیاسی و رساندن پیام هایی به رقبای خود هستند. این اتهام متوجه احمدی نژاد است که با نادیده گرفتن وخامت اوضاع کنونی کشور، از هیچ تلاشی برای تضعیف نظام کوتاهی نمی کند. وی قصد دارد خود را منجی جلوه دهد که می تواند تمام موانع را از سر راه زندگی مردم بردارد؛ حال اینکه خود درگیر موضوعات بزرگی است.

دولتمردان او یکی پس از دیگری بازداشت و در اوین پذیرایی می شوند. محمدرضا رحیمی، مرتضوی، بقایی، مشایی و جوانفکر از جمله چهره های شاخصی هستند که گذرشان به زندان افتاد. اما فقط آنها نیستند پای شخص احمدی نژاد نیز گیر است.

غلامحسین محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضائیه در نشست اخیر خود با اصحاب رسانه درباره اتهامات احمدی نژاد و احتمال بازداشت او گفت: برای ایشان پرونده قبلا تشکیل شده و بعضا شاکی خصوصی و عمومی وجود دارد. این که بپرسید تا کی رسیدگی می شود من نمی توانم جواب بدهم، این که ایشان به کسی می‌گوید کنار برو، او هم می‌گوید نمی روم، به هر حرفی نباید توجه کرد.

هر کسی با گذشته اش تعریف می شود، علت آنکه این روزها سبک صحبت های احمدی نژاد برخلاف دهه هشتاد نه تنها موج نمی آفریند بلکه حسی هم در شنوندگان و خوانندگان ایجاد نمی کند، این است که جامعه ایران بعد از 2 سال زعامت شهرداری تهران، دو دوره ریاست جمهوری و 5 سال اکت و کنش سیاسی به زوایای مختلف شخصیتی او اشراف و آگاهی پیدا کردند. سخنان شاذ او را در ذهن دارند و فراموش نکردند. واقعیتی که احمدی نژاد نمی خواهد بپذیرد.

یکی از محورهای اصلی تبلیغات انتخاباتی محمود احمدی نژاد که به باور بسیاری از تحلیلگران سیاسی، اثر چشمگیری بر آرای وی نیز داشت، بر مبارزه علیه فساد اقتصادی بود. نوک پیکان این نوع تبلیغات بی پرده و صریح نیز به سوی مرحوم هاشمی رفسنجانی بود.

محمود احمدی نژاد که با شعار قطع ید مفسدان اقتصادی توانست سکاندار دولت نهم و دهم شود، طی چهار سال مسئولیت دولتمردی، تنها اقدام به طرح برخی ادعاهای ثابت نشده در مجامع عمومی و مناظرات انتخاباتی کرد. صحبت هایی که از سوی رهبر معظم انقلاب نیز تذکر گرفت.

رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های تاریخی نماز جمعه 29 خردادماه سال 88 با انتقاد از نام بردن برخی افراد به عنوان متخلفان اقتصادی توسط محمود احمدی نژاد فرمودند: "من همان وقت - بعد از مناظره - به آقاى رئیس جمهور هم تذکر دادم".

اما آقای احمدی نژاد راه خود را رفت و در مقاطع مختلف با راه اندازی موجی به طرح مباحثی چون بیمه ایران، بانک پارسیان، وزارت نفت، مافیای سیگار و شام مشهد و... پرداخت و به جای آنکه به سئوالات و ابهامات جامعه پاسخی شفاف دهد بیشتر ابهام، سئوال و بدبینی را درباره ارکان حاکمیت به ساحت افکارعمومی پمپاژ کرد.

وقتی که رییس جمهور بود

«افرادی صدها‌میلیون تومان در سال‌های گذشته برای حفظ خود و دوستانشان از بیت‌المال استفاده می‌کردند و بعد دیدم آنها را به عنوان قهرمان ملی نشان دادند»، «در بخش نفت یکی از محصولات نفتی را که در کشتی‌ها مصرف می‌شد، یکجا به دلال اماراتی می‌فروختند. بنده پس از بررسی دیدم که نفر دوم آقازاده‌ای است»، «گفتند چرا اسامی افشا نمی شود؟ افشا می شود ولی خیلی وقت ها باید اصل مسیر را زد. مبارزه با فساد سخت است»، «(بعضی)گفتند چرا زمینهای دماوند و لواسانات را پس نمی گیرید، امیدوارم لیست 180 نفره ای را که در همان دوره زمین گرفتند و فوراً هم برایشان سند صادرشده روزنامه ای جرأت کند»، «متاسفانه عده قلیلی پیدا شده اند که خود را تافته جدابافته دانسته اند، باور کرده اند که آنها مالک کشورند» «هر جا به سراغ یک فساد ریشه‌دار و گسترده می رویم به یک مشت گردن‌کلفت بر می‌خوردیم آنها می‌گویند این محدوده جزو دم ماست»، «وقتی مفسدان اقتصادی به دستگاه قضایی معرفی می شوند 50 نفر از آدم‌های گردن کلفت و صاحب نفوذ دست به کار می شوند و مدام به دولت فشار می آورند که نباید به این افراد کاری داشته باشید»، «به مفسدان اقتصادی که با رابطه‎بازی وامهای میلیاردی از بانکها گرفته اند، فقط 15 روز وقت میدهم تا حساب خود را با آن بانکها تسویه کنند؛ در غیر این صورت، اسامی آنان را برای ملت ایران افشا خواهم کرد»،«بدانید که خادم شما و برادر کوچک‌تان و اعضای دولت پای حرف خود ایستاده‌اند و در مبارزه با تبعیض‌ها از پا نمی‌نشینند. به یاری خدا و با پشتوانه شما در سال 87 دست همه‌ این‌ها را از بیت‌المال قطع خواهیم کرد.»،«هر جا به سراغ یک فساد ریشه‌دار و گسترده می رویم به یک مشت گردن‌کلفت بر می‌خوردیم که پیغام می‌دهند که اینجا حریم فلان حزب و خانواده است. ... آنها می‌گویند این محدوده جزو دم ماست در حالی که یکی از کارهای اصلی ما این است که پا روی دم شما بگذاریم. »

این سخنان احمدی نژاد نه الان که در دوران ریاست جمهوری وی بیان شده است. دورانی که وی قدرت پیگیری و برخورد با متخلفان ادعایی اش را داشت. وی هر روز این و آن را متهم به فساد می کرد و خود را منجی ملت ایران و انقلاب اسلامی معرفی می کرد اما دولت وی با درآمد بیش از 700 میلیارد دلاری به پایان رسید و نه خبری از اسامی مفسدان شد و نه تحرکی از معجزه هزاره سوم دیده شد.