کنایه ماکرون به ترامپ: قانون جنگل به حل شرایط ایران کمک نمیکند
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، امانوئل ماکرون، رئیسجمهوری فرانسه در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد اظهار کرد: توان جمعی جامعه بینالمللی برای مقابله با بحرانها به واسطه شورای امنیت سازمان ملل متحد دچار آسیب شده است.
وی ادامه داد: هر کس به دنبال منافع خود است و چنین رویکرد یکجانبهگرایانهای مستقیما منجر به مناقشه و انزوا میشود. رسالت اصلی این نیست که به تنشها دامن بزنیم بلکه این است که رویکرد جدیدی از طریق مذاکره و چندجانبهگرایی در پیش بگیریم.
ماکرون گفت: عدم تعادل در تجارت با مقررات مشترکی که رقابت آزاد را تضمین کند قابل حل است؛ نه با توافقهای دوجانبه.
رئیسجمهوری فرانسه خاطرنشان کرد که حل مساله فلسطین و اسرائیل از طریق ابتکار عملهای یکجانبه، پا گذاشتن روی حقوق فلسطینیها یا نادیده گرفتن حق اسرائیل برای تأمین امنیت خود ممکن نیست.
وی در ادامه تأکید کرد، قانون بقای طرف قدرتمندتر تنها باعث بالا گرفتن تنشها میشود.
ماکرون همچنین گفت که خواهان اشکال جدیدی از همکاری منطقهای و بینالمللی است که از طریق آن تعادل جهانی جدیدی به صورت چندجانبه تشکیل شود.
او همچنین اظهار کرد: توجه به حقوق حاکمیت کشورها باعث افزایش همکاری منطقهای میشود.
ماکرون در ادامه با اشاره به موضوع سوریه، بیان کرد: نقش سازمان ملل متحد در راستای سرپرستی تلاشها برای تحقق صلح باعث میشود که راهکارها و ابزارهایی برای حل بحران انسانی ایجاد شده و امکان تدوین قانون اساسی و برگزاری انتخابات آزاد فراهم آید.
او همچنین خواستار آن شد که در لیبی رویکرد جدیدی اتخاذ شود که به دستیابی راهکاری بلندمدت بینجامد.
رئیسجمهوری فرانسه با انتقاد از تصمیم همتای آمریکایی خود برای خروج از برجام، تأکید کرد که برخوردهای یکطرفه و «قانون جنگل» نمیتواند به حلوفصل مسأله هستهای ایران منجر شود.
ماکرون که پس از دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی میکرد، اظهار داشت: چه چیزی واقعا به ما برای حل شرایط ایران کمک میکند؟ قانون جنگل و فشار یک طرفه؟ نه.
وی سپس با حمایت از توافق هستهای سه سال قبل شش قدرت جهانی با ایران، گفت: ما میدانیم که ایران در مسیر دستیابی به ظرفیت استفاده نظامی از انرژی هستهای قرار داشت. چه چیزی آن را متوقف کرد؟ توافق ۲۰۱۵ وین.
رئیسجمهوری فرانسه سپس افزود: امروز ما نباید تنشهای منطقهای را تشدید کنیم بلکه در نقطه مقابل آن، باید یک برنامه کاری گستردهتری ارائه دهیم که به ما توان برطرف کردن نگرانیهای خود را از طریق گفتوگو و چندجانبهگرایی میدهد؛ از جمله نگرانیهایی که در رابطه با مسائل هستهای، موشکهای بالستیک و منطقهای وجود دارد.