سرگردانی ۴۹ روزه یک نوجوان در اقیانوس +عکس
به گزارش اقتصادنیوز به اکوناپرس؛ او تنها برای گذران یک هفته آذوقه همراه داشت، اما نوجوان اندونزیایی به طرزی معجزهآسا توانست برای 49 روز با همان مقدار توشه موجود دوام آورده و تا زمانی که توسط یک کشتی باری به صورت اتفاقی نجات پیدا کند، در دریا بر روی یک کلبه کوچک شناور خود، دوام بیاورد.
مجعزهآسا بودن نجات نوجوان اندونزیایی را زمان درک خواهید کرد که بدانید وی از خشکی، نزدیک به 2 هزار کیلومتر دور شده بود و بعد از سرگردانی در اقیانوس از آبهای اطراف فیلیپین سر در آورد.
آلدی ناول ادیلانگ (Aldi Novel Adilang) از استان سولاسی شمالی اندونزی، از دل یک سفر اقیانوسی باورنکردنی جان سالم به در برد. او بر روی یک کلبه کوچک ساکن در نقطهای تقریبا دور از ساحل مشغول ماهی گیری بود که ناگهان، قسمت نگهدارنده آن شکست و سبب شد او به همراه کلبه، که ابعاد بسیار کوچکی دارد، بر روی آب غوطهور شود. جریان آب، آلدی را 1900 کیلومتر درون آبها از ساحل دور کرده بود.
ماجرای سرگردانی در اقیانوس آلدی
این نوجوان اندونزیایی بعد از نجات پیدا کردن گفت به طرز وحشتناکی ترسیده بوده و در برخی مواقع با مشاهده سرگردان بودنش در نقطهای نامعلوم داخل اقیانوس، زیر گریه میزده است. هر زمان که او یک کشتی بزرگ میدید، روزنهای از امید درون دلش ایجاد میشد. اگرچه بیش از 10 کشتی بزرگ به چشم آلدی دیده شد، اما متاسفانه هیچ کدام یک از آنها توقف نکرده و یا این کلبه کوچک و نوجوان درونش را رویت نکرده بودند.
آلدی، که بر اساس گفتههای برخی منابع 18 ساله و بر اساس برخی دیگر 19 ساله است، اکنون داستانی عجیب، باورنکردنی و ترسناک برای گفتن در دل دارد. اگرچه او توانست از این امتحان موفق بیرون آمده و به شرایط سخت عادت کند، اما گفتنش برای ما این چنین آسان است! اقیانوس مملو از خوف و وحشت بوده و 49 روز سرگردانی در اقیانوس و انزوا در نقطهای دور دست درونش، با مشقتهایی باورنکردنی همراه است.
کلبهای که آلدی درونش مشغول ماهیگیری بود، همواره در قسمتی نامعلوم از آبهای 125 کیلومتری ساحل اندونزی شناور است و افراد از آن برای ماهیگیری و کسب درآمد استفاده میکنند. در لیست کارهای خاص، این روش ماهیگیری یکی از تنهاترین شغلهای دنیا (تنها بودن و انزوای شدید از دیگر افراد) نام گرفته است. این نوجوان 19 ساله فقط یک چراغ همراه داشت تا به وسیله آن، در تاریکی شب ماهیها را به سمت طعمههایش بکشاند.
آلدی برای شش ماه متوالی مشغول همین کار بود و در انزوای کامل به سر میبرد. البته او یک واکی تاکی در اختیار داشت و هر هفته، قایقهای بزرگ به آن سو آمده و بعد از تحویل گرفتن ماهیها، غذای او را تامین میکردند. در یک هفته بد، طناب نگهدارنده کلبه پاره و سرگردانی آلدی برای حدود دو ماه رخ داد. قایقها دیگر قادر به یافتن او برای رساندن آذوقه نبودند و باد، آلدی را به هر طرف که دوست داشت میکشاند. او بعد از نجات یافتن از سرگردانی در اقیانوس حین گفتن تجربه تلخ سفرش در اعماق آب بیان کرد غذایش، بعد از یک هفته تمام شده بود! این نوجوان برای آشامیدن آب، لباسش را درون آب دریا فرو برده و بعد از چلاندش آن، خود را سیراب میکرد. به گفته آلدی، وقتی درون آبهای ناشناخته سرگردان هستی، علاوه بر آب بسیار شور و تقریبا غیر قابل آشامیدن دریا، دومین راه سیراب شدن، امید به بارش باران است.
البته بعد از تمام شدن منابع غذایی رسیده توسط قایقهای تامینکننده، او 42 روز بعد را تماما بدون غذا نبود، چرا که ماهیهای صید شده را پخته و تناول میکرد. اما از بدشانسی، منبع گازش بعد از مدتی به پایان رسید. به همین دلیل آلدی تصمیم گرفت با سوزاندن بخشی از کلبه، آتش مورد نیازش برای پخت و پز را مهیا کند. پرواضح است که چنین استراژی تا ابد دوام نخواهد آورد. البته نیازی به وقوع چنین اتفاقی نبود، چرا که آلدی از مرگ حتمی طی چند هفته یا ماه آینده نجات یافت.
روز سی و یکم آگوست (نهم شهریور)، یک کشتی باری پانامایی، در آبهای گوآم واقع در شرق فیلیپین، آلدی را نجات داد. البته آنها متوجه وجود یک کلبه در اطرافشان نشده بودند، اما نوجوان اندونزیایی توانسته بود با مشقت، خود را به نزدیکی کشتی رسانده و به این ترتیب توجه افراد درونش را جلب کند. پیش از این که آلدی به ژاپن فرستاده شود، توسط تیم تجات یافته لباس نو به تن کرد و موهایش مرتب شد! وی همچنین تا میتوانست از غذاهای عادی آنها نوش جان کرد! او از ژاپن به اندونزی برگشت و سپس با خانوادهاش ملاقات کرد.
نکته بسیار جالب اینجاست که اتفاق رخ داده، نخستین حادثه سرگردانی در اقیانوس برای آلدی نیست و این نوجوان، پیشتر نیز دو مرتبه با چنین موقعیتی دست و پنجه نرم کرده بود، اما در هر دو مرتبه پیشین، صاحب کارش به نحوی وی را پیدا میکرد. آلدی بعد از نجات یافتن گفت تصور میکرد هرگز پدر و مادرش را مجددا نخواهد دید و برای همین هر روز دست به دعا برمیداشت. او با در نظر گرفتن سه مرتبه تجربه سرگردانی در اقیانوس و مشورت با والدینش، تصمیم گرفت هرگز به کار ماهیگیری به این شکل برنگردد.
فرد استخدامکننده آلدی، نزدیک به 50 کلبه این چنینی در چند ده و صد کیلومتری سواحل اندونزی دارد. افراد در پی یافتن شغل، باید توانایی کار کردن برای ساعتهای متوالی را داشته و قراردادهایی حداقل شش ماه ببندند. مبلغ دریافتی این افراد برای هر ماه کار در چنین شرایطی، 130 دلار آمریکا است.