صوفی: اصلاح طلبان در گذشته از غرور و غفلتشان شکست خوردند

دموکراسی قواعدی دارد اما گویا برخی از  اصلاح طلبان نمی خواهند قواعدش را رعایت کنند. آنها در ایامی که باید همه توان خود را برای نشان دادن عملکرد قوی و راضی نگه داشتن بدنه اجتماعی مصروف دارند، مشغول اختلافات درون اردوگاهی هستند. اتفاقی که در سال های 81 تا 84 تکرار شد و اصلاح طلبان را زمین زد.

علی صوفی وزیر دولت اصلاحات می گوید: آن سال ها وزن کشی های سیاسی اصلاح طلبان را زمین زد. به عبارت دیگر عامل شکست اصلاح طلبان خود اصلاح طلبان بودند.

مشروح گفتگو با صوفی را در ادامه بخوانید.

تحلیلی است که می گوید «اصلاح طلبان با پروژه ای آقای عارف را در اردوگاه جریان اصلاحات بلااثر کردند و حالا می خواهند همان پروژه را برای آقای جهانگیری پیاده کنند»، آیا این تحلیل صحت دارد؟

این گزاره را قبول ندارم که اصلاح طلبان می خواستند آقای عارف را بلااثر کنند. خیر، چنین اراده ای وجود نداشته که آقای عارف در جریان اصلاحات بلااثر شود چون آقای عارف به وسیله اصلاح طلبان در رأس شورای عالی سیاست گذاری قرار گرفت، نفر اول لیست اصلاح طلبان در انتخابات مجلس شورای اسلامی بود و بعد هم به پارلمان رفت .رئیس فراکسیون اصلاح طلبان در مجلس شد بنابراین اصلاح طلبان هر جا لازم بود آقای عارف را در صدر نشاندند.

اگر اعتبار آقای عارف نسبت به گذشته کم شده است به عملکرد خودش برمی گردد و اصلا ربطی به اصلاح طلبان ندارد. آقای جهانگیری طبعا یک چهره مطرح اصلاح طلب است و عملکردش در دولت یازدهم خیلی خوب بود. در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 96 هم به خواست اصلاح طلبان کنار رفت و آقای روحانی مورد حمایت قرار گرفت بنابراین دلیلی ندارد که اصلاح طلبان بخواهند آقای جهانگیری را تضعیف کنند. 

برخی صاحب نظران سیاسی اعتقاد دارند «فضای کشور همچون سال های 81 تا 84 است. در آن سال ها اصلاح طلبان اختلافات زیادی با هم پیدا کردند، این اختلافات به حدی بود که شورای شهر اول منحل شد، در مجلس ششم آنقدر بحث ها بالا گرفت که اصولگرایان یکدست مجلس هفتم را از آن خود کردند، ورود اصلاح طلبان به انتخابات ریاست جمهوری سال 84 آنقدر بد بود که احمدی نژاد ناشناخته یکدفعه نزد افکارعمومی در قامت قهرمان ملی تداعی شد»، به نظر شما در حال حاضر روند معادلات در فضای سیاسی کنونی باز تکرار و باز تولید احمدی‌نژاد است چون امروز نیز اختلافات اصلاح طلبان در شورای شهر، فراکسیون امید مجلس و فضای سیاسی کشور مشهود و محسوس به نظر می آید؟

اصلا فضای امروز سیاسی شبیه 81 تا 84 نیست. ضمن آنکه عملکرد دولت آقای خاتمی باعث روی کارآمدن احمدی نژاد نشد. هنوز در میان دولت ها، بالاترین عملکرد مربوط به دولت آقای خاتمی است و مردم آرزو می کنند به آن دوران برگردند.

منظور آثار و تبعات اختلافات اصلاح طلبان تندرو در عرصه سیاسی بود.

بله، اصلاح طلبان سال 76 پیروز انتخابات ریاست جمهوری شدند. دو سال بعد، اکثریت کرسی های مجلس ششم را در اختیار گرفتند و سپس در انتخابات شورای شهر به پیروزی رسیدند. این پیروزی ها ادامه یافت و آقای خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری سال 80 رأی بالاتری آورد. اصلاح طلبان بر اثر این پیروزی ها مغرور و از واقعیت های جامعه غافل شدند و شروع به وزن کشی کردند. تداوم وزن کشی ها به آنجا رسید که 4 کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری سال 84 به صحنه آوردند. در واقع وزن کشی های سیاسی اصلاح طلبان را زمین زد. به عبارت دیگر عامل شکست اصلاح طلبان خود اصلاح طلبان بودند اما الان این طور نیست چون یک وفاقی بین اصلاح طلبان وجود دارد.

آقای ترکان اخیرا نسبت به روی کار آمدن یک احمدی نژاد جدید هشدار داده است و گفته «خطر رئیس جمهور غیرقابل پیش بینی که هیچ اصلی را بر نمی تابد، خیلی جدی است»، حتی جریان رقیب هم چنین فضای اختلافی را در جریان اصلاحات دیده و انتقادهای صریح اصلاح طلبان به آقای عارف و دودستگی در حزب اعتمادملی را نماد این اختلافات برداشت کرده بنابراین به بازگشت به قدرت دل گرم شده، به طوری که آقای زاکانی گفته «انتخابات مجلس آینده دوربرگردان انقلاب است»، آیا اختلافات درون اردوگاهی اصلاح طلبان به بازتولید احمدی نژاد منتهی نمی شود؟ آیا چنین خطری را احساس نمی کنید؟

خیر، الان شورای عالی سیاستگذاری سوم هم اعلام موجودیت کرد و در جلسه یکشنبه شورای هماهنگی جبهه اصلاحات با همه انتقادهایی که به عملکرد شورای عالی سیاستگذاری دوم وجود داشت و ایراداتی که به شورای عالی سیاستگذاری سوم وارد کرد، در نهایت وقتی کار به رأی گیری رسید، از 15 رأی مأخوذه 14 رأی موافق همکاری شورای هماهنگی اصلاحات با شورای عالی سیاستگذاری بودند که این اتفاق نسبت به گذشته بی سابقه بود. الان اختلافی بین اصلاح طلبان وجود ندارد، آن پروژه اختلاف افکنی هم کاملا شکست خورده است.

البته انتقادهایی ممکن است بین اصلاح طلبان وجود داشته باشد اما کاملا با درک اوضاع در جهت وحدت دارند حرکت می کنند. من خودم چشم اندازی که می بینم این نیست که اصلاح طلبان بخواهند به جان هم بیفتند اما از عملکرد مجموعه های برآمده از لیست اصلاح طلبان، عامل رویگردانی مردم رویگردان از صندوق های رأی شده و این یک واقعیت است. پاشنه آشیل اصلاح طلبان رویگردانی مردم از صندوق های رأی است.

برای همین آقای جهانگیری اگر بخواهد از دولت خارج شود این پیام را به مردم می دهد که مردم بدانند آنچه عملکرد دولت محسوب می شود مربوط به اصلاح طلبان نیست. اصلاح طلبان معترضند و امکان دارد به کل راه شان را از آقای روحانی جدا کنند. در مجموع من اوضاع را مثل سال های 81 تا 84  نمی بینم ولی تنها خطری که وجود دارد این است که مردم هم مثل گذشته نیستند. دیگر امیدی به انتخاب های خود در گذشته ندارند  و در واقع امیدشان به صندوق های رأی بسیار کم شده است.