حضور پررنگ سیاست در انتخاب شهردار

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از  اسکان نیوز، ۸ روز دیگر محمد علی افشانی باید از شهرداری تهران برود. شورای شهر پایتخت پس از یک فرصت سوزی طولانی از هفته گذشته روند انتخاب شهردار را آغاز کرد.

ابتدا لیستی 30 نفره را که مشخص نبود اعضا بر اساس چه معیارهایی برخی از آنها را پیشنهاد داده اند منتشر شد و از آن لیست 30 نفره 13 نفر برای رقابت باقی مانند و سه شنبه گذشته در فضایی پر التهاب، از میان این 13 نفر 5 گزینه انتخاب شدند.

حاشیه های این جلسه چند روزی ادامه داشت از خبر جعلی انصراف اوسط هاشمی که توسط یکی از اعضای شورای شهر به نقل از یکی از دوستان وی اعلام شد تا پیگیری های میرلوحی برای اطمینان از حضور وی و سر انجام جا ماندن او از رقابت با یک رای.

به نظر می رسد بیش از این که در این انتخاب اعضا شاخص های تعریف شده و یا برنامه های افراد نقش داشته باشد، بزرگان احزاب نقش دارند. در حالی که برخی از گزینه ها برای شهرداری تهران نهایی شده بودند اما با مخالفت چند چهره سیاسی او به انصراف نزدیک می شود، یا با اتحاد سیاسی چند گروه، گزینه ای که نه تخصصی در حوزه شهری دارد و نه سابقه ای در این حوزه شانس بیشتری برای شهردار شدن تهران پیدا می کند.

در این میان حضور افرادی که در لیست ابتدایی بازنشستگان شهرداری بودند و به کمک حکم دیوان عدالت اداری به کار باز گشته بودند هم جای تعجب دارد و به نظر می آید اصرار به انتخاب بازنشستگان  که به زور احکام قضایی به کار بازگشته اند به نوعی دهن کجی به قانون منع به کارگیری بازنشستگان مجلس است.

شورای شهر پنجم تا به حال 2 شهردار و 2 سرپرست انتخاب کرده است و به نظر می رسد تجربه کافی را در انتخاب شهردار به دست آورده باشد . اما باز هم همان راهی را می رود در گذشته رفته است. آنها سبک انتخاب های خود را تغییری نداده اند و تاکید دارند با نمایش اتحاد و هماهنگی بر روی گزینه هایی که توافق کنند که مشخص نیست چه بر سر تهران بی پناه می آورند و باقی مانده این شهر که حاصل نگاه اشتباه گذشتگان به مدیریت شهری و اداره شهر است نیز با انتخاب های سیاسی و پی در پی از بین ببرند.

سیاسی کاری در انتخاب شهردار انکار هم نمی شود. غلامحسین کرباسچی دبیر کل حزب کارگزاران می گوید:همه سیاسی هستند تعارف نداریم. افرادی که انتخاب می‌شوند، نوع انتخاب و نوع برخوردها سیاسی است.

بسیاری  به نقش محمد رضا عارف در جریان انتخاب شهردار تاکید دارند . این که جلسه اعضای شورای شهر با وی در رای برخی گزینه ها تاثیر گذار بوده است . حجت نظری عضو شورای شهر تهران در این رابطه به اسکان نیوز می گوید : من در جلسه با آقای عارف حضور نداشتم و معتقدم اگر نظری هم در این خصوص داده باشند مشورتی بوده زیرابه نظر می آید در انتخاب این 5 گزینه نظرات مشورتی چندان مورد توجه قرار نگرفته است.

او درخصوص حاشیه هایی که برخی از گزینه ها دارند نیز توضیح می دهد : در این مرحله چندان به دنیال تضمین گرفتن و استعلام گرفتن از گزینه ها نبودیم و احتمالا در انتخاب 2 گزینه به موضوعاتی مانند بازنشستگی وسلامت جسمی و سلامت و ... گزینه ها توجه می شود.

به  نظر می رسد اعضای داخل شورای شهر چندان با تصمیم گیران بیرون شورای شهر موافق نیستند و این در برخی اظهار نظرهایشان مشخص است.  ناهید خداکرمی عضو شورای شهر تهران در پست اینستاگرام اش از این حاشیه های سیاسی در انتخاب شهردار گلایه کرد و گفته است: سختى انتخاب شهردار تهران، سبب محروم شدن از دیدن زیبایی هاى پاییز شد. انتخابى که این معیارهاى آزار دهنده نظیرآیا رابطه اش با رئیس جمهور خوب است؟ وزیر کشور حکمش را صادر مى کند؟ با دانشجو ها عکس دارد؟ آلبوم عکس خانوادگى اش دست غریبه ها نیفتاده؟ میزان ثروتش چقدر است؟ اهل تعامل است؟ به توصیه هاى من توجه مى کند؟ سایر نهاد ها با وى مشکل دارند؟ سال ٨٨ ؟ بدنه شهردارى قبولش دارند؟ و.... همچون دیوار خشتى پس از باران، هر لحظه ممکن است بر سرمان خراب شود.و معیار هایى نظیر برنامه هدفمند، تخصص، تجربه مرتبط، تهران شناسى، پایتخت شناسى، تهران دوستى، مدیریت در شرایط بحران، شجاعت، مدیریت مالى، نوآورى و خلاقیت را در سایه اى خاکسترى قرار مى دهد.

 بهاره آروین عضو دیگر شورای شهر هم اعلام کرده است این بار ملاک هایش برای انتخاب شهردار شخصی است. او گفته مهم‌ترین ملاکم برای انتخاب شهردار آینده پایتخت، وعده‌های مشخص و ملموس هر یک از کاندیدها برای تهران و شهروندان تهرانی خواهد بود. از همه کاندیداها به صورت جدی خواهم خواست به صورت روشن و مشخص بگویند اگر در جایگاه شهردار تهران قرار گیرند، دقیقا به دنبال تحقق کدام اهداف ملموس و مشخص در تهران خواهند بود.

او از برنامه های کلی کاندیداها گلایه کرد و گفته است: بدیهی است که در پاسخ به این سوال، کلی‌گویی‌هایی مانند کاهش ترافیک و آلودگی هوا، کاهش شهرفروشی و افزایش سهم درآمدهای پایدار در اداره شهر و افزایش اعتماد و مشارکت شهروندان از طریق شفافیت و مبارزه با فساد در شهرداری تهران را قانع‌کننده نمی‌دانم. چنین اهداف کلی‌ای نیاز به بازگویی چندباره ندارد، آن‌چه فقدان آن محسوس است، ارایه وعده‌های مشخص، ملموس و به عبارتی سنجش‌پذیر توسط کاندیداهای سمت شهردار تهران است.

به گفته آروین در نبود چنین وعده‌هایی است که فضای انتخاب شهردار تهران، به فضایی سراسر تخریب و بدگویی از کاندیداها در عرصه عمومی و لابی‌ها و بده‌بستان‌های پشت‌پرده و پنهانی تبدیل می‌شود بدون آن‌که شهروندان بدانند در صورت انتخاب این یا آن کاندیدا، دقیقا چه اتفاقی قرار است برای شهر و زندگی روزمره آن‌ها در شهر رخ دهد.

رزومه های گزینه های باقی مانده را که مرور می کنیم برخی از گزینه ها نسبت شان با مدیریت شهری مشخص نیست اما مورد توافق احزاب صاحب رای در شورای شهر هستند. گزینه هایی که تا بخواهند بدانند در شهرداری چه خبر است چند ماهی از دست رفته است و شهر همچنان منتظر تصمیم گیری های جدید و مدیران جدید خواهد بود و بهترین انتخاب گزینه ای است از درون شهرداری که نخواهد دوباره از نقطه صفر همه چیز را آغاز کند.