اولین فرمانده نیروی دریایی سپاه: اگر کربلای 4 شکست نمی‌خورد عملیات دیگری انجام نمی‌شد/در عملیات کربلای 5 هم بیش 11 هزار شهید دادیم/350 فرمانده سپاه در کربلا5 شهید شدند!

 به گزارش اقتصاد نیوز گزیده این یادداشت به این شرح است:

*ایران سال 1365 را به عنوان «سال پیروزی» و سال« روشن شدن تکلیف جنگ» و به عبارتی سال پایان جنگ، مطرح می‌کرد، زیرا حالت «نه جنگ و نه صلح» و« فرسایشی شدن جنگ»، فشار زیادی را به طرفین جنگ وارد می‌کرد.

*ایران به صورت آشکارا اعلام کرد که تمام نیروهایش را به کار می‌گیرد تا در سال‌جاری جنگ را به نتیجه برساند. بر این اساس سپاه طرحی را برای انجام عملیات درتمام محدوده جبهه جنوب تهیه کرد تا از سه محور« هور»، «شرق بصره» یعنی شلمچه ومحدوده شمال آن و«منطقه ابوغریب» یعنی منطقه جنوب خرمشهر و جزیره مینو، حمله سرنوشت‌سازی را صورت دهد. با این طرح قرار بود در هر محور 500 گردان وارد عمل شوند. اما مسئولان کشور امکان تأمین این مقدار نیرو وتجهیزات ونیازمندی‌های آن را غیر ممکن می‌دانستند. این طرح 500 میلیارد تومان اعتبار نیاز داشت در حالی که کل بودجه کشور در سال 1365 مبلغی در حدود 265 میلیارد تومان بود که حدود 130 میلیارد تومان آن به نیروهای مسلح تعلق داشت. [2]درنهایت قرار شد عملیاتی با بسیج 500 گردان نیرو برنامه‌ریزی شود. البته عراق هم بیکار ننشست و با یک تصمیم سیاسی مهم، تمام کشور را در مقابل قوای ایران، بسیج کرد. به هر حال، برنامه‌ریزی جهت طرح‌ریزی و اجرای عملیات سرنوشت ساز، نیاز به تأمین نیروهای داوطلب و سرباز را تبدیل به مهم ترین برنامه‌های مسئولان کشور کرده بود. بر این اساس در جلسه ستاد قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) در 1/3/1365 تصمیم گرفته شد تا 2 ماه بر خدمت سربازان اضافه شود. از سوی دیگر مجلس شورای اسلامی طرحی را در مورد مشمولان نظام وظیفه تصویب کرد که از اواخر تیر ماه 1365 موجب افزایش مراجعه مشمولان خدمت سربازی شد.

* از آنجا که طرح‌ریزی و اجرای هر نوع عملیاتی در جنگ با شرکت و حضور نیروهای داوطلب بسیجی امکان پذیر می‌بود، بنابراین قبل از شروع و اقدام به انجام عملیات سرنوشت ساز، تبلیغات گسترده‌ای صورت گرفت تا بتوان نیروی رزمنده مورد نیاز این عملیات را فراهم آورد. امام خمینی هم حضور در جبهه‌ها را واجب کفایی اعلام کردند و مسئولان کشور در توجیه فراخوان عمومی به مردم، وعده انجام یک عملیات سرنوشت ساز را دادند. با تلاش‌های مستمر و فراوان صورت گرفته، سپاهِ 100 هزار نفری حضرت محمد(ص) برای انجام این عملیات بزرگ از بسیجیان داوطلب مردمی پس از اجتماع در ورزشگاه آزادی در 12/9/1365 عازم جبهه‌های جنگ شدند.

*در آن زمان تصور بر این بود که یک عملیـات گسترده و مؤثر می‌تواند سرنوشت ساز باشد و دولت عراق را وادار به پذیرش خواسته‌ها و شرایط ایران برای پایان بخشیدن به جنگ تحمیلی کند.

*اسم این عملیات کربلای 4، انتخاب شد و برنامه عملیات این بود که با عبور یگان‌های رزمی سپاه از اروندرود از یک سو و حمله از محور شلمچه به عنوان یکی از معابر وصولی به شهر بصره، بخشی از اهداف عملیات بیت المقدس در سال 1361 را که به دلیل کمبود نیرو و توان رزمی، محقق نشده بود، تأمین کند و سرپل فاو را توسعه دهد. در چنین شرایطی برنامه‌ریزی برای انجام عملیات کربلای4 به منظور رسیدن به «شرق بصره و منطقه تنومه» در محدوده سپاه سوم ارتش بعثی از یک سو و «عبور از اروند رود و رسیدن به منطقه زبیر» در محدوده سپاه هفتم ارتش بعثی از سویی دیگر در دستور کار قرار گرفت. بنابراین عملیات کربلای4 با هدف تصرف منطقه ابوالخصیب و محاصره نیروهای مستقر در شبه جزیره فاو و تهدید بصره از جنوب، و نیز همزمان با عبور از شمال منطقه جهت رسیدن به کانال‌های زوجی و کانال ماهیگیری طرح‌ریزی شد.

*طرح عملیات این بود تا سرزمین منطقه عملیاتی والفجر 8 یعنی شبه جزیره فاو را که در تصرف ایران بود به جنوب بصره وصل کرده و کل اروند رود را به تصرف قوای ایران درآورد.

*عملیات کربلای 4 در شب چهارم دی  ماه 1365 انجام شد ولی با وجود تلاش‌ها برای غافلگیر کردن ارتش عراق، قوای دشمن از قبل از شروع عملیات هوشیار شده بودند و برای مقابله با این عملیات آماده بودند. لذا عملیات گرچه چند ساعتی بیشتر طول نکشید، اما باعث تلفات سنگینی به نیروهای خودی شد و هیچ گونه دستاوردی در بر نداشت. با آغاز تهاجم قوای اسلام، ارتش بعثی بلافاصله علیه رزمندگان اسلام وارد عمل شد و تعداد زیادی از رزمندگان عزیز به رودخانه اروند افتادند به‌طوری که اجساد آنها تا چند روز پس از پایان عملیات در کنار ساحل رودخانه یافت می‌شد.

*با آغاز روشنایی صبح، پاتک‌های ارتش بعثی و بمباران‌های جنگنده‌های عراق ادامه یافت. صدام، این ضد حمله را حصاد الاکبر یعنی «دروی بزرگ» نامگذاری کرد.

*فرمانده کل سپاه، پس از اطمینان از اینکه ادامه عملیات و تهاجم، موفقیت چندانی را در پی نخواهد داشت با وجود اینکه برخی از یگان‌ها توانسته بودند از اروند رود عبور کرده و تا حدی جلو بروند و خطوط اول دشمن را شکسته و حتی قسمتی از منطقه ابوالخصیب را نیز تصرف کرده بودند، ادامه عملیات را متوقف کرد و در اوایل صبح به نیروها دستور بازگشت داده شد.

* در مجموع حدود 60 گردان درعملیات کربلای 4، وارد عمل شدند و بقیه نیروها دست نخورده باقی ماندند. با عدم موفقیت عملیات، هدف اجرای آن در تبلیغات پاسخ به شرارت‌های اخیر عراق اعلام شد.

* این عملیات موفقیتی را در بر نداشت و موجب شد تا ارتش عراق، حمله قوای ایران را متوقف نماید، عراق این عملیات را «روز بزرگ» نامید. از این پس جایگاه بخش اطلاعات در ارتش عراق بار دیگر اوج گرفت و موقعیت خود را باز یافت.

*در این عملیات حدود 1000 نفر از رزمندگان عزیز شهید و نزدیک به 2 هزار نفر نیز مفقود شدند و حدود 11 هزار نفر هم مجروح شدند. شکست عملیات با آن همه امکانات و تبلیغات برای مسئولان کشور و فرماندهان، صحنه عملیات بسیار تلخ و آزار دهنده‌ای بود. روحیه نیروهای خودی بشدت پایین آمد و امید به نتیجه عملیات سرنوشت ساز، ضعیف‌تر شد. روحیه ارتش عراق بالا رفت و به نیروهای عراقی تلفات چندانی وارد نشد. عراق از ناکام گذاشتن عملیات ایران، بسیار خرسند شد و شکست تهاجمی ایران را جشن گرفت.

*عملیات کربلای 4 در حالی ناموفق شد که شاید حجم امکانات و مقدوراتی که برای انجام آن فراهم شده بود، بیش از یک و نیم برابر نیرو و تجهیزات عملیات والفجر8 بود.

*ناکامی در عملیات کربلای 4، به شکل نامطلوبی موقعیت برتر جمهوری اسلامی ایران را که با فتح فاو حاصل شده بود، تحت تأثیر قرار داد. عدم موفقیت در این عملیات، تأثیر روحی فراوانی در بین فرماندهان، بخصوص «فرماندهی جنگ »به وجود آورد.

*اگر عملیات کربلای4 که بر آن، نام «عملیات سرنوشت ساز» نهاده شده بود موفق می‌شد، عملیاتی به نام کربلای5 در منطقه شلمچه، صورت نمی‌گرفت.

*انجام عملیات کربلای 5، می‌توانست تا حدودی بحران روحی ناشی از عدم موفقیت و ناکامی در عملیات کربلای4 را جبران کرده و آن را پشت سر بگذارد. از سوی دیگر در آن زمان، دشمن به طور مرتب به مراکز صنعتی کشور، نیروگاه‌های برق، کارخانه‌ها، ایستگاه‌های راه آهن و قطارها و پادگان‌های نظامی، حملات هوایی انجام می‌داد، به‌طوری که شرایط به گونه‌ای شده بود که اکثر نیروگاه‌های برق کشور با نیمی از ظرفیت خود کار می‌کردند.

*در حملات هوایی به پایگاه هوانیروز باختران حدود 40 بالگرد نظامی خسارات جدی دیده و 9 خلبان شهید شدند. هر روز کشتی‌های ایران در خلیج فارس مورد حمله قرار می‌گرفتند. حملات ارتش بعثی به مناطق مسکونی و به مردم بی‌پناه به‌طور بی‌سابقه‌ای افزایش یافته بود و جنگ شهرها ادامه داشت.

*در این شرایط که اقدام سیاسی مؤثری نیز برای پایان دادن به حملات ارتش عراق انجام نمی‌شد، فشار برای انجام یک عملیات بزرگ در جبهه‌های جنگ به منظور پاسخ دادن به شرارت‌های دشمن، روی رزمندگان اسلام زیاد بود.

* باید توجه داشت که در اوایل سال 1365 در ارزیابی وضعیت دشمن، فرماندهان سپاه به این نتیجه رسیدند که اگر جمهوری اسلامی ایران پس از تصرف فاو نتواند گام‌های بلند تری برداشته و عملیات وسیع‌تر و گسترده تری را نسبت به عملیات والفجر8 انجام دهد، ارتش بعثی با تمرکز قوای خود به مواضع رزمندگان اسلام حمله خواهد کرد و جنگ جدیدی را در جبهه‌های زمینی آغاز خواهد کرد.

*با این تحلیل بود که عملیات کربلای 5، بلافاصله پس از شکست عملیات کربلای4 از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طرح‌ریزی و در محور شلمچه در نیمه شب 19/10/1365 و در منطقه شرق بصره به مرحله اجرا درآمد. این عملیات از جمله نبردهایی بود که با مدیریت و فرماندهی سپاه و جدای از حضور مدیریتی و یگان‌های تکاور ارتش انجام شد تا تغییری در مدیریت جبهه‌ها و نحوه طرح‌ریزی عملیات‌ها ایجاد شود.

*زمین منطقه عملیات کربلای5 در شرق بصره دارای ارزش و اهمیت زیادی بود. محور مواصلاتی شلمچه کلید فتح بصره به شمار می‌رفت. وسعت سرزمین خشک این منطقه عملیاتی که به پنج ضلعی معروف بود به کمتر از 50 کیلومتر مربع می‌رسید. یک کیلومتر پیشروی در محور شلمچه، از نظر اهمیت نظامی و فشار سیاسی بر دشمن، برابر با حدود 10 کیلومتر پیشروی در نقاط دیگر مانند محور فکه، ارزش داشت.

*بنابراین ارزش نظامی و سیاسی زمین منطقه عملیات کربلای 5 بسیار زیاد بود. این عملیات باعث شد که مستحکم‌ترین و پیچیده‌ترین خطوط دفاعی دشمن در منطقه شلمچه که آن را به خط بارلو تشبیه کرده بودند و با انواع موانع ایذایی و استحکامات دفاعی پوشانده شده بود از سوی رزمندگان اسلام و با تاکتیکی ویژه شکسته شود و نیروهای ایرانی به عقبه یگان‌های ارتش بعثی نزدیک شوند.

*در این عملیات بیش از 150 کیلومتر مربع از خاک عراق به تصرف قوای ایران درآمد و پاسگاه‌های بوبیان، شلمچه، کوت سواری و خین در اختیار رزمندگان اسلام قرار گرفت. جزایر بوارین، فیاض و‌ام الطویل و شهرک دوعیجی، رودخانه دوعیجی و نهر جاسم و همچنین10 کیلومتر از جاده شلمچه - بصره و نیز 11 پاسگاه فرماندهی ارتش بعثی عراق نیز به کنترل قوای اسلام درآمد. در این عملیات 2655 نظامی عراقی شامل 40 افسر ارشد و 40 افسر جزء و 600 درجه دار به اسارت در آمدند. *استعدادی در حدود 55 تیپ تا حدود زیادی منهدم شد و به 870 دستگاه تانک، 180 قبضه توپخانه صحرایی و 1000 دستگاه خودرو آسیب وارد شد. حدود 30 هزار نفر از نظامیان عراقی کشته و تعداد بیشتری زخمی شدند و 30 هواپیمای دشمن آسیب دید و 7 فروند بالگرد دشمن نیز ساقط شد. در نهایت پس از 45 روز جنگ، ارتش عراق به منظور جلوگیری از انهدام بیشتر، دست از جنگ کشید.

*همچنین 230 دستگاه تانک، 20 قبضه توپ، 200 دستگاه خودرو و 100 دستگاه وسایل مهندسی و 100 قبضه توپ ضد هوایی به غنیمت در آمد. این عملیات برای ایران نیز بسیار پر تلفات بود.

*کمیت وکیفیت شهدا و مجروحان عملیات کربلای 5 نسبت به همه عملیات‌های دوران جنگ، بیشتر و بالاتر بود. در این عملیات 350 نفر از فرماندهان رده‌های مختلف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از جمله حسین خرازی فرمانده دلاور و کم نظیر لشکر 14 امام حسین(ع) که قبلاً در عملیات خیبر و در منطقه طلائیه دست راستش را در راه خداوند داده بود و نیز حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ عبدالله میثمی مسئول دفتر نمایندگی حضرت امام در قرارگاه خاتم الانبیاء(ص)، اسماعیل دقایقی فرمانده لشکر 9 بدر، یدالله کلهر قائم مقام لشکر 10 سید الشهدا(ع)، حاج قاسم میر حسینی قائم مقام لشکر 41 ثارالله، محمد فرومندی قائم مقام لشکر 5 نصر، هاشم اعتمادی فرمانده تیپ امام حسن(ع)، محمدعلی شاه مرادی فرمانده تیپ 44 قمر بنی هاشم(ع)، خلیل مطهرنیا مسئول عملیات لشکر 33 المهدی، مرتضی جاویدی قوی‌ترین فرمانده گردان خط شکن لشکر المهدی، نوری جانشین لشکر 27 محمد رسول الله، ذوالانوار رئیس ستاد لشکر 19 فجر به همراه سه برادر و دامادشان، محمدی‌زاده جانشین لشکر 7 ولیعصر، اسلام نصب و نوزاد و... به شهادت رسیدند. بنابراین عملیات کربلای 5 هم پر هزینه و هم پر تلفات بود به‌طوری که در این عملیات حدود 12 هزار نفر به شهادت رسیده یا مفقود شدند و نزدیک به 15 هزار نفر زخمی شدند.

*در مجموع سال 1365 پر تلفات‌ترین سال جنگ بود. در این سال حدود 40 هزار نفر از مردم ایران در جریان عملیات‌ها و بمباران‌ها به شهادت رسیدند. همچنین در دو عملیات والفجر8 و کربلای5، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی تعداد 8 فروند از جنگنده‌های خود را از دست داد.

*گرچه عملیات کربلای 5 در مجموع یک عملیات نسبتاً موفق ارزیابی می‌ شود، اما نتوانست به عنوان یک عملیات سرنوشت ساز، پس از 20 روز جنگ شدید، به هدف اصلی خود که ختم جنگ باشد نائل شود.

*یکی از پیامدهای عملیات کربلای 5، به بن‌بست رسیدن امکان انجام عملیات بزرگ در جبهه‌های جنوب بود.