50 درصد شدن ریسک حمله قلبی با ورزش

آمادگی قلبی-تنفسی به توانایی بدن در انتقال اکسیژن به ماهیچه‌ها هنگام انجام فعالیت‌های بدنی اشاره دارد. این اصطلاح به طور خاص کارایی سیستم عروقی، ریوی و قلبی را شامل می‌شود.

نتایج مطالعات انجام گرفته حاکی از ارتباط آمادگی تنفسی-قلبی با تاثیرات مثبت متعدد آن بر سلامت است که از آن جمله می‌توان به پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی و تمامی عوامل مرگ و میر گرفته تا پیشگیری از دیابت و بهبود مقاومت انسولینی اشاره کرد.

متخصصان نروژی در این بررسی جدید به متدهای دقیق‌تر ارزیابی آمادگی قلبی-تنفسی و فوائد آن بر سلامتی پرداخته‌ و مشخص شد که بالا بودن سطح آمادگی، خطر حمله قلبی را به نصف کاهش می‌دهد. همچنین نداشتن میزان آمادگی کافی می‌تواند خطر حمله قلبی در آینده را حتی در غیاب علائم هشدار دهنده در زمان حال افزایش دهد.

در این بررسی آمادگی قلبی-تنفسی بیش از ۴۵۰۰ نفر مورد ارزیابی قرار گرفت. هیچ یک از این افراد سابقه بیماری‌های قلبی-عروقی، بیماری ریوی، سرطان یا فشار خون بالا را نداشتند. حدود ۵۰ درصد از این افراد زن بوده و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی در بیش از ۸۰ درصد از تمامی آنان در پایین‌ترین میزان بوده‌ است.

این متخصصان متد جذب حداکثر اکسیژن را مورد استفاده قرار دادند تا به طور مستقیم سطح آمادگی شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری شود. جذب حداکثر اکسیژن به بیشترین میزان اکسیژنی اشاره دارد که بدن در زمان انجام حرکات ورزشی جذب می‌کند.

در پایان مطالعه مشاهده شد ۱۴۷ نفر از شرکت‌کنندگان دچار حمله قلبی شدند. این ارزیابی‌ها حاکی از وجود رابطه بین کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی با افزایش سطح آمادگی تنفسی-قلبی است.