نقشه احمدینژاد ریاست مجلس یازدهم است؟
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از نامه نیوز، احمدینژاد که پس از فعالیتهای تند اعتراضی که گاه در کیف خیابان انجام میداد گویا به این نتیجه رسیده است که در مقطع کنونی باید توجه بیشتری به رسانههای سراسری داشته باشد تا شاید در چنین امکانی سخنان او وجه رسمیتری به خود یابد. این گزاره وقتی تقویت میشود که تمام گفتوگوهای اخیرش با محورهایی زنجیرهای انجام شده است؛ بهخصوص مصاحبه اخیرش با اعتمادآنلاین نمادونمود جریانسازی احمدینژاد است؛ بهنحوی که حتی خبرنگار این رسانه در ابتدای مصاحبه اذعان میکند که محور گفتوگو بهدرخواست دفتر احمدینژاد درباره «نهضت بهسوی بهار» است.
محمود احمدینژاد در اواخر بهمنماه نیز با خبرگزاری «فارس» گفتوگویی را انجام داد که به گفته «خبرآنلاین» اصلا اجازه ورود دوربین و حتی وسایل ضبط خبرنگاران خبرگزاری فارس به جلسه گفتوگو را نداد و به مصاحبهکنندگان گفت که خودمان ضبط میکنیم و همان روز فیلم و صوت را تحویل می دهیم؛ این درحالی است که ظاهرا اکنون که بیش از 10روز از آن گفتوگو میگذرد نه فیلم و نه صوت گفتوگو را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده نشده است. عبدالرضا داوری در توئیتی گفت که امیدوارم خبرگزاری فارس متن کامل مصاحبه را منتشر کند و سردبیر خبرگزاری فارس هم با توئیتی جوابش را داد که اگر مصاحبه را بدون سانسور تحویل بدهید، حتما همان کار میشود. در حقیقت بهنظر میرسد که رئیس دولت نهم و دهم تمایل دارد که از رسانهها بهعنوان تریبون حزبی خود بهرهبرداری کند نه آنکه به پرسشهای مهمی که سالهاست ذهن مردم را درگیر خود کرده است، پاسخ بدهد.
نکته دیگری که اشاره به آن خالی از لطف نیست هدف احمدینژاد از انجام این گفتوگوهاست. هنوز بهطور دقیق معلوم نیست که او با ارائه منظم امیال خود چه برنامهای را دنبال میکند. شاید به زعم خود میخواهد یکتنه نقش یک حزب را ایفا کند؛ بهنحوی که با بهرهجویی از شهرتش برنامههای خودساختهاش را تبیین و ارائه بدهد. اگر او مترصد چنین امری باشد بعید نیست که نیمنگاهی به انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال98 داشته باشد زیرا دقیقا فعالیتهای رسانهایاش را زمانی آغاز کرده است که یک سال به انتخابات مجلس وقت باقی است. از سوی دیگر شاید گفته شود او مانند دوره پیشین انتخابات ریاستجمهوری ردصلاحیت خواهد شد؛ در این صورت نیز نباید از جریانسازی انتخاباتی او و حتی ارائه لیست انتخاباتی غافل شد. به هر روی آنچه مسلم بهنظر میرسد این است که مصاحبههای پیاپی اخیر محمود احمدینژاد حکایت از اقدامات عملی بعدی او خواهد داشت هرچند عبدالرضا داوری، از نزدیکان احمدینژاد مخالف این دیدگاه است. او میگوید که محمود احمدینژاد به دنبال کسب قدرت نیست و تنها میخواهد یکروش انسانمدارانه و مبتنی بر آزادی به مردم ارائه بدهد. متن گفتوگو را در ادامه میخوانید.
*علت نگارش منشور نهضت به سوی بهار
داوری باور دارد که مصاحبه اخیر احمدینژاد با اعتمادآنلاین بسیار بدیع بوده است زیرا درباره منشوری سخن گفته شد که میتواند در جامعه اثربخش باشد. او درباره این موضوع به «نامهنیوز» گفت: «چهارم بهمن بود که آقای احمدینژاد منشوری با 12بند را در حوزههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و بینالمللی منشتر کرد؛ اساس این منشور انسانشناسی است. آقای احمدینژاد در این منشور سعی کرده است که تعالی انسان را در آزاد بودن او بداند. نکات دیگری مانند حق مالکیت، توزیع عادلانه ثروت و قدرت، حفظ کرامت انسانی و مفاهیمی از این دست در این منشور آمده است. چنددهه است که مسائل سیاسی به دعواهای جناحی محدود شده است و بهجای آنکه به مناسبات اجتماعی از منظر انسانی توجه شود، بر محور قدرت میچرخد. در حقیقت منشور نهضت به سوی بهار یک مانیفست است تا بتواند مسیر آینده را مشخص کند».
داوری در پاسخ به این پرسش که آیا احمدینژاد با ارائه این منشور میخواهد نقش یک حزب را ایفا کند تا در نهایت به اهداف سیاسی برسد، اظهار کرد: «من مخالف دیدگاه شما هستم زیرا دلیل نمیشود که هر فردی که بخواهد یک روش بدیع را به مردم ارائه کند در پی جایگاه سیاسی باشد. منشور اخیر نتیجه جلسات بیشماری است که دکتر احمدینژاد با طیفهای مختلف مردم برگزار کرده است. هرچند که کارکرد اصیل حزبی ارائه یک مانیفست روشن است اما شما در نظر داشته باشید که احزاب در ایران معمولا به این سمت نرفتهاند. در ایران احزاب تنها برای انتخابات فعالیت میکنند و میخواهند در نهایت رأی عمومی را جذب و کرسیهای سیاسی را اخذ کنند؛ در حالی که آقای احمدینژاد دنبال کسب قدرت نیست و او یک مصلح اجتماعی است».
* داوری و پاسخ به تعارض حرف و عمل احمدینژاد
داوری در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه اگر احمدینژاد به این میزان قائل به آزادی انسان است، چرا در دو دوره ریاستجمهوری خود به مقابله با صداهای مخالف پرداخت، گفت: «آقای احمدینژاد در مقام رئیسجمهور با محدودیتهای مهمی روبهرو بود؛ برای مثال او اساسا باور داشت که انتشار مطبوعات نیاز به مجوز ندارد اما او ملزم به رعایت قانون بود. برخی میگویند دولتهای نهم و دهم از طریق هیئت نظارت بر مطبوعات نشریات را توقیف میکرد. اگر چنین هم بوده باشد، در نظر گرفته نمیشود که دولت در این هیئت سهم اندکی در تصمیمگیریها داشت زیرا بیشتر کرسیهای هیئت نظرات برمطبوعات متعلق به نهادهای دیگر بود».
داوری در پایان منشترنشدن دو گفتوگوی اخیر احمدینژاد را منتسب به رئیس دولتهای نهم و دهم ندانست و گفت که محمود احمدینژاد هیچ جرحوتعدیلی بر محتوای آن دو گفتوگو انجام نداده است و احتمالا دلایلی فرامتنی و خارج از اراده در عدم انتشار این گفتوگوها وجود داشته است. همچنین عبدالرضا داوری در پاسخ به وضعیت مصاحبه با فارس گفت که نمیخواهد در این خصوص اظهارنظری کند.