عضو مجمع تشخیص: تا پایان مهلت چهارماهه تصمیم نمی‌گیریم/ موافقان پالرمو از تجربه تلخ برجام عبرت نمی‌گیرند

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از نامه‌نیوز، سرنوشت پالرمو هنوز در ابهام است و مشخص نیست که مجمع تشیخص مصلحت نظام در چه تاریخی نظر نهایی خود را اعلام می‌کند. در ابتدا تصور می‌شد که تأخیر در اعلام نظر صرفا به دلیل بررسی بیشتر جزئیات پالرمو باشد اما در چندروز اخیر با اظهارات محمدرضا باهنر مبنی بر اینکه «بدمان هم نمی‌آید که این مسئله مقداری طول بکشد تا ببینیم بالاخره اروپایی‌ها در رابطه با برجام چه می‌کنند»، ماجرا قدری متفاوت شد؛ به‌نحوی که اکنون به‌نظر می‌رسد دو عامل سنجش وعده اروپایی‌ها در تسهیل معاملات ایران و بررسی پایبندی آنها به برجام بیش از زوایای دیگر مهم باشد.

دلایل تأخیر مجمع در تصمیم‌گیری

حسین مظفر، عضو مجمع تشخیص مصحلت نظام باور دارد که تأخیر در تصمیم‌گیری درباره پالرمو طبیعی است زیرا بررسی جزئیات آن کار بسیار زیادی را می‌طلبد. همچنین او معتقد است که باید در قبال اروپایی‌ها با احتیاط عمل شود. مظفر گفت: «تأخیر در تصمیم‌گیری درباره پالرمو دلایل متعدد دارد؛ نخست آنکه درباره این لایحه بحث‌های بسیاری درگرفت از یک سو نمایندگان مجلس نامه‌های متعددی نگاشتند، از سوی دیگر معاون اول رئیس جمهور برای رهبر معظم انقلاب نامه‌ای با محتوای لزوم پیوستن به برنامه اقدام مالی نوشتند که حضرت آقا گفتند برای بررسی بیشتر به مجمع ارسال شود. دوم آنکه ارسال لایحه پالرمو و cft همزمان شد و ضرورت داشت که هر یک به دقت و با درنظر گرفتن تمام جزئیات بررسی شود. دلیل مهم دیگر در تأخیر تصمیم‌گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام، رویکرد متناقض کشورهای غربی در عمل به تعهداتشان است. ایران به تمام آنچه در توافق برجام گفته بود عمل کرد و هیچ بدعهدی از سوی ایران مشاهده نشد اما در ابتدا آمریکا با یک خیانت آشکار به طور کامل از برجام خارج شد و اروپایی‌ها هم در گفتار و عمل خود صادق نبودند؛ پس از خروج آمریکا از برجام آنها گفتند که ایران از برجام خارج نشود و ما سازوکاری را پیش‌بینی می‌کنیم که مشکل فروش نفت حل شود. نه‌تنها به چنین وعده‌هایی عمل نکردند بلکه تعهدات پیشین خود را نیز مشروط به بهانه‌هایی مانند حقوق بشر، حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی و... کردند. ما احساس کردیم که اروپایی‌ها نمی‌خواهند به آنچه تعهد داده‌اند عمل کنند؛ از این‌رو مجمع صبر کرد تا ضمن بررسی مجدد تعهدات اروپایی‌ها ببیند آنها چه خواهند کرد. این طور نمی‌شود که ایران به تعهدات خود عمل کند و تبدیل به سرباز پابه‌رکاب آمریکا و اروپا شود و همه امتیازها را به آنها بدهد. صبر مجمع یک میدان سنجش صحت عمل اروپایی به تعهداتشان است و به هر حال اگر به تعهداتشان عمل کنند زمینه‌های مساعدی برای بررسی پالرمو و cft فراهم می‌شود».

دلایل مخالفت با پالرمو

مظفر در تشریح علل مخالفت خود با تصویب پالرمو ادامه داد: «علاوه بر مواد مذکور، به‌طور کلی تصویب پالرمو اشکالات فراوانی دارد و برای ایران امتیازی را به همراه نمی‌آورد. ما مدافع شفاف‌سازی هستیم اما نه آن‌طور که غربی‌ها می‌خواهند. نباید این‌طور باشد که آنها برای شیوه شفاف‌سازی ما نسخه بپیچند. ما در دوران سخت تحریم به سر می‌بریم و نمی‌توانیم تمام سازوکارهای خود را معطل نگه داریم و همه تصمیمات را به آمریکا و اروپا واگذار کنیم. جالب است که حتی موافقان تصویب پالرمو نیز اذعان دارند که مشکلات ناشی از تحریم یا مشکات موجود در فروش نفت با پالرمو حل نمی‌شود. تصویب پالرمو نوعی خود تحریمی است و منطقی نیست که با دستان خودمان، خود را محدود کنیم».

سیاسی‌کاری و فرافکنی با اصرار بر همه‌پرسی

این نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی موضع خود را درخصوص برگزاری همه‌پرسی با محوریت پالرمو گفت: «سخن گفتن درباره برگزاری همه‌پرسی بر سر پالرمو کاملا رویکرد نادرستی است زیرا همه‌پرسی قانون‌گذارانه در امور بسیار مهم انجام می‌شود در صورتی که این موضوع با بررسی کارشناسانه حل می‌شود. به نظر من اصرار بر موضوع همه‌پرسی فرافکنی و سیاسی‌کاری است. افرادی که امروز با تصویب پالرمو موافقند از تجربه تلخ برجام عبرت نمی‌گیرند. دولت در موضوع برجام بسیار خوش‌بین بود و به مواضع شفاهی غربی‌ها اعتماد می‌کرد و چنین رویکردی باعث با نهایی‌شدن برجام همه‌چیز دادیم و هیچی دریافت نکردیم. با همه این اوصاف بازهم غربی‌ها طلبکارند. بنابراین باید حق داد که مجمع با وسواس و حوصله فراوان درباره این لایحه تصمیم بگیرد».

حسین مظفر در پایان درباره زمان احتمالی تصمیم‌گیری مجمع گفت: «باتوجه به تمدید مهلت چهارماهه از اسفندماه و ضرورت بررسی کامل پالرمو به نظر می‌رسد که تصمیم مجمع با پایان مهلت تمدید شده مقارن باشد».