ما خودمان حوصله نداریم پیشرفت کنیم ! ؟
به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از تابناک، اگر قرار باشد فردی را چند سال به کلاس ببرند و درباره شنا کردن با او صحبت کنند، اما هیچ گاه به استخر نرود و شنا نکند، هرگز نمی‌تواند شنا را یاد بگیرد. ژاپن از ایران یک بشکه نفت می خرد، به قیمت ۶۰ دلار و آن را تبدیل به ۶۰۰ دلار می‌کند و به دنیا می‌فروشد.
اما ما در ایران راحت‌تر می‌توانیم همین کار را انجام دهیم، چون ما هم خودمان تا یک قرن سوخت فسیلی در اختیار داریم هم به آب‌های بین‌المللی دسترسی مستقیم داریم بنابراین اگر توسعه هدفمان باشد این همه سمینار و برنامه نیاز نداریم، چون همۀ مسائل تقریبا مشخص هستند.
ولی پرسش اصلی این است؛ آیا ما ایرانی‌ها واقعا می‌خواهیم پیشرفت کنیم؟
پیشرفت یعنی تغییر. ما چقدر علاقه‌مندیم تغییر کنیم؟ همه میدانیم که کره جنوبی ۴۰ سال پیش چه وضعی داشت، ولی وضع امروزش به این دلیل است که هم مردمش و هم حکومتش خواستند تغییر کنند.
در نتیجه این کشور ۴۰ میلیونی امروز ۸۰۰ میلیون دلار تولید ناخالص ملی دارد و ایران ۸۰ میلیونی ۴۰۰ میلیون تولید ناخالص دارد که اگر نفت نبود به ۱۰۰ میلیون دلار می‌رسید.
باور کنید نمی‌توان گفت ما می‌خواهیم پیشرفت کنیم، ولی میزان مطالعه در افغانستان از ایران بیشتر باشد. دموکراسی در کشوری به وجود می‌آید که طبقه متوسط آن به آگاهی رسیده باشند، مشروطه شکست خورد، چون از ده میلیون نفر مردم ایران در آن زمان فقط ۱۰ هزار نفر سواد داشتند؛ اما جمهوری چک به این دلیل شش ماه بعد از فروپاشی شوروی به دموکراسی رسید که جامعه آمادگی پذیرش آن را داشت و وقتی واسلاو هاول از دموکراسی حرف زد مردم همه میدانستند یعنی چه و آن را پذیرفتند. تا این آگاهی به خصوص در قشر متوسط ما وجود نداشته باشد هیچ حرکت رو به جلویی انجام نخواهد شد.
دکتر محمود سریع‌القلم
