ویتامین هایی که در فرآیند تهیه لواشک و آلوچه از بین می روند

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از بهداشت نیوز  قره قروت، آلوچه و لواشک از محبوب ترین تنقلات به شمار می روند. این خوراکی ها مانند بسیاری از مواد غذایی هم فوایدی دارند و هم مضراتی.

از آنجایی که لواشک و آلوچه از میوه های مختلف تهیه می شوند، بسیاری از مواد مغذی مفید موجود در میوه‌ ها مانند مواد معدنی، فیبر، رنگدانه‌، آنتی‌ اکسیدان ها و فیتوکمیکال ها (مواد شیمیایی گیاهی) در لواشک و آلوچه نیز یافت می شوند. البته نمی توان گفت این تنقلات همه مواد مغذی میوه ها را دارا می باشند، زیرا بسیاری از ویتامینها از جمله ویتامین C موجود در میوه ها در اثر فرآیندهای تولید آلوچه و لواشک همچون خرد کردن، خشک کردن و حرارت تخریب می شوند.

یکی از مزایای این تنقلات این است که به راحتی قابل حمل و نگهداری هستند. این نکته به ویژه در مورد افرادی که ساعات طولانی از روز را بیرون از منزل هستند مانند افراد شاغل و دانش آموزان حایز اهمیت است. این افراد اغلب نمی توانند میوه تازه همراه داشته باشند اما برگه های خشک، آلوچه و لواشک به راحتی قابل حمل و مصرف بوده و زود فاسد نمی شوند.

بزرگ ‌ترین ضرر قره قروت، آلوچه یا میوه‌ هایی که به لواشک تبدیل می ‌شوند، ترش بودن و اسیدیته بالای آنها است. این ترکیبات اسیدی در طولانی مدت موجب تحلیل و فرسایش مینای دندان ها می شوند. البته شستن دهان، نوشیدن آب و مسواک زدن این مشکل را رفع می نماید.

این تنقلات به افرادی که ترشح اسید معده در آنها بالاست توصیه نمی شود زیرا موجب تشدید عوارض گوارشی در آنها می گردد.

برخی افراد معتقدند این تنقلات ترش کالری ندارند و در مقابل به کاهش وزن و لاغر شدن نیز کمک می کنند. این باور کاملا غلط است. زیرا همه این تنقلات ترش دارای کالری بوده و همچنین با تحریک ترشح اسید معده، فرآیند هضم و جذب را نیز افزایش می دهند. بنابراین مصرف بی رویه آنها موجب افزایش وزن و چاقی می شود.

در میان تنقلات ترش، قره قروت حاوی کلسیم است اما نباید جایگزین لبنیات شود. کلسیم مورد نیاز بدن را از طریق شیر، ماست، دوغ کم نمک و پنیر تامین کنید و قره قروت را تنها به عنوان یکی از تنقلات و میان وعده های گاه گاهی در نظر بگیرید.

یکی از مهم ترین نکاتی که در مورد قره قروت، لواشک و آلوچه باید مد نظر قرار داد این است که این تنقلات اغلب حاوی میزان زیادی نمک هستند بنابراین در مصرف آنها باید اعتدال را رعایت نمود. این نکته به ویژه در مورد افرادی که محدودیت مصرف سدیم دارند مانند بیماران مبتلا به پرفشاری خون حایز اهمیت است.