رسوایی اخلاقی سیاسیون در آمریکا؛ از جفرسون تا ترامپ

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از تسنیم، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی عصر دیروز (سه‌شنبه) در اجتماع عظیم و پرشور قشرهای مختلف ملت در حرم مطهر امام خمینی(ره)، گفتند که «در عرصه سیاسی نیز اقتدار آمریکا افول کرده که انتخاب فردی با مختصات آقای دونالد ترامپ، واضح‌ترین و بهترین نشانه برای افول سیاست آمریکا است.»

ایشان افزودند: سپرده شدن سرنوشت بیش از سیصد میلیون نفر جمعیت آمریکا به دست فردی که در مورد تعادل فکری و روانی و اخلاقی او ابهامات و تردیدهای جدی وجود دارد، دلیل آشکاری بر افول سیاسی و اخلاقی آمریکا است.

مشکل اخلاقی ترامپ بارها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است. مدتی پیش رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند که دست کم 23 زن از دهه‌ی 1970 از دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به دادگاه شکایاتی ارائه داده‎اند.

در اکتبر 2016 موج اعتراضات زنان در پی انتشار فیلمی که دونالد ترامپ در آن اظهارات شرم آور علیه زنان بود باعث شد تا زنان دیگری که قربانی بوده‎اند داستان خود را منتشر کنند تا همگان از ماهیت و خوی ترامپ آگاه شوند.

«جسیکا دریک»، بازیگر فیلم‌های مستهجن آمریکایی در یک کنفرانس خبری که به همراه وکیلش حاضر شده بود گفت: دونالد ترامپ در ازای دریافت پول به وی پیشنهاد روابط غیرمشروع داده است.

یک بازیگر دیگر فیلم‌های مستهجن آمریکایی به نام «استورمی دنیلز» نیز موضوع مشابهی را مطرح کرد. این موضوع تا حدی جنجال به پا کرد که حتی پای این ماجرا به تحقیقات «رابرت مولر» پیرامون رسوایی انتخاباتی احتمالی ترامپ نیز باز شد.

در اواسط ماه فوریه سال جاری میلادی (بهمن 96) درست چند روز پس از یکسالگی حضور ترامپ در کاخ سفید، نیویورک تایمز به نقل از «میشل کوهن» وکیل ترامپ خبر داد که به دستور ترامپ 130 هزار دلار به «استورمی دنیلز» جهت ممانعت از افشای روابط غیراخلاقی رئیس جمهور آمریکا با وی، پرداخت شده است.

پرداخت حق‌السکوت به 100 زن
پیش از افشاگری رسواکننده فوق، «استیو بنن» مشاور سابق ترامپ طی مصاحبه‌ای تاکید کرده بود که وکیل ترامپ در دوران انتخابات ریاست جمهوری برای مخفی ماندن روابط نامشروع وی به 100 زن پول‌هایی را پرداخت کرده است.

در همان ماه فوریه، درست چند روز پس از افشای فاجعه اخلاقی ترامپ با بازیگر فیلم‌های مستهجن آمریکایی، «نیویورکر» دیگر روزنامه آمریکایی جزئیاتی از روابط غیراخلاقی 9 ماهه میان ترامپ و «کارن مک دوگل» یک بازیگر و مدل آمریکایی دیگر فاش کرد. آنطور که نیویورکر گزارش داده بود این روابط غیراخلاقی مربوط به سال 2006 می‌شود و به مدت 9 ماه ادامه داشته است.

«آلانا ایوانز» نام یک زن آمریکایی دیگر است که به «ان‌بی‌سی» گفته است ترامپ وی را به رابطه نامشروع با حضور یک نفر دیگر دعوت کرده است.

آزار جنسی سه زن توسط رئیس‌جمهور آمریکا
در دسامبر 2017 (آذر 96) نیز سه زن آمریکایی به نام‌های «جسیکا لیدز»، «سامانتا هولوی» و «ریچل کروکس» در جریان یک نشست خبری در نیویورک، اسنادی را دال بر مورد آزار جنسی قرار گرفتن از جانب ترامپ ارائه کردند.

اما ترامپ اولین رئیس‌جمهوری در آمریکا نیست که رسوایی‌های اخلاقی‌اش، موجب سرافکندگی ملت آمریکا می‌شود؛ در طول قرن‌ها، رسوایی‌های جنسی زیادی گریبان سیاستمداران حکومت فدرال آمریکا، یا افرادی را که با رضایت سنای آمریکا انتخاب شده بودند، گرفت. برخی از این مقامات اتهامات را رد کردند، یا عذرخواهی نمودند و یا منصب خود را پس از افشای رسوایی‌شان از دست دادند.

در گزارش حاضر لیستی از رسوایی‌های جنسی دولت‌مردان آمریکا در تقریباً دو و نیم قرن گذشته، به‌ترتیب زمان وقوع، ارائه می‌شود. در تمام این موارد رسوایی جنسی یا عملی که در نهایت منجر به این رسوایی شد در زمانی رخ داده است که این افراد دارای سمت‌های مهمی در دولت فدرال بوده‌اند.

در این گزارش به پرونده‌های رسوایی از سال 1776 تا زمان معاصر می‌پردازیم.

الکساندر همیلتون (Alexander Hamilton)، وزیر خزانه‌داری، با ماریا رینولدز (Maria Reynolds)، در حالی که هر دو نفر با افراد دیگری ازدواج کرده بودند، رابطه نامشروع داشت. همسر رینولدز برای اینکه این راز را برملا نسازد مدتی طولانی از همیلتون حق‌السکوت می‌گرفت. (1796)

در سال 1797،‌ زمانی که همیلتون دیگر عهده‌دار منصب وزارت خزانه‌داری نبود، روزنامه‌نگاری به‌نام جیمز کلندر (James Callender) رابطه نامشروع وی را افشاء کرد و همیلتون مجبور شد به‌صورت علنی عذرخواهی کند.

پس از رسوایی همیلتون نوبت به توماس جفرسون (Thomas Jefferson)، رئیس‌جمهور آمریکا، رسید. کلندر فاش کرد که وی از سالی همینگز (Sally Hemings) چندین بچه دارد.

همینگز خواهر ناتنی مارتا، همسر متوفی جفرسون، بود و محققین اکنون بر اساس آزمایشات دی‌ان‌ای اتفاق نظر دارند که توماس جفرسون و سالی همینگز چندین فرزند داشتند. (1806)

اندرو جکسون (Andrew Jackson)، نماینده کنگره، سناتور، فرماندار فلوریدا و رئیس‌جمهور آمریکا،‌ در سال 1791 با راشل دونلسون (Rachel Donelson) ازدواج کرد. این دو نفر فکر می‌کردند جدایی راشل از همسر الکلی‌اش، لوئیز روباردز (Lewis Robards) به پایان رسیده است. اما روباردز هیچ‌گاه کارهای اداری خود را به پایان نرسانده بود و همین امر منجر به ابطال ازدواج جکسون و راشل در سال 1791 شده و آنها مجبور شدند در سال 1795 بار دیگر ازدواج کنند.

در تمام دوران کاری جکسون، رقیبانش همسر وی را به‌عنوان زنی شوهردار که با فرد دیگری ازدواج کرده بود ترسیم کردند. اندکی پس از انتخاب جکسون به‌عنوان رئیس‌جمهور در سال 1828 (پیش از مراسم تحلیف) راشل دچار یک فروپاشی عصبی شده و درگذشت. جکسون اتهام‌زنی‌ها در زمان مبارزات انتخاباتی را عامل مرگ راشل می‌دانست. (1828)

ریچارد منتون جانسون (Richard Mentor Johnson)، سناتور دموکرات از ایالت کنتیکات، هیچ‌گاه سعی نکرد رابطه‌ نامشروعش با برده‌ای به‌نام جولیا چین (Julia Chinn) را مخفی نگه‌دارد. این امر باعث شد حزب دموکرات از جانسون دوری جوید و وی انتخابات سنا را در سال 1828 نیز واگذار کرد.

اگرچه این دو نفر حق ازدواج را نداشتند اما جانسون با وی به‌مانند همسر قانونی‌اش رفتار می‌کرد و این دو دارای چند فرزند بودند. چین در سال 1833 و پیش از اینکه جکسون معاون رئیس‌جمهور مارتین وان بورن (Martin Van Buren) شود، درگذشت.

جان هنری ایتون (John Henry Eaton)، وزیر جنگ، با همسر فردی به‌نام جان بی. تیمبرلیک (John B. Timberlake) رابطه نامشروع داشت. گفته می‌شود همین رابطه باعث خودکشی تیمبرلیک شد.

ایتون سپس با مارگارت بیوه تیمبرلیک ازدواج کرد، مسأله‌ای که منجر به مشکلات سیاسی و اجتماعی در دوران ریاست‌جمهوری اندرو جکسون شد (1831).

جیمز هنری هاموند (James Henry Hammond)، نماینده مجلس آمریکا که بعدها به سناتوری رسید، رابطه همجنس‌بازی با یکی از دوستان دوران دانشگاهش داشت، وی با برادرزادگان نوجوانش نیز رابطه‌ای داشت که از آن تعبیر به «یک هوسبازی کوچک» می‌کرد. وی همچنین با برده‌ها نیز رابطه جنسی داشت. یکی از این برده‌ها تنها 12 سال سن داشت.

سوء استفاده جنسی وی از برادرزاده‌هایش در سال 1843 علنی شده و هاموند مجبور شد از نامزدی ورود به سنا در سال 1846 کنار برود. اما وی در سال 1857 بار دیگر به‌عنوان سناتور برگزیده شد.

دانیل وبستر (Daniel Webster)، سناتور ایالت ماساچوست، از جانب گزارشگری به‌نام جین گری سوئیسهلم (Jane Grey Swisshelm) در ماه می 1850 و زمانی که متأهل بوده و هنوز در کنگره خدمت می‌کرد، متهم شد: «معشوقه‌های وی اغلب، اگرنه همیشه، زنان رنگین‌پوست بودند، برخی از آنها زنان سیاه درشتی بودند که قیافه‌ای به زشتی و زمختی خودش داشتند».

مطبوعات ملی آمریکا این اتهامات را به‌صورت گسترده‌ای تحت پوشش قرار دادند. دست‌کم بخشی از این اتهامات را منابع دیگر نیز تأیید می‌کردند. (1850)

جیمز بوچانان (James Buchanan)،‌ سناتور دموکرات، دیپلمات و رئیس‌جمهور آمریکا و ویلیام روفوس کینگ، که در دوران فرانکلین پیرس (Franklin Pierce) به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور فعالیت می‌کرد، متهم بودند که برای سال‌های طولانی در واشنگتن با یکدیگر رابطه همجنس‌بازی داشتند.

پیرس در سال 1853 و قبل از اینکه بوچانان به ریاست‌جمهوری برسد درگذشت. اندرو جکسون به کین با عنوان «نانسی خانم» اشاره می‌کرد. (دهه 1850)

گرووِر کلیولند (Grover Cleveland)، رئیس‌ جمهوری از حزب دموکرات بود. وی در انتخابات سال 1884 زمانی که هنوز مجرد بود کمک‌‌هزینه بزرگ کردن کودک به زنی به‌نام ماریا کرافتز هالپین (Maria Crofts Halpin) پرداخت می‌کرد اگرچه ممکن است وی پدر این پسر که در سال 1874 متولد شد، نبوده باشد. هالپین با کسان دیگری چون اسکار فولسام (Oscar Folsom)، دوست و پدرزن آتی کلیولند، رابطه داشت. کودک وی نیز به نام فولسام نامگذاری شده بود.

خواسته کلیولند از هوادارانش ساده بود: «حقیقت را بگویید.» این رویداد مخالفین کلیولند را بر آن داشت که شعاری مرتبط با آن برای خود برگزینند: «ماما، کجاست بابا؟» پس از اینکه کلیولند در انتخابات برنده شد پاسخی به این شعار داده شد: «رفته به کاخ سفید، ها، ها، ها!» (1884)

ویلیام کمپل پرستون برکینریج (William Campbell Preston Breckinridge)، نماینده دموکرات کنتیکات بود. مادلین پولارد (Madeleine Pollard) از برکینریج شکایت و اعلام کرد که وی وعده داده بود پس از مرگ همسرش با او ازدواج خواهد کرد، اما این کار را نکرد. برکینریج در دور بعدی انتخابات برنده نشد. (1894)

وارن هاردینگ (Warren Harding)، رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه، روابط نامشروعی با کری فیلیپس (Carrie Phillips) و نان بریتون (Nan Britton) در دهه‌های 1910 و 1920 داشت. هاردینگ در سال 1923 درگذشت.

بریتون در کتاب پرفروشی به‌نام «دختر رئیس‌جمهور» مدعی شد که دخترش وقتی هاردینگ سناتور بود متولد شد. ادعاهای وی بالاخره در آگوست 2015 و پس از انجام آزمایش دی‌ان‌ای ثابت شد. هاردینگ پدر الیزابت بود.

دیوید آی. والش (David I. Walsh)، سناتور دموکرات ایالت ماساچوست، متهم به ملاقات مردی تن‌فروش شد که جاسوس‌های نازی به‌صورت مکرر در بروکلین در سال 1942 به دیدارش می‌رفتند.

جان اف. کندی (John F. Kennedy)، رئیس‌جمهور دموکرات، متهم بود که چندین رابطه غیرمشروع داشت، از جمله اینکه با مریلین مونرو (Marilyn Monroe)، یکی از معروف‌ترین هنرپیشه‌های زن تاریخ هالیوود، و نیز میمی آلفورد (Mimi Alford) رابطه داشته است.

ویلیام اُ. داگلاس (William O. Douglas)، قاضی دادگاه عالی آمریکا، بنا بر گزارش‌ها سعی داشت یک زن دیگر را زمانی که ازدواج سومش را نیز انجام داده بود،‌ اغفال کند. این امر در ترکیب با سه طلاق و ازدواج مجدد وی تبدیل به یک رسوایی شد.

وی همچنین متهم است که سعی داشت یک مهماندار هواپیما را مورد اذیت و آزار جنسی قرار دهد. تلاش‌ها برای استیضاح وی به‌دلیل اقدامات غیراخلافی با شکست مواجه شد. کمیته قضایی مجلس نمایندگان اعلام کرد که اسناد کافی برای این استیضاح وجود ندارد. (دهه 1960)

نیوت گینگریچ (Newt Gingrich)،‌ نماینده جمهوری‌خواه ایالت جورجیا و رهبر انقلاب جمهوری‌خواهان در سال 1994 بود. وی در سال 1998 و پس از اذعان به اینکه در زمان دومین ازدواجش رابطه نامشروع با دستیارش داشته از سمت خود استعفاء داد.

وی در آن زمان یکی از رهبران استیضاح کلینتون به دلیل ادعای شهادت دروغ در پرونده رسوایی اخلاقی مونیکا لوینسکی بود. (1998)

هنری هاید (Henry Hyde)،‌ نماینده جمهوری‌خواه ایالت ایلینویز بود. در سال 1998 وب‌سایت Salon.com اعلام کرد که وی از سال 1965 تا 1969 (پیش از دستیابی به منصب رسمی)، با زنی متأهل که دارای سه فرزند نیز بود رابطه نامشروع داشته است. هاید که در آن زمان 41 ساله و متأهل بود، در سال 1998 به این رابطه اعتراف کرد.

این رسوایی زمانی رخ داد که هاید یکی از طلایه‌داران استیضاح بیل کلینتون به دلیل رسوایی مونیکا لوینسکی بود.

پیت دومنیچی(Pete Domenici)، سناتور جمهوری‌خواه ایالت نیومکزیکو، نیز یکی از کسانی بود که در سال 1998 و پس از افشای رابطه بیل کلینتون با مونیکا لوینسکی به استیضاح و برکناری وی رأی داد. دومنیچی در سال 2013 اعتراف کرد که خارج از ازدواجش دارای یک پس از یکی از مشاورین ارشد روابط عمومی جمهوری‌خواهان و مفسر تلویزیونی در دهه 1970 است.

بیل کلینتون (Bill Clinton)، رئیس‌جمهور دموکرات‌ها بود که افشای رابطه‌ جنسی‌اش با یکی از کارکنان کاخ سفید تبدیل به یکی از بزرگترین جنجال‌های سیاسی آمریکا شد. پس انتشار اخبار رابطه جنسی مونیکا لوینسکی با کلینتون وی در 26 ژوئن 1998 در مقابل دوربین‌های تلویزیونی ظاهر شده و گفت: «من با آن زن، خانم لوینسکی،‌ رابطه جنسی نداشته‌ام.»

این رسوایی منجر به استیضاح کلینتون به دلیل ادای شهادت دروغ درباره این رابطه نامشروع شد. استیضاح کلینتون اگرچه در مجلس نمایندگان رأی آورد اما در در سنا 55 سناتور به بی‌گناهی وی رأی دادند. برای اینکه استیضاح رئیس‌جمهور به نتیجه برسد باید دو سوم اعضای سنا به آن رأی دهند. (1998)

می رینولدز (Mel Reynolds)، نماینده دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت ایلینویز بود. وی در سال 1995 پس از اینکه به دلیل تجاوز جنسی محکوم شد، از سمت خود استعفاء داد. در آگوست 1994، وی به صورت رمسی متهم به تجاوز جنسی و سوء‌استفاده جنسی در رابطه با یک نوجوان 16 ساله که به صورت داوطلب در کمپین انتخاباتی وی در سال 1992 فعالیت می‌کرد، شد. رینولدز علی‌رغم این اتهامات کمپین انتخاباتی را ادامه داده و در ماه نوامبر بار دیگر انتخاب شد. وی هیچ رقیبی نداشت.

رینولدز در ابتدا اتهامات را با ادعای اینکه دارای انگیزه‌های نژادپرستانه هستند رد کرد. در 22 آگوست 1995، وی در 12 فقره تجاوز جنسی، ممانعت از اجرای عدالت و پورنوگرافی کودکان مجرم شناخته شد. می رینولد در 1 اکتبر همان سال از کرسی خود در کنگره کنار کشید.

گری کاندیت (Gary Condit)، نماینده دموکرات از ایالت کالیفرنیا بود. رابطه پنهانی وی با دستیاری 23 ساله به نام چاندرا لوی (Chandra Levy) پس از ناپدید شدن لوی فاش شد. جسد این زن جوان یک سال بعد در 2008 کشف شد و یک مهاجر غیرقانونی که هیچ ارتباطی با کاندیت نیز نداشت به قتل وی متهم شد.

کاندیت اغلب در سخنان خود از بیل کلینتون می‌خواست درباره رسوایی مونیکا لوینسکی واقعیت‌ها را بازگو کند.

اد شروک (Ed Schrock) نماینده جمهوری‌خواه ایالت ویرجینیا در سال 2004 اعلام کرد که کمپین خود برای سومین دوره حضور در کنگره را پس از انتشار فیلمی که طی آن سعی داشت یک تن‌فروش مرد را به خدمت بگیرد، متوقف خواهد کرد.

شروک یکی از سرسخت‌ترین مخالفان همجنسبازی در کنگره به شمار می‌رفت و بارها با قوانینی جون ازدواج همجنسبازها و یا حضور همجنسبازها در ارتش مخالفت کرده بود.

استورم تورموند (Strom Thurmond)،‌ سناتور جمهوری‌خواه از ایالت کارولینای شمالی و یکی از حامیان شناخته شده جدایی سفیدپوست‌ها و سیاهپوستان در اماکن عمومی، دارای یک فرزند نامشروع به نام اسی مائه واشنگتن-ویلیامز (Essie Mae Washington-Williams) بود. این فرزند حاصل رابطه جنسی وی با یک آفریقایی-آمریکایی که توسط خانوده‌اش استخدام شده بود، است. (2003)

استیون سی. لاتورته (Steven C. LaTourette)،‌ نماینده جمهوری‌خواه ایالت اوهایو، در سال 1994 به عضویت کنگره در‌آمد. وی نیز به استیضاح و برکناری بیل‌ کلینتون پس از رسوایی لوینسکی رأی داده بود.

لاتورته خود در حالی که متأهل بود رابطه‌ای طولانی‌مدت با جنیفر لپ‌توک (Jennifer Laptook)، رئیس دفترش، داشت. وی پس از جدایی از همسرش با لپ‌توک ازدواج کرد. (2003)

دیوید دریر (David Dreier)،‌ نماینده جمهوری‌خواه ایالت کالیفرنیا علیه قوانین مرتبط با تسهیل وضعیت همجنسبازها در آمریکا رأی داد اما پس از اینکه رابطه‌اش با مردی که رئیس دفترش بود فاش شد، دیگر نتوانست به کرسی نمایندگی تکیه زند. (2004)

دان شروود (Don Sherwood)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت پنسلیوانسا پس از اینکه فاش شد پنج سال رابطه نامشروع با سینتیا اور (Cynthia Ore) داشت نتوانست در انتخابات دور بعدی کنگره به پیروزی برسد. سینتیا وی را متهم به سوءرفتار فیزیکی کرده بود. (2004)

مارک فولی (Mark Foley)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت فلوریدا، پس از اینکه متهم به ارسال ایمیل‌های حاوری مطالب جنسی به نوجوانان مذکر کارآموز کنگره شد، از مست خود استعفا داد. تیم ماهونی (Tim Mahoney) کرسی وی را در کنگره بدست آورد. (2006)

دیوید ویتر (David Vitter)،‌ سناتور جمهوری‌خواه لس‌آنجلس، پس از اینکه رابرت لیوینگستون، نماینده سابق کنگره در پی رسوایی جنسی سال 1999 کرسی خود را از دست داد، به جای وی نشست. ویتر در آن زمان گفت: «فکر می‌کنم استعفای لیوینگستون نشان می‌دهد که کلینتون نیز باید استعفاء دهد...» بعدها اسم ویتر در دفتر تلفن دوبره جین پالفری (Deborah Jeane Palfrey) کشف شد.

الفری که رسانه‌ها به وی لقب دی‌سی مادام را داده بودند مدیر فاحشه‌خانه‌ای در واشنگتن بود. بررسی دفاتر تلفن وی نشان می‌دهند که مقامات فدرال نیز جزو مشتریان وی بوده‌اند. دادگاه انتشار جزئیات بیشتر از لیست مشتریان دی‌سی مادام را ممنوع اعلام کرده است. (2007)

راندال ال. توبیاس (Randall L. Tobias)، معاون وزیر خارجه آمریکا در دوران زمامداری جرج بوش اعلام کرده بود که کمک‌های مالی آمریکا نباید شامل کشورهایی باشد که روسپی‌گری در آنها آزاد است. وی پس از اینکه تأیید شد جزو مشتریان دبورا جین پالفری معروف به دی‌سی‌ مادام بود از سمت خود استعفا داد. (2007)

لری کریج (Larry Craig) به مدت 18 سال سناتور جمهوری‌خواه ایالت آیداهو بود. ور در 11 ژوئن 2007 به علت ارتکاب اعمال مستهجن در فرودگاه بین‌المللی مینه‌پلیس دستگیر شد.

وی خواهان طرح اتهام کمتر مجرمانه اعمال مخل نظم شد اما بعدها نظرش عوض شده و خواهان تبرئه کامل گشت. وی سه ماه بعد در 1 سپتامبر 2007 استعفای خود را اعلام کرد اما بار دیگر نظر را عوض کرد. کریج در انتخابات دور بعد شرکت نکرد.

تیم ماهونی (Tim Mahoney)، نماینده دموکرات ایالت فلوریدا، پس از اینکه مارک فلوی در پی اتهامات اذیت و آزار جنسی از جانب دستیاران کنگره استعفاء داد، جایگزین وی شد. ماهنوی در کمپین انتخاباتی خود وعده «جهانی امن‌تر و اخلاقی‌تر»‌ را می‌داد.

وی در اکتبر 2008 اذعان کرد که معشوقه‌اش را ابتدا در میان کارکنانش جای داده و سپس با گفتن اینکه «تو به میل من کار می‌کنی» وی را اخراج کرده است. وی بعدها به چند رابطه نامشروع دیگر اعتراف کرد.

ویتو فوسلا (Vito Fossella)،‌ نماینده جمهوری‌خواه ایالت نیویورک، به علت مستی در حین رانندگی بازداشت شد. وی که متأهل و دارای سه فرزند بود در جلسات بازجویی اعتراف کرد درگیر رابطه‌ای نامشروع  است که حاصلش یک فرزند دختر بوده.

جان ادواردز (John Edwards)،‌ سناتور دموکرات کارولینای شمالی، اذعان کرد که با ریلی هانتر (Rielle Hunter)، هنرپیشه و تولید کننده فیلم‌های سینمایی، رابطه داشته و از وی یک دختر دارد. این امر به شدت کمپین انتخاباتی ریاست‌جمهوری وی در سال 2008 را تحت تأثیر قررا داد.

جان انساین (John Ensign)، سناتور جمهوری‌خواه ایالت نوادا، پس از اذعان به رابطه نامشروع با همسر یکی از دوستان نزدیکش – هر دو نفر در کمپین انتخاباتی انساین فعالیت می‌کردند – از ریاست کمیته سیاستگذاری جمهوری‌خواهان سنا استعفاء داد.

وی که تحت بازرسی قرار گرفته بود 20 ماه زودتر از موعد پایان دوره سناتوری‌‌اش استعفاء‌ داد. سناتور انساین در سال 1998 و پس از رسوایی مونیکا لوینسکی خواهان استعفای بیل کلینتون شده بود. (2009)

چیپ پیکرینگ (Chip Pickering)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت ماساچوست بود. در 16 جولای 2009 گزارش شد که همسر پیکرینگ علیه زنی که با وی رابطه نامشروع داشت اقامه دعوی کرده است. در این دعوی اعلام شده بود که این رابطه نامشروع موجب نابودی ازدواج و پیشه سیاسی پیکرینگ شد.

اریک ماسا (Eric Massa)، نماینده دموکرات ایالت نیویورک، پس از اجتناب از شرکت در تحقیقات اخلاقی مرتبط با اتهاماتی که درباره آزار جنسی کارمندان مرد وی مطرح شده بود، از مستش استعفاء داد.(2010)

مارک سودر (Mark Souder)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت ایندیانا و از حامیان سرسخت پرهیز از نوشیدنی‌های الکلی و ارزش‌های خانواده، برای پرهیز از تحقیقات درباره روابط نامشروعش با یکی از کارمندان زن، از سمت خود استعفاء داد. (2010)

کریس لی (Cris Lee)، نماینده جمهوری‌خواه و متأهل ایالت نیویورک، چند ساعت پس از اینکه افش شد یک عکس بدون پیراهن را از طریق وب‌سایت Craigslist به یک زن فرستاده، از سمت خود استعفاء داد. وی برای این کار نه از ایمیل‌ مستعار بلکه از ایمیل رسمی‌‌اش در کنگره استفاده کرده بود. (2011)

آنتونی وینر (Anthony Weiner)، نماینده دموکرات از ایالت نیویورک، که به تازگی ازدواج کرده بود به ارسال تصاویر برهنه خود به چندین زن از طریق اکانت توئیترش اذعان کردو وی در 16 ژوئن 2011 از سمتش استعفاء داد اما به ارسال پیام‌های سکسی پس از استعفایش ادامه داد. (2011)

اسکات دسژارلیس (Scott DesJarlais)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت تگزاس بود. در سال 2012 اعلام شده که دسژارلیس، پزشکی در مرکز بهداشتی گرندویو در جاسپر، زمانی که در کمپین حمایت از زندگی فعالیت می‌کرد، همسرش را واداشت که دو بار سقط جنین کند. وی همچنین معشوقه‌اش که مریضش بود را نیز تشویق به سقط جنین کرد.

دسژارلیش بعدها اذعان کرد که دستکم با شش نفر شامل دو نفر از مریض‌ها و نیز کارمندانش، رابطه نامشروع داشته است.

دیوید وو (David Wu)، نماینده دموکرات ایالت اورگون، پس از اینکه متهم به آزار و اذیت جنسی دختر یکی از حامیان مالی‌اش شد، در 26 جولای 2011 از سمت خود استعفاء داد.

وانسی مک‌آلیستر (Vance McAllister)، نماینده جمهوری‌خواه ایالت لس‌آنجلس که متأهل و دارای پنج فرزند بود، در یک فیلم ویدئویی در حالیکه یکی از کامندان متأهلش را می‌بوسید روئیت شد. چندین عضو برجسته حزب جمهوری‌خواهان خواهان استعفای مک‌آلیستر شدند. وی در واکنش اعلام کرد که در انتخابات سال 2016 کنگره شرکت نخواهد کرد.