«سارکوئیدوز» بیماری که در استان‌های شمالی کشور شایع‌تر است

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایرنا، سارکوئیدوز (Sarcoidosis) بیماری با علت ناشناخته است که در آن التهاب در گره های لنفاوی، ریه ها، کبد، چشم ها، پوست و دیگر بافت ها رخ می‌دهد. واژه سارکوئیدوز به معنای «ناهنجاری گوشت مانند» است و بیماری ارگان های مختلف بدن را درگیر می کند.

در این بیماری، توده کوچکی از بافت غیرطبیعی (گرانولوما) در اندام های خاصی از بدن شکل می‌گیرد. گرانولوماها، خوشه هایی از سلول های ایمنی هستند که در برخی افراد، از بین نمی‌روند و در نتیجه موجب التهاب بافت و زخم شدن آن می‌شوند.

دکتر عاطفه عابدینی روز پنج‌شنبه در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا اظهار داشت: هر چند علت اصلی این بیماری ناشناخته است اما به نظر می رسد بیماری با نژاد و قومیت افراد ارتباط داشته باشد.

فوق تخصص بیماری های ریه بیان داشت: عوامل دیگری مانند استرس، عوامل ژنتیک و محیطی در ابتلا به این بیماری نقش دارند، به عبارتی هر موردی که بر روی سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد می‌تواند عامل برانگیزاننده این بیماری باشد.

وی با اشاره به اینکه ساکوئیدوز در بیش از ۹۰ درصد موارد، ریه را درگیر می کند، گفت: هرچند این بیماری، تقریباً تمام اندام‌های بدن را می تواند مورد حمله قرار دهد، اما اغلب بر ریه ها، چشم و پوست اثر دارد. این بیماری در بزرگسالان مشاهده می شود اما در کودکان بسیار نادر است.

فوق تخصص بیماری های ریه، احساس تنگی نفس، سرفه خشک، درد قفسه سینه را از مهمترین علائم این بیماری اعلام کرد و گفت: این بیماری گاهی اوقات با علائم غیر اختصاصی مانند تب و سرفه طولانی، علائم پوستی، مفصلی به خصوص در مفصل مچ پا خود را نشان می دهد.

وی با اشاره به اینکه این بیماری در دو پیک سنی شیوع دارد، اظهار داشت: اولین دوره شیوع آن در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است که در مردان شایع تر بوده و پیک سنی دوم آن در افراد بالای ۵۰ سال است که این زمان در زنان شایع تر است.

رئیس گروه تحقیقات سارکوئیدوز بیمارستان دکتر مسیح دانشوری افزود: این بیماران به دلیل مصرف کورتون به عنوان یکی از درمان های اصلی سارکوئیدوز، باید بسیار مراقب عفونت ها باشند و همچنین از مصرف نمک نیز خودداری کنند.

عفونت‌های ادراری در زنان شایع‌تر است

وی با اشاره به اینکه عفونت های ادراری در زنان شایع تر است، اظهار داشت: این بیماران باید از علایم آن آگاه باشند، عفونت ادراری به ۲ دسته عفونت دستگاه ادراری فوقانی و تحتانی تقسیم می شود. دستگاه ادراری تحتانی شامل مثانه و پایین تر از آن است و دستگاه ادراری فوقانی شامل کلیه و حالب می شود.

عابدینی، عفونت دستگاه ادراری تحتانی را شایع تر دانست و گفت: سوزش و درد هنگام دفع ادرار، مشاهده خون در ادرار و تکرر ادرار را از مهمترین این عفونت است و از افرادی که این علائم را دارند تقاضا می شود به پزشک مراجعه کنند.

وی، شیمی درمانی، استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و سنگ های کلیه مکرر را از جمله عواملی دانست که فرد را مستعد ابتلا به عفونت ادراری می کند و افزود: زنان باردار و افراد مبتلا به ایدز هم بسیار مستعد این بیماری هستند.