3 دلیل روسیه برای ماندن در کنار ایران
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: با وجود تاثیر تحریم های واشنگتن بر اقتصاد ایران و نارضایتی در بین شهروندان این کشور، هنوز تهدید جدی در مقابل حاکمیت ایران وجود ندارد. در واقع، احتمالا تنش ها بین دو کشور ادامه پیدا خواهد کرد. به همین خاطر بازیگران منطقه ای و بین المللی باید مراقب اوضاع باشند. به عنوان مثال، روسیه به دلیل نزدیکی به مرزهای ایران باید همیشه اوضاع منطقه غرب آسیا را تحت نظر داشته باشد. مسکو تلاش کرده است که بحران اخیر بین تهران و واشنگتن تاثیر منفی بر روی منافع ملی آن ها نداشته باشد. در نتیجه، سیاست خارجی روسیه در قبال بحران اخیر را می توان به سه حوزه مهم تقسیم بندی کرد.
اول، مسکو باید بر روی جمعیت مسلمان خود و تاثیر آن ها بر روی فرایندهای سیاسی در داخل کشور تمرکز کند. در حال حاضر، تقریبا بیست میلیون مسلمان در روسیه حضور دارند و تعداد آنها در طول سه دهه گذشته دو برابر شده است. دولت روسیه باید از ایجاد درگیری بین این اقلیت مسلمان و گروه های ملی گرای افراطی جلوگیری کند. در نتیجه، مقامات روسی نگرانند که شاید کشورهای غربی یا ایران بین گروه های مختلف مسلمان در این کشور ناآرامی اجتماعی و سیاسی ایجاد کنند. در گذشته برخی کشورهای غربی از گروه های افراطی در خاک روسیه حمایت کرده بودند. مسکو همچنین نگران است که بین گروه های شیعه و سنی درگیری به وجود آید و ایران از یکی از این گروه ها حمایت کند. رهبران روسیه دوست ندارند که کشورشان به میدان درگیری مذاهب مختلف تبدیل شود. مسکو همچنین به دنبال بهبود روابط خود با آمریکا است.
دوم، مسکو باید بر روی حوزه های تحت نفوذ خود در منطقه از جمله کشورهای تشکیل شده بعد از فروپاشی شوروی همچون آذربایجان، ترکمنستان و ارمنستان تمرکز کند. علاوه بر این، تعدادی از کشورهای آسیای غربی نیز روابط تاریخی خوبی با هر دو کشور روسیه و ایران داشته اند. به همین خاطر روس ها و ایرانی ها با توجه به روابط اقتصادی، دیپلماتیک و تاریخی خود منافع مشترکی در این کشورها دارند. دو کشور به طور ویژه در منطقه قفقاز، دریای خزر و مناطق آسیای مرکزی با یکدیگر همکاری می کنند. روسیه دارای یک پروژه بلند مدت با نام پروژه همکاری اوراسیای بزرگ است که ایران یکی از مشارکت کنندگان آن خواهد بود. مسکو قصد دارد این کشورها را قانع کند که پروژه پیشنهادی مقامات روسیه گزینه بهتری نسبت به گسترش نفوذ غربی ها خواهد بود.
سوم، روسیه باید بر روی منافع و نگرانی های اقتصادی و بشردوستانه مشترک با ایران تمرکز کند. دو کشور از دوره امپراطوری های پارس و روس روابط اقتصادی و سیاسی تنگاتنگی با یکدیگر داشته اند. البته امروزه دو کشور در حال دنبال کردن سیاست هایی هستند که منافع ملی خودشان را برآورده کند. در شرایط کنونی حوزه های بشردوستانه به عنوان یکی از زمینه های مهم برای دنبال کردن اهداف بلند مدت آن ها در نظر گرفته می شود. تعداد پروژه های فرهنگی و آموزشی بین دو کشور از زمان پیروزی آقای ترامپ دو برابر شده است. آمریکا در این مدت به دنبال به زانو درآوردن تهران بود، اما روس ها بیشتر بر روی آینده تمرکز کرده اند. گفتنی است، روابط اقتصادی بین دو کشور در سال های گذشته تقویت شده است. به طوریکه، حجم روابط تجاری بین دو کشور در سال 2018 به دو میلیارد دلار رسید.
امیدواریم که دو کشور روابط مثبت خود را با وجود اختلاف نظرهای گذشته ادامه دهند. در سال 2016 نیروهای روسی از یک پایگاه نظامی در ایران بیرون رانده شدند. قرار بود از این پایگاه برای انجام عملیات های نظامی در سوریه استفاده شود. اما ظاهرا ایرانی ها به این نتیجه رسیدند که نیروهای خارجی نباید از پایگاه های داخل کشور بهره برداری کنند. علاوه بر این، دو کشور در مورد سرنوشت سوریه نیز با یکدیگر اختلاف نظر دارند. با وجود این، روسیه روابط خوبی با تهران دارد. ماه گذشته آقای پاتروشف، رئیس شورای امنیت ملی روسیه بعد از دیدار با همتاهای آمریکایی و اسرائیلی خود اعلام کرد که کشورش از منافع تهران در خاورمیانه دفاع می کند. زیرا دو کشور متحد و شریک یکدیگر در سوریه هستند. او گفت که هر دو کشور بر روی جلوگیری از تشدید بی ثباتی در منطقه تمرکز کرده اند.
در نتیجه، مسکو قصد دارد موقعیت خود به عنوان یک بازیگر ژئوپلیتیکی قدرتمند را حفظ کند و روابط خوبی با دنیای اسلام داشته باشد. اما آن ها تمایلی ندارند که در درگیری های مرتبط با مسلمانان دخالت کنند. رهبران روس معتقدند که حفظ روابط خوب با کشورهای خاورمیانه منافع زیادی برای آن ها به دنبال خواهد داشت.
